Reisverslag De groene weg naar de Middellandse Zee (Toulon) 2008

De reis naar Rome was fantastisch en al vrij snel toen we thuis waren kwam het gevoel naar boven om nog eens zo’n reis te maken. Alleen was voor sommige 3 weken toch wel lang, dus het vervolg voor volgend jaar moest korter worden. Zo zijn we uitgekomen op de groene weg, dat is ongeveer 1400km en dat moet in 2 weken goed te doen zijn. De groep is bijna hetzelfde alleen is Jaap ingeruild voor Chris. Jaap heeft namelijk in de mei vakantie met zijn dochter een rondje door Nederland gefietst. Het vertrek staat gepland voor 3juli dit is zo gepland omdat de school vakantie 2 weken later begint. Chris wil namelijk aansluitend nog 2 weken vakantie vieren aan de Cote d Azur met vrouw en kinderen. Die vliegen daar naar toe en wachten hem op om nog even lekker te genieten aan de Middellandse Zee. De andere 3 vliegen op 20 juli vanuit Toulon naar Rotterdam.

Even voorstellen dit zijn de mannen die naar Toulon gaan fietsen van links naar rechts Chris Vredenbregt, Rob Esser, Ben v/d Berg, Rob Jans

Dag 1 Donderdag 3 juli 2008
Bestemming : Schaft
Vertrektijd : 8:00
Aankomst tijd : 20:00
Gereden tijd :6:35
Afgelegde afstand : 144
Gemiddelde snelheid :21,7
Maximale snelheid : 37,5
Stijgings percentage :
Totaal aantal km : 144
Weer : 20graden

Ik ging om 7:30 naar buiten om mijn fiets en die van Ben en Chris die ze gisteren al gebracht hadden buiten te zetten. Helaas was het weer niet al te best het regende. Om 7:45 arriveerde de eerste fietser Ben, Rob was er niet veel later Chris was er als laatste. Na afscheid genomen te hebben van familie en collega’s zijn we om 8:15 vertrokken het was ondertussen droog geworden dus dat was wel lekker. Om 9:00 kwamen we aan bij van der Valk op de kinderdijk waar we afgesproken hadden met mijn vader die ons trakteerde op koffie met een appelpunt die er wel in ging. Nog bedankt Pa. Om 9:50 gingen we verder richting Gorinchem waar we de pont moesten hebben naar Sleeuwijk. We waren nog maar net over of het begon weer te regenen. Regenpak aangetrokken en verder gefietst. Na ongeveer 10 km kon het regenpak weer uit en is het voor de rest van de dag droog gebleven met af en toe een paar druppels. Rond lunchtijd zijn we gestopt bij een caravan waar aardbeien en kersen werden verkocht we werden gelijk door de aardige eigenaresse aan het werk gezet. Onze taak was het plaatsen van de uithang borden daarmee hebben we gratis fruit verdiend. Vervolgens hebben we nog een wedstrijdje kersen spugen gedaan. Rond 18:30 kwamen we aan in Schaft waar de camping is. We fietsten langs een eetcafé en besloten alvast te gaan eten, mede omdat we niet zeker wisten of we op de camping konden eten. We hadden namelijk na de lange rit geen zin meer om zelf eten klaar te maken. We hebben een Italiaanse kuus gegeten? Dat bleek een varkenshaas te zijn gepaneerd in ei en kaas en krokant gebakken. Het was een klein portie maar wel lekker. Om 20:00 kwamen we aan op de camping en bleek dat je daar ook kon eten maar vast niet zo lekker als wat wij gegeten hebben. Tentjes opgezet en een lekkere douche genomen. Daarna hebben we nog een biertje gedronken in de kantine. Rond 22:30 zijn we gaan slapen we lagen nog maar net in de tentjes of het begon weer te regenen. Het getik van de regendruppels op de tent zorgde ervoor dat ik snel in slaap viel of waren het de biertjes? Helaas is er geen internet op de camping.

Dag 2 Vrijdag 4 juli 2008

Bestemming : Thimister
Vertrektijd : 9:00
Aankomst tijd :18:30
Gereden tijd : 5:30
Afgelegde afstand : 109
Gemiddelde snelheid :19,6
Maximale snelheid : 44
Stijgings percentage : 5%
Totaal aantal km : 253
Weer : 25graden

Om 5:10 werd ik wakker door de vogels, toch weer in slaap gevallen tot 6:30. Het is weer even wennen slapen in de natuur. Toch nog even blijven liggen tot 7:00 uur. Het inpakken ging vrij vlot we zaten om 9:00 op de fiets richting dorpshuis waar we kunnen internetten. Daar aangekomen bleek dat het dorpshuis op vrijdag dicht is. Helaas dan maar niet de site bijwerken. Na ongeveer 25 zaten we op een mooi jaagpad langs het Willemskanaal die 35 km lang is naar Maastricht. We hadden een pittige wind tegen 4tot5. In het begin was het leuk dat jaagpad maar na 25 km werd het knap vervelend met die tegenwind. Om 13.30 uur reden we Maastricht binnen. Op het Vrijthof hebben we geluncht. Het was druk op het Vrijthof mede door een optreden van Andre Rieu. Chris is gisteren tegen Rob aangevallen met zijn fiets waardoor Rob een pijnlijke knie heeft opgelopen. Rob heeft vandaag ook weer last van zijn knie. In de loop van de dag ging het beter bij het bereiken van de heuvels (dat vond de groep erg jammer). Na de lunch hebben we bij een internet café de site bijgewerkt. De route “de groene weg” begint in Maastricht. We hadden al vrij snel de juiste route gevonden om uit Maastricht te komen. Het begon met een vlakke aanloop richting de heuvels. Na ongeveer 7 km kwamen de eerste hellingen en dat is voor de rest van de dag zo gebleven. Aan de route zijn weinig campings, waardoor we dit keer genoodzaakt waren een chambre d’hotes te nemen. Wat een onverwachts genoegen was. Beide Robben hebben vervolgens in de badkuip de was gedaan. Chris heeft nog een paar foto’s genomen van deze gedenkwaardige gebeurtenis, maar verder geen hand uitgestoken. We hebben s ’avonds in het dorpscafé gegeten. Keuze was er niet, we konden kiezen uit spaghetti of spaghetti.

Dag 3 Zaterdag 5 juli 2008

Bestemming : Sart
Vertrektijd : 9:15
Aankomst tijd : 7:30
Gereden tijd : 4,27
Afgelegde afstand : 78
Gemiddelde snelheid :17,3
Maximale snelheid : 63,5
Stijgings percentage : 11%
Totaal aantal km : 331
Weer 25graden

Van de Hemel in de Hel.

We hebben heerlijk geslapen in onze chambre d’hotes. De dag begon uitstekend met een uitgebreid ontbijt. De vriendelijke eigenaresse van het pension had zelfs wat bananen voor ons klaargelegd, zodat we voldoende energie hadden om de dag door te komen. Het fietsen begon zwaar met een aantal stevige lange klimmen, we schoten daarom weinig op en rond lunchtijd hadden we pas 30 km afgelegd. Het weer was echter uitstekend en de omgeving prachtig. Veel natuur afgewisseld met wat leuke kleine Belgische dorpjes. De dorpjes waren echter compleet uitgestorven en bij de meeste vrijstaande huizen met ruime kelders krijg je toch een beetje een Dutroux gevoel. Het plan was om onze lunch bij een buurtsuper te scoren, maar die was helaas gesloten. Daarom hebben we maar weer spaghetti en lasagna bij een leuk restaurantje gegeten. In de Belgische Ardennen sterft het van de groepjes met racefietsers, maar er zijn maar weinig gekken die met zoveel bepakking op weg zijn naar Zuid Frankrijk. Na de lunch volgde er nog een aantal pittige klimmen. Het laatste deel van de dag was gelukkig wat vlakker, want de heuvels en de warmte hadden toch hun tol geëist. Na ongeveer 75 km haalt Rob zijn TomTom te voorschijn want het is tijd om een camping te zoeken. Er blijkt een camping te zitten op ongeveer 5 km afstand. De laatste km´s begint het ineens te regenen. Dit blijkt een voorbode te zijn van de hel waar we uiteindelijk in belanden. De camping is zeer ouderwets en Spartaans. De eigenaar past goed in dit plaatje, want hij is bijna 100 jaar en heeft waarschijnlijk nog meegevochten in de eerste WO. We moeten allemaal onze Ausweisch tonen en krijgen duidelijke instructies wat we wel en vooral niet mogen op de camping. De rest van de camping wordt vnl. bevolkt door oerlelijke, uitgezakte, jeu de boulende Belgen. Na het opzetten van de tent en het douchen, willen we bij de Taverne naast de camping wat gaan eten. Maar helaas de Taverne blijkt al lange tijd gesloten te zijn. Na wat onderhandelingen en het raadplegen van de TomTom besluiten we op de fiets te stappen om 4 km verder bij een Auberge wat te gaan eten. De Auberge blijkt in de praktijk eerder 6 km verder te liggen en buiten staat dat men er ook Nederlands spreekt. Binnen zitten een paar platte Schiedammers die in goed Nederlands ons vertellen dat we niets te eten kunnen krijgen want men heeft het te druk (pokke holanders).Uiteindelijk besluiten we terug te gaan naar de camping om zelf een lekker potje te koken.

Dag 4 Zondag 6 juli 2008

Bestemming : Ettelbruck
Vertrektijd : 9:30
Aankomst tijd : 18:15
Gereden tijd : 5,14
Afgelegde afstand : 96
Gemiddelde snelheid :18,1
Maximale snelheid :62,5
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km : 438
Weer : 20graden

Een kijkje in het hoofd van de eenzame fietser.

Ik snap niet waarom, maar vandaag vroeg Rob mij (Chris) weer een stukje in het dagboek te schrijven. In plaats van een gedetailleerd verslag van onze dagelijkse beslommeringen en wat we allemaal wel en niet gegeten hebben, leek het mij leuk om de trouwe lezer vandaag te trakteren op een kijkje in het hoofd van de eenzame fietser.

Waar denkt een mens zoal aan als hij met volle bepakking 100 km per dag door heuvelachtig landschap fietst.

Je denkt in ieder geval niet meer aan je werk. Dat is vanaf het eerste uur een ver van mijn bed show. Ook denk je niet aan de zin van het leven. Ook dagelijkse futiliteiten, zoals het buiten zetten van de vuilnisbakken, het hok van de cavia verschonen, het bed verschonen, houden je totaal niet meer bezig.

Maar wat dan wel?

Nou, heel simpel: Verdomme, weer zo´n klote berg. Het lijkt wel of we alleen maar windje tegen hebben. Shit, als het dadelijk maar niet gaat regenen. Mijn bovenbenen gaan nu wel heel erg pijn doen, zouden ze dadelijk uit elkaar klappen. Ik wou dat ik niet zo veel bagage had meegenomen.

Maar ook positieve gedachten zoals: Dit maak je maar 1 keer in je leven mee. Er zijn maar weinig mensen die met dit nadoen. Ik ga het redden. Wat een prachtige omgeving, dit zou ik nooit zo ervaren als ik hier met de auto doorheen zou jakkeren. Over een uur gaan we lekker koffie drinken en misschien hebben ze wel warme appeltaart met slagroom.

Ook ga je continu zitten rekenen: Nog maar 1270 km naar Marseille. Ik ga met 10 km per uur de berg op en ga met 40 km per uur naar beneden, dat betekent dat ik 4x zo lang aan het klimmen ben dan dat ik aan het dalen ben (verdomme, dalen is veel leuker dan klimmen).

Zo nu weten jullie een beetje wat er om gaat in het hoofd van een fietser. Het is waarschijnlijk een flinke domper, maar leer er maar mee leven. Of ga zelf ook fietsen.

Nu toch nog een heel kort verslag van de dag voor diegene die erin geïnteresseerd zijn : redelijk lekker weer, vele lastige klimmetjes, lekker uitsmijter gegeten, prachtige camping, tonijnsalade als voorgerecht en Spaanse stoof als hoofdgerecht. Rob nog steeds last van knie (maar gaat wel gewoon als een speer de berg op).

Dag 5 Maandag 7 juli 2008

Bestemming :Yutz
Vertrektijd :10:00
Aankomst tijd :20:15
Gereden tijd :6:00
Afgelegde afstand :109
Gemiddelde snelheid :18
Maximale snelheid :55
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km :547
Weer : 16graden

Black monday

Toen we rond een uur of 8 wakker werden was het bewolkt, maar gelukkig nog wel droog. Omdat de hemel er best wel dreigend uit zag hebben we vrij snel ontbeten en onze tenten afgebroken en de spullen ingepakt. Jaap ( de collega die vorig jaar ook op de fiets was meegegaan naar Rome) bleek in de buurt van Luxemburg te zijn voor zijn werk. Na wat ge-bel en ge-TomTom troffen we elkaar bij een winkelcentrum op ongeveer 20 km voor de stad Luxemburg. Daar hebben we koffie gedronken en inkopen gedaan bij de supermarkt. Het was best leuk om even bij te praten met Jaap, maar uiteindelijk zorgde het voor 1,5 uur oponthoud. En die 1,5 uur heeft ons later op de dag de kop gekost. In de uren na de koffiepauze hebben we het eerst nog droog kunnen houden.

Luxemburg staat vnl. bekend als het land waar je goedkoop kunt tanken, voordat je met hoge snelheid over de route du soleil naar Zuid Frankrijk jakkert. Als je durft te zeggen dat je naar Luxemburg op vakantie gaat wordt je meewarig aangekeken en begrijpt niemand wat je daar moet zoeken. Maar als je op de fiets door Luxemburg fietst dan zie je pas dat het een prachtig land is. Prachtige natuur, leuke dorpjes, mooie kasteeltjes en lang niet zo mistroostig als grote delen van België.

Tot nu toe vraagt iedereen zich waarschijnlijk af waarom de titel “Black Monday”. Is dat alleen maar om de aandacht van de nietsvermoedende lezer te trekken. Nee, na de lunch werd alles beduidend slechter. Ten eerste hebben we ons te pletter moeten zoeken naar de juiste weg. In het boekje van de “Groene Weg” stond het vandaag heel belabberd omschreven (nee, natuurlijk ligt het niet aan ons!) en we denken er nu over om de schrijver voor het gerecht te slepen. Als we het einddoel hebben bereikt zal die rancune wel weer gezakt zijn. Het zoeken naar de juiste weg en af en toe verkeerd rijden heeft ons vandaag veel tijd gekost. Als het daarbij was gebleven hadden we het nog steeds geen “Black Monday” genoemd, maar het begon ook nog flink te regenen en te waaien. En natuurlijk kwam de wind (kracht 5 a 6) pal uit het zuiden. En laten wij daar nou net naartoe rijden. Zeiknat, onderkoeld en redelijk vermoeid besluiten we na ongeveer 100 km een hotel te gaan zoeken, want we hadden al gezien dat de dichtstbijzijnde camping heel ver weg was. Het dichtstbijzijnde hotel ligt op ongeveer 5 km maar blijkt helaas vol te zitten. De enige oplossing is om weer ongeveer 10 km door de zeikregen terug te fietsen om daar in een Campanile hotel te duiken. Maar ook dit hoort bij een fietsvakantie. En als je niet door (spreekwoordelijke) dalen heengaat kan je ook niet echt genieten van de hoogtepunten. En de sfeer is nog steeds goed en uiterst positief.

Dag 6 Dinsdag 8 juli 2008

Bestemming :Chateau salins
Vertrektijd : 9:15
Aankomst tijd :17:15
Gereden tijd :5:20
Afgelegde afstand :93
Gemiddelde snelheid :17,4
Maximale snelheid :55
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km :640
Weer : 16graden

Alles is relatief

Het ontbijt in het Campanile hotel was boven verwachting. Vers geperste sinaasappelsap, warme croissants met chocolade, vers fruit met kwark. Al met al een goede basis voor een zware dag. Om ongeveer 9 uur vertrokken we met regen en zware wind tegen. We waren op het ergste voorbereid want de weersverwachting gaf aan dat het de hele dag zou regenen met een temp van 16 gr.. Als we nu aan het einde van de dag de balans opmaken dan is het best meegevallen. Als vrij snel na vertrek werd het droog en heel af en toe kwam zelfs de zon even door. We hadden echter wel bijna de hele dag een zware wind tegen. Als je van het ergste uitgaat valt het dus uiteindelijk best wel mee ( alles is relatief).

We hebben de hele dag door het desolate Noord-Frankrijk gefietst. De natuur is mooi maar voor de rest valt er werkelijk niets te beleven. Sommige dorpjes waren werkelijk compleet verlaten en op een gegeven moment begonnen we zelfs te twijfelen of er niet een vreselijke ramp had plaatsgevonden en dat men was vergeten ons te informeren. De hele dag zijn we geen bakkertje, restaurantje of supermarktje tegengekomen. En we hadden daardoor dus ook geen lunch. Om 2 uur zijn we in een verlaten dorp bij een verlaten en vervallen bushalte gestopt om onze voorraad op te eten. De lunch bestond uit oud roggebrood en cup-a-soup. Voor de buitenstaander klinkt dit misschien nogal zielig, maar toch heeft het wel zo zijn charmes. En nogmaals alles is relatief, want we hadden ten minste nog wat te eten. Voor degen die dit nog niet hebben meegekregen we rijden de zogenaamde “groene route”. Vandaag hebben wij dit omgedoopt tot de “dode route”. Voor vertrek had Rob ons helaas vergeten te vertellen dat volgens de schrijver van het boekje ( en de bedenker van de route) de ervaren fietser circa 4 weken nodig heeft om deze route af te leggen. En wij moeten de klus in 2 weken zien te klaren. Sommige mensen zouden zeggen dat met deze laatste opmerking wordt gevraagd om applaus, maar bewaar het applaus maar tot we daadwerkelijk ons einddoel bereikt hebben. We troosten ons voorlopig maar met de gedachten dat de ervaren fietser uit het boekje een fors aantal rustdagen heeft ingebouwd of zo ervaren is dat hij inmiddels bejaard is. En een rustdag is een luxe die wij ons niet kunnen permitteren.

Rond een uur of 5 kwamen we aan in het eerste dorpje van de dag waar zowaar levende wezens rondliepen. Er was zelfs een Lidl (die nog open was ook) en een soort natuurcamping ( niet te verwarren met de zogenaamde naturisten camping). Bij de Lidl hebben we ons avondeten bij elkaar gesprokkeld en nadat we de tenten hadden opgezet hebben de beide Robben een heerlijk potje gekookt.

Dag 7 Woensdag 9 juli 2008

Bestemming : Mirecourt
Vertrektijd : 10:00
Aankomst tijd : 19:15
Gereden tijd :5,32
Afgelegde afstand : 100
Gemiddelde snelheid :18,1
Maximale snelheid :45
Stijgings percentage : 12%
Totaal aantal km : 740
Weer : 22graden

De boycot

Vandaag hebben we in het dorp Charmes van circa 5 tot 6 uur in een internet café de weblog bij zitten werken. Dit in de naïeve veronderstelling dat de “achterban” dit leuk vindt om te lezen. Toen we daarna echter de reacties op de weblog lazen kwamen we tot de toch wel iets trieste conclusie dat deze veronderstelling onjuist blijkt te zijn. Er stonden slechts een zeer beperkt aantal reacties op. De groep heeft daarom vandaag unaniem besloten de achterban te boycotten. Waarschijnlijk interesseert het jullie toch geen reet (excuse le mot), want jullie reageren toch niet.

Dag 8 Donderdag 10 juli 2008

Bestemming : Scey sur Saone
Vertrektijd : 9:15
Aankomst tijd : 18:00
Gereden tijd :5:29
Afgelegde afstand : 101
Gemiddelde snelheid :18,3
Maximale snelheid : 60
Stijgings percentage : 13%
Totaal aantal km : 841
Weer : 30graden

De geur van smeltend asfalt

Achteraf bezien hebben we toch wel een beetje spijt van onze botte reactie van gisteren. Maar in onze situatie, waarin je iedere dag tot het uiterste gaat en leeft van de natuur, zijn gevoelens en reacties nu eenmaal zeer primitief. Om onze echt geïnteresseerde en trouwe achterban niet te veel te duperen volgt hierbij toch een kort verslag van de belevenissen van gisteren.

Het was een heerlijke dag met veel zon en zeer aangename temp.. De omgeving wordt langzaam mooier met prachtige bossen en leuke dorpjes. S ‘middags hebben we pizza gegeten op een leuk terras met uitzicht op de zomerverblijven van Napoleon ( ik geloof dat ik de historische feiten nu een beetje verdraai, maar het was in ieder geval een mooi oud gebouw). Door gebrek aan campings hebben we s ‘avonds onze intrek genomen in hotel La Lutz in het dorpje Mirecourt. Tot zover een kort verslag van de belevenissen van gisteren.

Vanmorgen zijn we zoals gebruikelijk om ongeveer 7 uur opgestaan en hebben om 8 uur het halve ontbijtbuffet van het hotel leeggeplunderd. Die Fransen nemen zelf s ‘morgens alleen een croissantje met een kopje koffie, dus die staan raar te kijken naar wat wij allemaal wegdouwen. We moeten wel, want we verbranden ook veel op zo’n dag. De schrijver van dit verhaal (de exacte naam wordt om juridische redenen niet vernoemd) heeft ook nog een hoofdkussen achterover gedrukt om tijdens de campeernachten wat beter te kunnen slapen. Sommige lichamen blijken nl niet gebouwd te zijn om de nacht door te brengen op een dun matje en een veel te klein kussen.

Om 9 uur vertrokken we uit Mirecourt met een heerlijk zonnetje en zeer aangename temp.. In de loop van de dag liep de temp zelfs op tot 31 gr.. Bij deze temp begint het asfalt zelfs te smelten.

De ervaren fietser (en daartoe rekenen we onszelf ondertussen) wet dan dat je de donker zwarte stukken asfalt moet zien te vermijden. Die stukken zijn namelijk kleverig en je banden blijven hieraan plakken en dit remt de snelheid. En we hebben een strak schema dus laten we ons door niets en niemand afremmen. Ondanks de redelijk hoge temp was het toch aangenaam fietsweer, want er stond een verkoelend windje. S’middags hebben we in een bos in de schaduw van de bomen stokbroden gegeten, die we een dorpje daarvoor bij de plaatselijke boulangerie hadden gekocht. Rond 6 uur kwamen we op onze camping aan bij het plaatsje Scey sur Saone, een pitoresk plaatsje aan het riviertje de Saone. We hebben onze tent opgezet aan de waterkant met op de achtergrond het zachte geruis van een watervalletje. Het begint zowaar op een echte vakantie te lijken.

Dag 9 Vrijdag 11 juli 2008

Bestemming : Arc et senans
Vertrektijd : 10:45
Aankomst tijd : 18:30
Gereden tijd : 5,12
Afgelegde afstand :100
Gemiddelde snelheid :19,2
Maximale snelheid : 50,5
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 941
Weer : 20 graden Half bewolkt

Het romantische hotelletje en de spirituele ervaring

S’morgens werd Rob J op pad gestuurd om ontbijt te halen. Dat bleek een behoorlijke fout te zijn. Want Rob zijn ogen zijn groter dan 4 magen bij elkaar. Aangezien we zo weinig mogelijk mee willen nemen op de fiets, zat er niets anders op dan alles alleen maar naar binnen te stouwen. Tijdens de eerste km’s zorgde het schommelen van de buik voor de nodige onbalans en raakte Rob zelfs bijna van de weg.

Over de fietsdag zelf valt weinig te vermelden. Het was aangenaam weer en aan de mooie omgeving ga je na een paar dagen ook wennen.

Ongeveer een half uur voordat we bij ons einddoel voor deze dag kwamen begon het echter enorm te regenen. Ondanks dat we onze regenjassen hadden aangetrokken waren we binnen een paar minuten zeiknat. Gelukkig zagen we al snel een hotelletje. Toen we al druipend bij de receptie stonden werd ons vriendelijk verteld dat het hotel “complet” was. In werkelijkheid denk ik dat de eigenaresse bang was dat we haar mooie kamers zouden bevuilen. We werden doorverwezen naar hotel de Hoop. De naam van het hotel gaf ons de moed om nog 2 km door te fietsen. Daar werden we welkom geheten in een zeer romantisch familie hotelletje met prachtig gerenoveerde kamers. Er was slechts 1 kamer met aparte bedden. Rob J en Chris waren de uitverkorene die samen de nacht in een 2 persoonsbed mochten doorbrengen. Aangezien we al meer dan een week van huis waren overwoog Chris om op de grond te slapen. Omdat we in het hotel niets konden te eten waren we genoodzaakt om weer 2 km terug te fietsen om daar in een knus restaurantje wat te eten. Toen we bij het schemeren terug fietsten naar ons hotel kwamen we langs een soort grote poort met Romeins aandoende zuilen met aan beide zijden hoge muren. We waren nieuwsgierig dus gluurden we door het grote sleutelgat naar binnen. Daar zagen we een heel groot plein met daaromheen diverse grote gebouwen in Romeinse stijl. Opeens stond er iemand voor het sleutelgat die vroeg of we naar binnen wilden en natuurlijk wilden we dat. Eenmaal binnen bleek al snel dat we in een soort sekte waren belandt. De man die ons binnen had gelaten verdween direct weer uit ons gezichtsveld. In de diverse gebouwen waren er verschillende sessies aan de gang. De sekte leden keken ons niet aan en het leek alsof we niet bestonden. In de ene ruimte (bestaande uit hoge gewelven) waren mensen zachtjes aan het fluisteren bij het licht van rode lampjes. In weer een andere ruimte een zeer doordringende muziek klonk (a la Jean Michel Jarre)terwijl er in het midden van de ruimte mensen op matjes lagen te mediteren. Al met al een zeer aparte ervaring.

Dag 10 Zaterdag 12 juli 2008
Bestemming : Chancia
Vertrektijd : 9:15
Aankomst tijd : 18:30
Gereden tijd : 5,21
Afgelegde afstand :103
Gemiddelde snelheid :19,1
Maximale snelheid : 59
Stijgings percentage : 11%
Totaal aantal km : 1044
Weer :20 graden bewolkt

De muur

Na een schamel, maar met liefde bereidt, ontbijt verlieten we om circa 9 uur het hotel. We hadden op de kaart al gezien dat ons na 30 km een zware beproeving stond te wachten. De beproeving bestond uit een klim van circa 4 km met een stijgingspercentage van 8 a 9 %. De meeste lezers zullen nu zoiets hebben van : Nou en, dat is toch niet zo schokkend. Dat zijn dan waarschijnlijk de lezers die s’avonds met een zak chips in de ene hand en een biertje in de andere hand naar de samenvatting van de Tour zitten te kijken. Daar zien ze dat hun helden met ogenschijnlijk het grootste gemak bergen als de Alp d’Huez bestijgen. We praten dan over klimmen van 14 km met stijgingspercentages van 10 a 11 %. Dat klinkt allemaal wel indrukwekkend, maar vergeet niet dat die pseudo helden op fietsjes van 7 kg omhoog fietsen, terwijl wij met fietsen van 50 kg (incl. bepakking) omhoog sprinten.

Na deze stevige klim van 4 km volgde er nog een aantal kortere klimmen, maar daar raakte we niet meer van onder de indruk.

Bij de laatste klim gingen we zelfs iemand op een racefiets voorbij. Rob J kan daar helemaal lyrisch van worden. We vergeten voor het gemak dan maar even te vertellen dat de racefietser leed aan zwaar overgewicht en waarschijnlijk voor het eerst sinds 20 jaar weer eens op een fiets was geklommen.

Halverwege de dag kwam Chris tot de conclusie dat we de komende 2 dagen (zondag en 14 juli) waarschijnlijk nergens wat zouden kunnen kopen en de meeste kleine cafés en restaurantjes dicht zouden zijn. Er ontstond een lichte vorm van paniek ( met name bij Chris). Maar oplossingen waren er niet. Dus was de conclusie dat we dan maar moesten leven van de restjes die er nog in onze tassen zaten (geen prettig vooruitzicht). Hoe dit drama verder afloopt leest U in de verslagen van de komende dagen.

Dag 11 Zondag 13 juli 2008

Bestemming : Saint Romain de Jalionas
Vertrektijd : 10.00
Aankomst tijd : 17.00
Gereden tijd : 5.00
Afgelegde afstand :102
Gemiddelde snelheid :20,5
Maximale snelheid : 45
Stijgings percentage : 9%
Totaal aantal km : 1146
Weer :18°C Bewolkt en later regen op de camping

De hoerenkast en de wielerronde

De hele nacht heeft het geregend en toen we wakker werden moesten we onze tent nat inpakken. Bij de plaatselijke pizzeria hadden we de vorige avond al geregeld dat we s’morgens een ontbijt konden nuttigen. De eigenaar was blijkbaar voor ons vroeg opgestaan en had voor ons een provisorisch ontbijtje klaar gemaakt. Omdat het zondag was en we er eigenlijk op hadden gerekend dat we 2 dagen niet eten zouden krijgen waren we hier zeer gelukkig mee. Op de camping konden we nog wat stokbroden achterover drukken dus onze lunch was ook zeker gesteld.

Zodra we op de fiets stapten werd het droog. De hele ochtend fietsten we langs het riviertje de Ain, tussen vrij hoge rotswanden en begroeide heuvels door. We reden langs prachtige watervalletjes, mooie oude bruggen en schitterende vergezichten. Nu begrepen we waarom deze route de groene route heet. Rond een uur of 12 kregen we trek in koffie. In een klein dorpje langs de Ain ontdekten we een leuk klein oud cafe’tje. Toen we binnen kwamen merkte Rob J al op dat de eigenaresse die ons van koffie voorzag iets weg had van een hoerenmadamme!! Toen Chris vroeg waar de toiletten waren werd hij via een trap naar de kelder gestuurd. De kelder bestond uit een grote donkere obscene ruimte met diverse donkere nisjes, een bar en een podium. Dit was inderdaad onmiskenbaar een hoerenkast. Toen we later naar buiten liepen zagen we op de gevel van het pandje de aanduiding “club privé”.

Dit was echt wel het laatste wat je zou verwachten in zo’n idyllisch dorpje in the midlle of no-where. Even voor de duidelijkheid : na de koffie zijn we direct weggegaan en we zijn verder gefietst.

Na de lunch werden we op een landweggetje tegengehouden door een motoragent (genaamd Frank). Er bleek een wielerronde gaande te zijn. Nadat het peloton voorbij was geraasd vervolgde de motoragent zijn weg en wij konden weer verder fietsen. Na het peloton kwamen er echter nog een heleboel achterblijvers en daar zaten wij ineens midden in met onze “bakfietsen”. Toen we door de racefietsers werden ingehaald konden Rob J en Chris het niet nalaten om er achteraan te gaan en aan te haken. Dit lukte voor enige minuten en de coureurs keken geschokt achterom dat ze werden bijgehouden door een stel van die Hollandse idioten op een bakfiets.

Dag 12 Maandag 14 juli 2008

Bestemming :Hauterives
Vertrektijd : 10.15
Aankomst tijd : 18.30
Gereden tijd : 5,26
Afgelegde afstand :101
Gemiddelde snelheid :18,3
Maximale snelheid : 57,5
Stijgings percentage : 13%
Totaal aantal km : 1247
Weer :20°C bewolkt

Het Team

Vandaag is er niet zo veel schokkends gebeurd op fietsgebied. In het verslag van vandaag richt ik mij daarom op een omschrijving van de taakverdeling binnen het team.

Laten we beginnen met Ben. Ben is binnen de groep gebombardeerd tot waarschuwings-smurf. Zijn taak is om de andere teamleden te waarschuwen voor allerlei soorten gevaren. Mannen, zijn de standaards ingeklapt? Als je nl vergeet om je standaard in te klappen dan maak je bij de eerste de beste bocht een enorme schijver over het asfalt. Zijn de bidons gevuld met water? Als je ergens in the midlle of no-where zonder water komt te staan is de kans groot dat je het niet overleeft. Deze waarschuwingsfunctie gaat zo ver dat Ben nu uiteindelijk altijd de schuld krijgt als er iets fout gaat. Ben, waarom heb je verdomme niet gewaarschuwd dat ik water bij moest vullen?

Rob E is de organisatie-smurf. Hij heeft alles bij zich wat de rest is vergeten. Je kan het zo gek niet bedenken of Rob heeft het. Elastiekjes, sambal, allerlei soorten kruiden, wasknijpers, strijkplank, etc. Daarnaast is Rob ook nog een top-kok. Hij is de Herman de Blijker van de camping. Hij is in staat met minimale ingrediënten toch een lekkere maaltijd te bereiden.

En dan Rob J. Het is moeilijk om daar iets positiefs over te zeggen. Het begint bij het feit dat hij de hele groep heeft voorgelogen over de lengte en moeilijkheidsgraad van deze route. Zoals al eerder aangegeven moeten wij de hele route in circa 2 weken afleggen terwijl het boekje aangeeft dat de ervaren fietser er 4 weken over doet. Daarnaast hield Rob de groep voor dat de route vrij vlak zou zijn. Nou, daar klopt ook niet zo gek veel van. Als we Rob een bijnaam moeten geven dan noemen we hem de berg-smurf. Hij gaat als een speer de berg op. Daar waar een normaal mens vertraagt als hij een berg op moet fietsen, versneld Rob juist; Voor de overige groepsleden kan dat uiterst irritant zijn, het lijkt dan of je zelf stil staat.

En als laatste Chris. In eerste instantie had hij zichzelf als taak toebedeeld dat hij de sfeer en de motivatie in de groep hoog moest zien te houden; Dit mede doordat hij geen andere sterke punten had waarmee de groep zijn voordeel zou kunnen doen. Dat rest van het team vond dat Chris aardig kon lullen en schrijven dus werd hij na 2 dagen al aangewezen als de schrijf- smurf. Aan mij dus de eer om de lezer mee te laten genieten van onze belevenissen gedurende deze “vakantie”.

Dag 13 Dinsdag 15 juli 2008

Bestemming :Crest
Vertrektijd : 12:00
Aankomst tijd : 18:00
Gereden tijd : 4,23
Afgelegde afstand :83
Gemiddelde snelheid :18,9
Maximale snelheid : 56,5
Stijgings percentage : 9%
Totaal aantal km : 1330
Weer :27 graden zonnig

Uiteindelijk de ontmoeting met onze grootste vijand

Voordat we uit Rotterdam vertrokken hadden we ons natuurlijk al een beeld proberen te vormen van deze reis. Daarbij hebben we ook gesproken over de mogelijke ontberingen die ons stonden te wachten. Aangezien we midden in de zomer vertrokken waren we het er unaniem over eens dat het warme weer waarschijnlijk onze grootste vijand zou worden. De verwachting was dat we het grootste deel van de reis zouden fietsen bij temp van 30°C of meer en dat de koperen ploert onze tere huidjes zou doen verschroeien.

Tot aan vandaag (dag 13) was eerder het tegenovergestelde het geval geweest. We hebben zelfs enkele dagen meegemaakt dat de temp rond de 15°C bleef hangen en dan is het met name tijdens afdalingen (waarbij je bezweet bent door de voorgaande klim) erg koud op de fiets. Maar vandaag was het dan eindelijk zo ver. Toen we opstonden wachtte ons een strak blauwe hemel en al snel liep de temp op naar 25°C.

Voordat we daadwerkelijk uit het gezellige dorpje Hauterives vertrokken hebben we eerst bij een soort pottencafe ( ja, dat soort potten!) onze weblog deels bijgewerkt want we liepen sterk achter. Ik hoop dat jullie deze inspanningen weten te waarderen want dit kostte ons 1,5 uur en een hoop ergernissen.

Uiteindelijk vertrokken we pas om 12 uur en hadden we dus eigenlijk een halve rustdag opgenomen. In de loop van de dag liep de temp op tot circa 30°C en de zon scheen volop. Zeker bij het klimmen stroomt het zweet dan van je lichaam. Om goed zicht te houden zouden ze eigenlijk zonnebrillen moeten verkopen met ruitenwissers aan de binnenkant. Onder deze omstandigheden is het belangrijk dat je continu veel water drinkt. Onderweg moet je dan ook iedere mogelijkheid aangrijpen om water bij te tanken ( bij een cafe’tje als we koffie gaan drinken of zomaar bij een boer aanbellen en vragen of hij wat water voor ons heeft).

Rond een uur of 6 kwamen we aan bij de camping. Eindelijk troffen we een 3 sterren camping. De meeste voorgaande campings waren van een belabberde kwaliteit. Deze camping had zelfs een zwembad en dat hadden we de afgelopen 2 weken nog niet eerder meegemaakt. We hadden nog nooit zo snel onze tenten opgezet en zaten binnen een kwartier met een biertje bij het zwembad.

s’Avonds zijn we in het dorp Crest wat gaan eten en daarna het lokale nachtleven ingedoken. Het koste even wat moeite om Ben over te halen. Het nachtleven bleek te bestaan uit een buitenoptreden van een dansgroep van de Polenische eilanden (of zo iets). We hebben het erg laat gemaakt (het was zelfs al donker voordat we gingen slapen).

Dag 14 Woensdag 16 juli 2008

Bestemming :Orange
Vertrektijd : 9:00
Aankomst tijd : 17:15
Gereden tijd : 5,13
Afgelegde afstand :106
Gemiddelde snelheid :19,4
Maximale snelheid : 55
Stijgings percentage : 9%\
Totaal aantal km : 1432
Weer :30°c en zonnig

Hoe groter de offers des te mooier de beloning.

Toen we uit onze tenten te voorschijn kropen werden we opnieuw getrakteerd op een strak blauwe hemel. Er stonden ons vandaag 2 klimmen van elk 7 km te wachten. De eerste klim begon op ongeveer 30 km van de camping. Naast het feit dat de klim lang was, was hij op sommige punten ook vrij steil. Toen we na ongeveer 3 kwartier de top bereikten waren we redelijk kapot. Maar de afdaling daarna was werkelijk schitterend. De weg ging over een afstand van ong. 10 km langzaam naar beneden zodat we niet hoefden te trappen en de wind zachtjes door onze haren heen ruisde (althans voor sommige van ons). We reden langs hoge steile rotswanden, kleine watervalletje, kabbelende beekjes en door heerlijk geurende lavendel velden. Waarschijnlijk zou deze mooie omgeving veel minder tot ons zijn doorgedrongen als we niet eerst de zware offer van de lange klim hadden moeten doorstaan. Eigenlijk geldt dat voor alles : Je kan pas echt van iets genieten als je eerst je best er voor hebt moeten doen. Als we dezelfde klim met de auto hadden gedaan hadden we zeer waarschijnlijk geen oog gehad voor de prachtige omgeving tijdens de afdaling.

Een zelfde ervaring hadden we later die dag toen we aan het zwembad zaten van onze 3 sterren camping. Na een dag fietsen in de hitte is het werkelijk zalig om een duik te nemen in het koude water van het zwembad en daarna languit te gaan liggen op je ligbad en te luisteren naar de muziek op je I-pod. Stel nou, dat je al vanaf s’morgens 10 uur aan datzelfde zwembad kan gaan liggen, zonder dat je daarvoor enige inspanning hebt verricht. Dan is de ervaring toch een heel stuk minder. De moraal van dit verhaal lijkt me duidelijk.

Dag 15 Donderdag 17 juli 2008

Bestemming :La Roque d’ Antheron
Vertrektijd : 9:30
Aankomst tijd : 19;00
Gereden tijd : 5:49
Afgelegde afstand :115
Gemiddelde snelheid :19,1
Maximale snelheid : 57
Stijgings percentage : 10%
Totaal aantal km : 1544
Weer :30°c Zonnig

Net nu het leuk begint te worden is het al weer afgelopen

Zoals gebruikelijk verlieten we s’morgens rond een uur of 9 de camping. Het doel van deze dag was het dorp Rognes, dit is het splitsingspunt. Chris gaat vanaf dit punt alleen verder naar Marseille en de andere teamleden gaan verder naar Toulon. Het werd wederom een warme dag met veel zon. De temperatuur liep in de loop van de dag op naar 32°c. Het voordeel is dat wij langzaam aan deze hoge temperaturen hebben kunnen wennen.

Rond het middaguur passeerden we de stad Avignon. Weer zo’n stad die velen van ons kennen als een van de plaatsen die je passeert op weg naar het zuiden. Het is de plaats langs de Route du Soleil waarbij je tegen de kinderen achterin de auto zegt: nog even volhouden want we zijn er bijna. Maar als je op de fiets door Avignon heen gaat dan blijkt deze stad veel meer te bieden te hebben. Het is een leuke stad met een mooi oud centrum. Op onze “bakfietsen” (waarbij Rob een Nederlandse vlag achterop zijn fiets heeft staan) zijn we dwars door het oude centrum heen gefietst, zoals gebruikelijk trokken we daarbij aardig wat bekijks. Ik weet niet of dit was uit bewondering of pure irritatie. Na Avignon verlieten we de officiële groene route en gingen we verder op onze eigen kaarten. Vooraf had Rob E (de organisatiesmurf) op de kaart uitgestippeld hoe we het besten van de groene route bij Marseille en Toulon konden komen. De middag was erg warm en aan het einde van de middag zijn we nog een half uur bij een soort boerderij gestopt waar we heerlijk fruit konden eten. Ondanks de toenemende hitte merk je dat het fietsen steeds makkelijker gaat. Vandaag hebben we meer dan 110km gefietst, maar we nu op de camping zijn aangekomen voelen we ons niet echt moe. Je hebt zoiets: zo en wat gaan we nu doen? Op de camping waar we nu zijn belandt, valt gelukkig zat te beleven. We zijn in een soort Nederlandse enclave aan gekomen. Het sterft hier van de Nederlandse gezinnetjes en als het een beetje mee zit staan we dadelijk op het podium om de leiding te nemen in de karaoke wedstrijd.

Dag 16 Vrijdag 18 juli 2008

Bestemming :Toulon Hyeres
Vertrektijd : 9:15
Aankomst tijd : 21:00
Gereden tijd : 7:24
Afgelegde afstand :156
Gemiddelde snelheid :20,8
Maximale snelheid : 67,5
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 1707
Weer :30°c zonnig

Frankrijk geeft niks cadeau

We waren vrij vlot deze ochtend, we hadden alles al weer ingepakt, ontbeten, de site al bijgewerkt en zaten desondanks al om 9:15 op de fiets. Een nieuw record.

De route begon gelijk weer heuvelachtig. Na ongeveer 12 km kwamen we bij het punt waar onze wegen scheiden, dit trieste moment gebeurde op een rotonde. Nadat we afscheid van Chris hadden genomen en een traantje hadden weg gepinkt, ging Chris rechtsaf richting Marseille en wij rechtdoor naar Toulon.

Het was een mooie route die Rob E had uitgestippeld heuvelachtig met af en toe een pittige klim maar ook met mooie bosgebieden en vergezichten. Dit was echter in tegenstelling van wat wij verwacht hadden, we waren in de naïeve veronderstelling dat het laatste stuk naar de Middellandse zee down hill zou zijn en dat we de zee al in de verte zouden zien liggen. Maar Frankrijk geeft niks cadeau we hebben tot aan de laatste 100 meter er voor moeten werken. Het is bergzaam gebleven en konden de zee pas na de laatste meters zien.

Rond een uur of twee kregen we van Chris een smsje dat hij in de buurt van het vliegveld in Marseille was aangekomen en dat hij uitgebreid ging lunchen omdat hij tijd over had. Wij waren toen zelfs nog niet op de helft. De afstand was toch langer dan we gedacht hadden we hebben de laatste dag meer dan 150 km gefietst.

We hadden in een camping gids een 4 sterren camping uitgezocht om de laatste dag in luxe door te brengen. Dit werd echter een teleurstelling, toen we daar om 19:30 aankwamen werd er door een onsympathieke man bij de receptie medegedeeld dat de camping “complet” was. Hij was ook niet bereid om ons te helpen bij het zoeken naar een andere camping (sukkel).

We zijn maar verder gefietst naar de volgende camping waar we al gelijk werden tegen gehouden voordat we de camping op konden door de security met de mededeling “complet”. Bij de 3e camping hetzelfde verhaal, toen zijn we maar gaan bellen naar de campings in de buurt, na 2 telefoontjes hadden we prijs een camping 8 km verderop had nog een plaatsje voor ons. Op de camping aangekomen kwam dit totaal niet overeen met de gedachten die wij hadden om de laatste dag in luxe door te brengen. Het was een terrassen camping met bobbelige, stoffige, schuine plekjes en mutje aan mutje vol gestouwd.

Het was ondertussen al 21:00 uur geworden toen we daar aankwamen, we hadden ook nog niet gegeten. Er was een restaurant op de camping we besloten om eerst maar te gaan eten voordat het restaurant dicht zou gaan. We hebben eerst een lekker koud biertje besteld die er na zo’n lange warme dag wel in ging. We hebben lekker gegeten maar het was wel ondertussen al 23:00 geworden en moesten de tentjes nog opzetten. Dit viel niet mee in het donker we sloegen onze haringen krom op de harde grond, gelukkig kregen we van een behulpzame buurvrouw een grote lamp waardoor het wat makkelijker werd. We werden hierbij wel geplaagd door enorme agressieve muggen.

Dag 17 Zaterdag 19 juli 2008

Bestemming :Toulon Hyeres
Vertrektijd :
Aankomst tijd :
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :35
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage :
Totaal aantal km :1742
Weer :30°c zonnig

Een welverdiende rustdag.

Dag 18 Zondag 20 juli 2008

Bestemming :Rotterdam
Vertrektijd : 06:00
Aankomst tijd : 14:00
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :32
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 1774
Weer :

 

 

 

56 reacties

Naar het reactie formulier

    • Ron van den Berg op 06/02/2008 om 16:43

    Hi Rob,

    Je kan er maar niet genoeg van krijgen hé, weer een uitdaging in het verschiet. Ik begin nu alvast te duimen voor wat het weer betreft, over het halen van de afstand hoeven we ons geen zorgen meer te maken, dat heb je al bewezen.

    Gr Ron

    • Erik Morsink op 10/03/2008 om 22:20

    Hoi Rob
    Wij zijn ook van plan om de groene weg te fietsen . Wij vertrekken op 12 july vanuit Diepenheim (ov) samen met men vrouw.Heb jij al een route boekje? Er komt een nieuwe druk van van de route uit in april heb ik gehoord. En hoelang denk je erover te doen? Grt Erik Morsink

    • Erik Morsink op 10/03/2008 om 22:21

    Hoi Rob
    Wij zijn ook van plan om de groene weg te fietsen . Wij vertrekken op 12 july vanuit Diepenheim (ov) samen met men vrouw.Heb jij al een route boekje? Er komt een nieuwe druk van van de route uit in april heb ik gehoord. En hoelang denk je erover te doen? Grt Erik Morsink

    • Arie van Oosten op 11/03/2008 om 20:18

    Hé Rob
    Weer een fietsreis, dit jaar.
    Ga je alleen of zijn er nog collega’s die met je mee gaan.
    Veel sucses.
    Arie

    • Anoniem op 13/05/2008 om 05:09

    Rob ga je alleen of gaan de cornuiten van rome weer mee ?

    Succes danny

    • Anoniem op 01/07/2008 om 09:51

    Strte en mooi weer groeten Ria en carl Schippers

    • Ron V/d Berg op 02/07/2008 om 12:15

    Jongens, een goede reis en ik duim voor droog weer. Hou alles heel en geniet ervan.

    Gr Ron en Ing

    • lisanne vredenbregt op 02/07/2008 om 13:15

    heey pap {chris vredenbregt} en de rest veel succes met fietsen

    gr lisanne vredenbregt

    • andre en carla op 03/07/2008 om 08:09

    hoi rob en kornuiten

    het is zover, zet hem op en veel plezier

    groetjes

    andre en carla

    • jaap en jopie schwagermann op 03/07/2008 om 12:29

    Hoi Ben en fietsfanaten wij wensen jullie een fijne reis
    en hopelijk een beetje mooi weer.
    Veel succes

    H.G. Jaap en jopie

    • Anoniem op 03/07/2008 om 14:02

    Hoi kanjers, wat is het jaar omgevlogen. En nu is het dan zover. Vanmorgen vertrokken in de regen. Jawel net als verleden jaar daar kwamen ze weer: de regenpakken. Volgens Rijnmond valt de regen slechts hier en …daar. Jawel maar tussendoor is het droog hoor! Toen jullie bij vader Jans aan de koffie zaten scheen de zon vast al. Moedig hoor weer zo,n onderneming ik neem m,n petje ervoor af. Japio zal nog spijt krijgen dat hij er dit jaar niet bij is. Wat een muts zeg om met z,n dochters te gaan fietsen inplaats van mannen onder elkaar. Maar o.k. weet Chris trouwens wel waar hij aan begint? Als nieuwe deelnemer heeft dat natuurlijk wel gevolgen. Zijn taak zal vanaf nu zijn: goed luisteren naar de veteranen en alle rotklusjes voor hen opknappen zoals tenten opzetten, de was doen en eten koken. En vooral mijn Ben ontzien want dat is de oudste. Ik wens jullie een geweldige reis en vooral een behouden thuiskomst. Tot de volgende mail. Magda.

    • Arie van Oosten op 04/07/2008 om 19:13

    Hallo (ex) collega’s veel fiets plezier, en een behouden terug komst.

    groeten Arie

    • Monique Scholten op 04/07/2008 om 20:20

    Hoi collega’s en oude danspartner haha.

    Heel veel plezier en wens jullie een mooie/zonnige rit toe.
    En ben reuze benieuwd naar jullie ervaringen onderweg.

    Grtjs Monique

    • Jacqueline op 04/07/2008 om 22:16

    Lieve papa Chris,

    Een dikke kus van Jeffrey en Francis en mama !
    Tot over 2 weken in Marseille !

    • Anoniem op 05/07/2008 om 19:57

    Alle mannekes, ja we zijn nog steeds in Belgie. Zal ik eens wat vertellen? Wij hebben sinds enige tijd een nieuw lid in de familie. Ben weet dat wel. Een erg kaal – sportief en goed van leeftijd persoon. Heb ik toch via, via, via, gehoord dat hij ook zo graag zo,n tocht mee zou willen maken. Dus Chris, houd de moed erin dan is hij volgend jaar jongste bediende. (als die tenminste door de keuring komt ha, ha,)Hoe gaat het trouwens met de 2 Robben, zij waren verleden jaar toch de 2 top koks,ik heb tenminste een heel jaar aan moeten horen hoe lekker die 2 konden koken. En Ben vond dat een prima regeling. Misschien dat die aspirant fietser jullie zelf nog schrijft. Fijne dag morgen!Magda.

    • Jacqueline op 06/07/2008 om 22:42

    Deze nieuwe teksten rieken naar Vredenbregt humor, hahaha !

    • Cisca en Teun (en natuurlijk alle kids!) op 07/07/2008 om 11:01

    Hee Ben! (oeps.. sorry.. en alle andere mannen natuurlijk!)

    Leuk om te lezen hoe het allemaal gaat, en vooral ook om te lezen dat een “eenzame fietser” zoal denkt.. (heb zelf namelijk ook een lonely biker thuis).. hihihi

    Een tweetal tips wil ik achterlaten voor jullie bikers..

    *1) bedenk je ook eens de zin van deze tocht.. het regent in Nederland ook.. dus waarom wekenlang (zo niet maandenlang) zadelpijn?! Waarom iedere dag bedenken waar en wat je zal eten?! terwijl je in Nederland gewoon op iedere hoek van de straat heerlijke friettenten hebt (met de echte mayonaise uiteraard, niet die zure Franse troep).. en waarom je was doen in een badkuip?! terwijl je hier thuis gewoon een machine hebt die het voor je wilt doen!… maar goed.. ik bespaar jullie nog om je af te vragen waarom je in een tent gaat liggen.. terwijl thuis een heerlijk warm, voorzien van dik dekbed.. schone lakens.. heerlijk ruikend naar wasverzachter bed op je staat te wachten… maar goed… en dan die Franse taal.. hinderlijke types; die net doen alsof ze je niet begrijpen.. geloof me.. iedere Frans man (of vrouw) spreekt in feite vloeiend Nederlands.. maar ja.. niet aan van die mannen die op een fiets gaan terwijl de auto thuis in de garage staat.. (kijk mannen: andere mensen begrijpen jullie namelijk niet helemaal!)

    Nu tip twee nog.. (al vrees ik dat jullie halverwege het bovenstaande stukje al afgehaakt zijn.. hahaha)

    *2) Ik hoor jullie niet over lekke banden.. Mocht je een lekke band krijgen.. het codewoord: “pneu pffffffff”.. en alles komt goed (of ze denken dat je echt helemaal gek geworden bent van alle inspanning.. dat kan ook!)

    Ben en alle andere mannen, VEEL SUCCES EN NEE… NIEMAND DOET JULLIE DIT NA, want het is echt een prestatie!! (dit is nou het enige wat ik wel meen van het hele stukje!)

    Groetjes,
    Cisca (en Teun en alle kindertjes)

    • Anoniem op 07/07/2008 om 11:53

    Hoi mannen, zalig om die verhalen te lezen in een comfortabele woning. Dat Belgie blijft ook een land waar je keihard doorheen moet rijden he als vakantie ganger. Ik vraag me trouwens af waar in vredesnaam die aarde aan het opwarmen is want ik waai dagelijks van m,n brommertje af (als het al niet regent). Hoe bevalt trouwens dat (tijdelijke) vrijgezellen leven? Het thuisfront prima hoor ha ha.(gelukkig nog maar 14 dagen) Wie is er trouwens geblesseerd Rob J.of Rob E
    wel even duidelijk zijn graag. Hopelijk gaan jullie nu meer touristen zien oftewel betere campings.Ik vind het nog steeds top wat jullie doen hoor. Iedereen leeft met jullie mee en ik heb dagelijks telef. spreekuur door alle belangstelling. Een vette omhelsing voor jullie allemaal maar het meeste toch voor mijn eigen Ben! Magda.

    • Anoniem op 07/07/2008 om 20:03

    Hallo hier een bericht voor jullie captain of te wel de tom tom van jullie groep.Het is nu 20.00 uur en ik heb nog steeds geen bericht gekrgen van een perfecte landing. Wat is er aan de hand? Nog steeds geen camping gevonden? Laat mij jullie even helpen. Op bladzijde 108 van het route boekje staan de overnachtings adressen inclusief telefoon nummers (ook van de landen) De VVV adressen staan op bladzijde 114. Die moeten jullie toch ook kunnen informeren naar dicht bijzijnde campings. En anders is het maar een FLUT boek en geef je het maar een flinke gooi. Weten trouwens dat het hier gewoon rot weer is met regen en storm. Ik zag trouwens dat de Tour de France ook koud weer heeft en die zit toch in het westen.Hebben jullie ook storm en regen? De etappe winnaar is vandaag Dumoulin een opn..van 1.58m Leider in het classement is Feillu wat zullen die Fransen in de gloria zijn. (nog wel)Geen dank hoor Rob, graag gedaan. groetjes Magda.

    • Zjak op 07/07/2008 om 22:21

    Chris, top hoor, Je bent al het land uit gefietst! Ik ben bij het einde van de straat al bekaf, dus, alle respect! Hoeveel lekke banden heb je al geplakt??? 🙂
    Ik volg de verhalen op de voet, hou vooral het schrijven vol, erg leuk voor ons!!!
    Have fun!
    Zjak

    • Anoniem op 09/07/2008 om 16:22

    ,,Zachtjes tikt de regen tegen het tentdoek aan,, Jongens dit is toch drama. Verleden jaar in juni vertrokken. Heel veel regen gehad. Dit jaar in juli vertrokken heel veel regen. Wanneer wordt het nu eens zomer? Moet het volgend jaar dan maar in augustus? Ik zat zo eens te bedenken (ik ben toch alleen) wat is de tweede naam van Ierland…juist het groene eiland en weten jullie waarom? Omdat het er altijd regent!! Dus waarom heet deze route de groene weg naar de Middellandse zee…juist omdat het er altijd regent. En we zijn er allemaal ingestonken. Wisten wij veel. Ik heb trouwens toch zo m,n vraagtekens bij die auteurs van dat rotte (eh sorry ) route boekje. Hebben die lui zelf wel die route gefietst, of zijn ze er met een helicopter overheen gegaan? Hoe ken je nou zo,n tocht verzinnen met zo weinig campings en/of hotels.Ik heb echt met jullie te doen dat meen ik oprecht. Ik had wel een betere route geweten. Wat dachten jullie van de groene route naar de Zuiderzee? Lekker dichtbij, Rob J. kent daar blind de weg, veel campings en/of hotels en schoon. Wat te kort? Dan fiets je hem toch gewoon 2x. Waar blijft trouwens dat verslag van jullie en de foto’s. Beelden willen we zien. Ik mis mijn Ben dus zet hem maar eerst op de site. Een warme omhelsing van Magda.

    • Andre & Yvonne op 09/07/2008 om 23:29

    Heee Chris en Rob,
    Ik lees elke dag tijdens mijn “bruine route”(met laptop op schoot) met heel veel interesse jullie belevenissen op de “groene” route. Als ik daarna de plee doortrek denk ik Goh wat zijn die gasten moedig, echte mannen, maar ben dan wel blij dat mijn route er die dag in ieder geval al weer op zit. Heee jongens ga zo door met het goeie werk. O ja en ook de groeten van yvon (zij leest gewoon op de bank). Mzzl Andre

    • andr en carla op 10/07/2008 om 08:22

    hoi rob en kornuiten

    de eerste week zit erop, nog even volhouden.
    Jammer van het weer, maar een troost het is hier niet veel beter

    zet hem op en nog veel plezier, we zien je wel weer als je thuis bent.

    groetjes Andre en carla

    • Jacqueline op 10/07/2008 om 09:36

    Lieve schat,

    Ik ben heel trots op jou dat je dit doet !
    Als je het even niet meer ziet zitten denk dan maar aan de vakantie die er aan zit te komen. (met hopelijk wel mooi weer)
    Jeffrey zat gisteren ook heel trots aan de kapper te vertellen dat zijn vader naar Frankrijk aan het fietsen was. (en ook dat mama door het raam geklommen was omdat ze het huis niet inkon en dat de auto zonder benzine stond….) Dat was een beetje jammer….
    Dikke kus.

    • Anoniem op 11/07/2008 om 13:11

    He Jongens die boycot is natuurlijk onzin
    Ik kijk drie keer per dag hoe het gegaan is met jullie
    Maar niet iedere dag zie ik een verslag,en hoe zit het met de pijntjes
    En kan iedereen zonder te schelden de heuveltjes fietsen zonder te hoeven lopen.Want duwen de bergen op valt ook niet mee.

    GR Marja Rob

    • Anoniem op 11/07/2008 om 17:12

    Rob J. Rob E, Chris en Ben: he zielepieten, wat is dat nou voor gekerm? Ik ben ook achterban. Zit ik jullie helemaal naar Toulon te lullen is het weer niet genoeg. Tja die collega’s wat moet ik daar nou van zeggen. Die hebben gewoon de pest erin dat zij moeten werken of niet mee mochten van het vrouwtje. lekker puh. Dan de categorie die niet met een computer om kunnen gaan en een restant die niet weet wat het is op de fiets naar zuid frankrijk te gaan, gewoon omdat zij dat met een vliegtuig doen. Watjes. Maar ik ben op m’n wenken bedient zeg. Foto’s – wat leuk, sfeertje ook. Mooie omgeving he. Wordt het nu ook gezelliger?
    Zoals betere winkels en campings? Ik moet jullie echt de hartelijke groeten doen van alle bekende uit Vlaardingen. Bij deze dus. Verder gaat het voor mij ook opschieten. Wat…? Dat verteld Ben jullie wel. Maar dat zal de reden zijn dat ik jullie volgende week niet meer kan mailen. Ik hoop dan toch echt, dat anderen ook eens in de pen duiken. Verder kan ik jullie alleen nog maar vertellen dat hier alles goed is en de regen iets minder aan het worden is. Een stevige omhelsing voor mijn Ben maar ook een beetje voor jullie hoor. Magda.

    • Anoniem op 11/07/2008 om 19:41

    Halloo, daar zijn we weer. Ik denk het is vrijdagavond, ik geef een toegift.
    Wat moet ik nu toch horen hebben jullie een wolkbreuk gehad. En hadden jullie nu nog wat schoon goed achter de hand? Want dit is niet het eerste buitje. Gisteren ‘even ‘een paar boodschappen gedaan het water liep uit m’n schoenen en m’n jas hangt in de berging te drogen. Zomer? welke zomer! Het is hier zo rond de 19 gr. ik stond gisteravond even voor het raam en zag een muis zo leuk dartelen door de tuin hij was heerlijk aan het plenzen door de plassen. Ik nam gelijk wraak en heb hem wat kaas gegeven op zo’n speciaal plankje. Als de rest van z’n familie dan komt krijgen die ook wat. De vuilniszak staat al klaar. Net als die rot muggen. Die nemen ook hun kans waar nu de baas van huis is. Twee nachten ben ik aan het jagen geweest en uiteindelijk heb ik twee kleintjes gevangen. Maar steken dat die etters deden. Hopelijk is de slaapkamer nu mug vrij en kan ik eens lekker uitslapen op zaterdagochtend. Het schijnt morgen ochtend toch te regenen. Jullie ook sterkte. Magda.

    • Zjak op 11/07/2008 om 20:25

    Die boycot dreigementen neem ik nauturlijk met een geweldige zak zout. Met als de trigger “Black Monday” is ook deze bluf actie zeer transparant. Kijk mannen, als jullie nou gewoon eerlijk zeggen dat een een pokkeneind fietsen is en dat het enige lichtpuntje in jullie bestaan van dit moment een aardig en opbeurend woord van de thuisblijvers is, dan was je natuurlijk massaal bedolven onder nog meer bewonderende uitlatingen voor deze monstertocht. Echter, een klaargerig, in zelf medelijde zwelgende fietser, tja, daar loopt uiteraard geen mens warm voor! (al laat Magda zich niet uit het veld slaan, GO GIRL!!!)
    Nougoed, ik ben ook de rotste niet, en laat hierbij dan ook even mijn krabbel achter.
    Het is hier inderdaad qua weer ook arme troef. Zo nu en dan kruip ik een stief kwartiertje onder de kunst zon, want de echte speelt met zonminnend Nederland vele potjes verstoppertje op een dag.
    Wat mij zelf betreft: ik heb 3 weken France in eht vooruitzicht, dus ik zit mijn tijd wel uit.
    Kijk, en zo heeft ieder nadeel weer zijn voordeel (citaat van een bekende Nederlander, een prijsvraag daaraan verbinden is waarschijnlijk wat over done). Er is op de heetste dag van het jaar nieuw gras in de tuin gelegd, vanaf toen is het gaan regenen om neit meer op te houden. Na 2 dagen hadden de gras zoden zich helemaal genesteld in de aarde en die hoorde je de hele dag zingen van de pret. Ook de dooie coniferen beginnen weer voorzichtig te glimlachen, dus, mij hoor je niet mopperen, hahahahaaaa!
    Nou, veel meer heb ik ook even niet te vertellen dus ik groet jullie van harte en veel sterkte met de steerd hoger wordende bergen! (wellicht komt er nog een moment dat je terug verlangt naar die heeeeeerlijke verkoelende regenbuitjes 🙂 )

    Veel trap plezier

    Zjak

    • Anoniem op 11/07/2008 om 22:02

    Leuk jongens, het gaat jullie blijkbaar goed af. Mijn hart gaat open bij zulke vakantiekampeerervaringen, back to the roots, heerlijk. By the way, het zijn werkelijk de slechtsten niet, die fransen. Je weet toch dat die fransen apart zijn? Maar het blijft een mooi land, geniet ervan en ga door, er komt nog veel meer moois. Ik beleef veel plezier aan jullie verhalen. Groeten, Jack

    • Jacqueline op 11/07/2008 om 23:08

    Wel blijven schrijven hoor jongens !
    Ik kijk ook een paar keer per dag of er al nieuwe verhalen op staan.
    Ik heb voor de zekerheid de weblog nog naar wat vrienden en bekenden gestuurd….

    xxx Jacq.

    • carolien en frank op 11/07/2008 om 23:45

    Hallo Jongens,

    Over de helft. Het gaat goed. Hou de moed erin. Tot later…

    • Silvan de Boer op 12/07/2008 om 08:26

    Chris en anderen

    Ik ben wel even benieuwd hoe het gaat, maar ik begrijp dat jullie teleurgesteld zijn dat de mannen uit de Tour meer aandacht krijgen.
    Ik vind het erg stoer wat jullie aan het doen zijn, maar ik hou het liever bij het spinnen.

    Hou vol

    Silvan

    • maryan frans maria en henk op 12/07/2008 om 14:38

    he he eindelijk kunnen ook wij een reacktie geven op jullie reis
    de laatste week helemaal geen tijd gehad om te reageren
    druk druk druk
    maar let op wij kijken wel elke dag naar jullie site
    jullie hebben niets te klagen over het weer
    wij wel regen regen en nog eens regen
    wij zijn dit weekend in ons buitenverblijf
    en worden zoals vanouds zeer verwend door de bediening
    ben jij weet wel wie ik bedoel
    frans heeft zijn rook oven gereed
    en vanavond gaan er forellen in
    dus dat wordt smullen.
    sorry andere heren fietsers dit was even een berichtje aan mijn zwager ben
    wij vertrouwen erop dat het met de andere ook goed gaat
    de laatste week is ingezet
    wij proberen komende week nog te reageren
    heel veel fiets plezier
    vele groeten van maryan frans maria en henk

    • Anoniem op 12/07/2008 om 19:05

    En van je hele hola houd d’r de moed maar in. Hoi Mannen. Je ziet het een beetje foeteren link en rechts en men vliegt direct in het toetsenbord. De reacties die ik hoor zijn vol bewondering en medeleven. Wat maken jullie een temperatuur verschillen mee. Heet en/of nat. en dan die beklimmingen daarbij. Kom je na 100 km. aan, gloeiende-gloeiende geen camping of vol. Maandag 14 juli hebben die Fransen weer een lang weekend. Je krijg daar wel eelt van op je ree…en op je ziel. Volgens mij komen jullie ook nog langs Avignon weten jullie dat daar afgelopen week iets niet helemaal goed is gegaan? Het is daar nu een soort Tjernobil gebied. Ik zou d’r maar met een bloedvaart door heen rijden. Ben en de andere boys, komende week is het stil zijn aan de overkant. Ja mensen dan is Magda even elders bezig maar jullie moeten maar zo denken: geen bericht is goed bericht.Zodra ik weer kan schrijven zitten jullie al bekant op het vliegveld. Op 1 na dan, die blijft ijzeren heinig in Frankrijk vakantie vieren. Chris weet je zeker dat het een goede keus is. Ik vind het ondertussen maar een fuck land. Ik ga toch liever daar naar toe met 100 % zon garantie. Of denk je : Als ge maar leut heb. Wat gaat de tijd trouwens snel he? Ik wens jullie komende week veel sterkte (het zal toch wel een keer droog worden?) Rij voorzichtig denk aan mij en tot volgende week. Magda.

    • Netty Aarendonk op 13/07/2008 om 12:17

    Hoi Chris,

    Wat heb ik genoten van alle verhalen. Vorige week bijna iedere dag gelezen , maar niet gereageerd- ik wist niet zo precies hoe dat moest. Gisteren Jacky en de kinderen op bezoek gehad en dus om advies gevraagd. Jeffrey lag al spoedig in de kleine vijver- hij schrok wel behoorlijk- Edy was er direct bij- maar hield zich flink. toen onder de douche- onderbroek van Edy en shirt van mij aan. Daaroverheen een rode overall met kaplaarzen- kortom hij voelde zich helemaal cool en hij heeft genoten.
    Nu over jou ! De verhalen zijn om te smullen- jullie fietstocht is een metafoor voor alles.
    Elke hobbel moet worden genomen en blijkt het waard te zijn. Jullie zullen ook wel bekijks hebben in Frankrijk- hoewel jullie veel concurrentie hebben van de prof. fietsers in de tour. Volgens mij zijn jullie beter !!!
    Ik sta op het punt om naar Nijmegen te vertrekken voor de 4 daagse- Heb er onwijs veel zin in- maar ook zorgen om mijn knie.- ik zie wel wat het gaat worden. Chris ik ben trots op je prestatie- want het blijft toch afzien- geniet nog van deze laatste week en de daarop volgende vacantie.
    Liefs Netty

    • Anoniem op 13/07/2008 om 19:36

    Mannen wederom petje af voor jullie hoor. Ben vandaag zelf nog een stukje wezen fietsen met een windkracht 4/5 tegen maar ik was blij dat ik na 55 km weer na een warme douche op de bank kon ploffen om even bij te komen. Als ik jullie verhalen zo lees bedenk ik weer dat het toch uniek is wat jullie presteren. Ga zo door.
    Gr Ron en Ing

    • Bert Dijkstra op 14/07/2008 om 09:22

    Voor Chris, bedankt voor je mailtje met de link, als ik een beetje tussen de regels doorlees heb je dus aan het begin al een medefietser een lamme knie gegeven, je steekt geen hand uit als anderen de was doen, wil eigenlijk niet schrijven in het logboek en ik heb ook nog niet gelezen dat jij op enig moment gekookt hebt.

    Voor de rest, als hij dienst blijft weigeren z’n banden leeg laten lopen en z’n zadel verstoppen (alhoewel hem dat vast niet tegenhoud).

    Petje af voor jullie allemaal & Succes !

    • lisanne op 14/07/2008 om 12:45

    heey pap (chris) en de anderen ik heb een tijdje niet geschreven maar ik hoop dat het goed gaat met fietsen hebben jullie al lekkebanden gehad? nog een paar dagen en dan zijn jullie er nog effe volhouden dus

    groetjes lisanne

    • Erik op 15/07/2008 om 12:30

    Zucht! Ik ben gesommeerd om een reactie te plaatsen. Nou … jullie vermaken je wel he. Veel plezier nog die laatste meters. Dag.

    • jaap en jopie op 15/07/2008 om 15:39

    hallo Ben en fietsers
    Wij hebben jullie verslag gelezen in H.v.H in de bieb dus nu even een reactie voor jullie om de laatste dagen door te komen hopelijk met mooi weer .
    Nou Ben, Magda heeft 2 dagen aardig weer gehad maar nu is het weerbericht ook knudde.
    Nog veel fietsplezier en tot gauw.

    Gr. Jaap Jopie

    • Jacqueline op 15/07/2008 om 22:00

    Mooie verhalen weer jongens !
    Hoe moet dat nou als Chris straks de laatste dag in zijn eentje moet fietsen?
    Niemand die hem kan waarschuwen voor lege bidons enzo…. Ongeloofelijk trouwens dat jullie helemaal geen lekke banden hebben gehad. (afkloppen….)
    Nog 4 nachtjes slapen en dan is het gezin weer compleet.
    Wij kunnen niet wachten om hier weg te gaan, toch kl….weer.

    xxx Jacq. en de kids.

    • Erik op 16/07/2008 om 10:10

    Schijnbaar was mijn 1e en tevens laatste reactie te kort en laakbaar, dus na vele stokslagen en hoge electro schokken van een zeer argressieve masochistische meesteres weer een schrijven van mij op de weblog van Rob en zijn fietsvrienden. Jullie hebben inmiddels het hoofd leeggefietst, jullie hebben al enige tijd geen dagelijkse perikelen van hijgende bazen in jullie nekken, jullie missen de onbillijke commando’s van penetrante echtgenotes als urinerende geiten in de badkuip waarin je zelf zit. Jullie moeten rechtdoor maar kunnen naar links of naar rechts. Jullie hebben vrijheid, jullie kunnen eigen keuzes maken, jullie zijn nu stoer, hoog in aanzien, jullie dwingen respect af met hetgeen jullie aan het presteren zijn. Ook ik maak een een kniebuiging MAAR: jullie fietsen alleen maar in juli straks is het weer augustus en begint het gez…weer! Uuuuhh ik kan beter nu stoppen. Veel plezier nog en de groeten!

    • Stan en Resi op 16/07/2008 om 12:10

    Hoi Rob, veel succes de komende dagen. We hopen dat alles goed verloopt. Af en toe zien we Kevin voor de deur voetballen natuurlijk. Het weer hier is niet zo best maar dat wist je al denk ik, Geniet maar en we horen of zien je wel weer groeten Stan, Resi en Levy

    • Frank O. op 17/07/2008 om 22:42

    Volgens mij gaat alles goed voor zover ik het even snel heb kunnen lezen. Veel plezier verder

    • kevin op 18/07/2008 om 21:37

    veel succes papa groetjes kevin

    • Chris op 19/07/2008 om 10:18

    Hoi mede vakantiefietsers,
    Hier even een kort berichtje vanuit het zon-overgoten Marseille. Ik kan jullie wel vertellen dat het zonder jullie een stuk minder gezellig is. Bedankt voor de fantastische ervaring, ik zal dit niet snel vergeten. Rob, nog wel even die laatste dag bijwerken op je weblog, en vergeet niet iedere avond je oefeningen te doen. Goede terugreis.

    • magda van den Berg op 19/07/2008 om 13:42

    Nog drie musketiers over. Mannen het zit erop!! Voor jullie… en voor mij. Ik heb Rode Kruis diensten verricht tijdens jullie afwezigheid in Nijmegen vandaar dat ik niet meer kon mailen. Het was onvergeterlijk, wat een feest was het daar.(gaan jullie volgend jaar maar weer fietsen hoor) Ik ben dus vandaag thuis gekomen . Moe maar voldaan. En ik hoop dat jullie dat morgen ook zijn. Ik verlang heel erg naar mijne man en heb al flink ingeslagen voor een feest dinner. Nu nog een voorspoedige vliegreis toegewenst en tot morgen. dikke kus. Magda

    n.b. het plenst hier van de regen dus houd regenkleding bijdehand!

    • Magda op 20/07/2008 om 11:44

    WELKOM THUIS !!!! Jullie zijn wereld gozers. Ik hou van jullie allemaal, omdat jullie zo’n leuk team waren en goed voor elkaar hebben gezorgd. helemaal TOP!!!
    een grote omhelzing van Magda.

    • Elsbeth van Reeven op 21/07/2008 om 10:52

    Hallo fietsers,

    Ik wilde even laten weten dat ik met veel plezier jullie fietsavonturen heb gelezen. De verhalen zijn elke weer leuk en vaak ook hilarisch. Ik vind het een hele prestatie om zo’n tour te ondernemen en ondanks sommige tegenslagen zo enthousiast door te gaan en er over te schrijven.

    Groetjes,

    Elsbeth

    • edwin marrevee op 12/08/2008 om 21:56

    In gedachte was ik bij jullie hoor. Grote klasse

    • Fer op 25/07/2009 om 15:55

    Ben net terug… en lees even een paar verslagen. Nu jullie verslag steekt daar mijlenver bovenuit! Evenals het gigantische aantal kilometers dat jullie per dag hebben afgelegd.
    Mijn eenzame avonturen, helaas zonder foto’s vanweg diefstal in Marseille van mijn rugzak, zijn te lezen op: http://ferweg.web-log.nl

  1. купить коралловую воду в москве – купить коллоидное серебро в москве, здоровье детей

  2. review hydra 2020

  3. Ηеllo!
    Pеrhаps my mеѕsаge іѕ too sреcіfic.
    Вut mу оlder sistеr fоund a wоndеrful mаn hеrе аnd theу have a grеat relationshiр, but whаt about me?
    I am 22 уеаrs old, Αlenа, frоm the Сzеch Rеpublic, know Εnglish language аlѕо
    Аnd… bettеr to sаy іt immеdiately. I am bisехual. Ι аm nоt ϳеalouѕ оf anоther wоmаn… eѕpеcіаllу іf wе makе love togеthеr.
    Ah уеs, I соok very tаѕtyǃ аnd I love nоt onlу cоok ;))
    Im real gіrl and lооkіng for serіоus аnd hоt relаtionѕhіp…
    Аnywaу, you саn find my prоfile hеrе: http://gg.gg/18ysxx

  4. эскорт москва – эротический массаж москва, Содержанки Москва

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.