De fietsdrang is nog steeds aanwezig, dus hebben we besloten om dit jaar naar Santiago de Compostella te gaan fietsen. Dit jaar gaan we met zijn drieën namelijk de 2 Robben en Ben.
We vertrekken op 11 juni en vliegen 5 juli weer terug. Dat zijn 25 dagen, waarvan er 2 dagen afgaan, 1 voor een rustdag en de laatste dag om terug te vliegen. Dit betekent dat we 2700 km in 23 dagen moeten fietsen, dat wordt doortrappen.
Bij nader inzien vinden we de afstand teveel voor 23 dagen, we zouden dan 120 km per dag moeten fietsen. Tot aan de Pyreneën zou dit nog wel gaan maar vanaf daar moeten we nog ruim 1000 km in de bergen fietsen, en dan is 120 km best veel. Daarnaast moet je ook nog ’s morgens je tent opruimen, ’s avonds je tent opzetten en een potje koken. Dit alles bij elkaar vonden we teveel, dus moeten we wat doen, meer vakantiedagen hebben we niet dus dat valt af, de enige optie is de route inkorten. We zouden bijvoorbeeld kunnen stoppen in Santiago en niet door fietsen naar de kust en weer terug, dat scheelt 200km. Maar dat vonden we toch geen optie. Nu gaat Jaap een schuur bouwen en dachten wij een mooie deal te sluiten met hem, namelijk als wij hem zouden helpen met 25 kuub grond uit zijn achtertuin te graven voor de fundatie zou hij ons met zijn bus naar Parijs brengen. Dit leek ons een mooie deal, dit scheelt ons 500 km en 2200 km in 23 dagen is goed te doen.
Maar ja, achteraf gezien hadden we beter de trein kunnen nemen naar Parijs, want die 25 kuub was echt een berg werk. Maar goed wij starten dus in de buurt van Parijs.
Dag 1 Donderdag 11 juni 2009
Bestemming : Epone
Vertrektijd : 11:00
Aankomst tijd : 17:30
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage :
Totaal aantal km :
Weer :
Rond 10:00 waren de fietsers en Jaap er, nadat we eerst een bakkie hadden gedaan hebben we de fietsen ingeladen en zijn om 11:00 traditioneel in de regen vertrokken. Tot aan Frankrijk heeft het gegoten zo erg dat de ruitenwissers het amper konden bijhouden, daarna werd het alleen maar beter zelfs zonnig met een blauwe hemel.
Het was trouwens best vreemd om deze keer niet met de fiets van huis te vertrekken. Toen we met zijn allen in de bus zaten hadden we het gevoel van we gaan op karwei i.p.v. op vakantie, ook omdat er alleen maar over de zaak werd gesproken ( geouwehoerd) Laten we hopen dat morgen over is.
We wilden het onze taxi chauffeur niet aandoen om bij een van ons in de tent te laten slapen, dus hadden we van te voren een hotel geboekt. Rond 17:30 kwamen we aan bij het hotel, het is rustig gelegen aan een spoorlijn waar ieder half uur een trein voorbij raast. Na deze ontdekking zijn we naar het centrum gelopen om geld te pinnen en een restaurantje te zoeken. We liepen langs naar ons gevoel een soort afhaal pizzaboer, maar bij nader inzien bleek het een leuk restaurantje te zijn waar we heerlijk hebben gegeten.
Terug bij het hotel hebben we nog buiten op het terras wat gedronken en via WIFI geprobeerd on online te komen om de weblog bij te werken maar helaas is dit niet gelukt.
Zelfs van reizen per auto word je moe dus zijn we om half elf gaan slapen.
Dag 2 Vrijdag 12 juni 2009
Bestemming : Bonneval
Vertrektijd : 9:00
Aankomst tijd : 18:30
Gereden tijd : 6,29
Afgelegde afstand : 119
Gemiddelde snelheid : 18,3
Maximale snelheid : 56
Stijgings percentage : 15%
Totaal aantal km : 119
Weer : 20 – 24 graden
We hebben heerlijk geslapen en om 7:30 voor Franse normen een goed ontbijt gehad. Om 9:00 waren we klaar om te vertrekken. Nadat we afscheid van Jaap hadden genomen gingen we op pad, dit was echter voor korte duur want bij de eerste kruising waar we moesten afremmen kwam er een snerpend geluid bij Ben zijn fiets vandaan, ja zei Ben er zit denk ik een steentje in mijn remblokje. Wij gestopt om dat te verhelpen maar wat blijkt die remblokjes waren kuis versleten het was aluminium op aluminium wat je hoorde. Deze maar gelijk vervangen voor nieuwe en een half uurtje later waren we weer zover om te vertrekken.
We dachten dat het tot aan de Pyreneeën vrij vlak zou zijn, nou dat was een misvatting want we konden gelijk aan een klim beginnen van 8% en van deze klimmetjes hebben we er behoorlijk wat gehad tot aan de camping is het heuvelachtig geweest. We hadden een lichte tegenwind.
We zijn er ondertussen ook achter gekomen waar we de stempels moeten halen voor ons Pelgrims paspoort. We hebben de eerste gehaald in de kathedraal in Chartres.
Rob E is met nieuwe fiets schoenen op reis gegaan en deze zitten niet lekker.
Om half 7 kwamen we redelijk moe aan op de camping het is best wel een zware dag geweest met al die heuvels. We hadden geen fut meer om te koken dus hebben we ons laten verleiden door de kantine en daar een heerlijke steak gegeten.
Dag 3 Zaterdag 13 juni 2009
Bestemming : Chateau Renault
Vertrektijd : 10:30
Aankomst tijd : 18:45
Gereden tijd : 5:44
Afgelegde afstand : 106
Gemiddelde snelheid : 18.4
Maximale snelheid : 45.5
Stijgings percentage : 10%
Totaal aantal km : 225
Weer : 25°-30°
Om 7:00 ging de wekker af een kwartiertje later opgestaan. We zitten duidelijk nog niet in het ritme van alles snel inpakken en ontbijten want het heeft 3 1\2 uur geduurd voordat we klaar waren om te vertrekken, dus dat wordt doortrappen om aan ons daggemiddelde van 100 km te komen. Rob E heeft ook nog met een zakmes zijn schoenen gemodificeerd.
Gelukkig hadden we vandaag een vrij vlakke route met af en toe een korte pittige klim en lichte tegenwind waardoor we lekker opschoten.
We zijn vandaag ook nog in 2 kathedralen geweest voor de stempel maar dat is niet gelukt we konden niemand vinden.
We rijden door de graanschuur van Frankrijk we zien links en rechts overal rogge en tarwe. Na enig onderwijs van Rob E kunnen we nu ook het verschil zien tussen rogge en tarwe.
We kwamen rond 18:30 op de camping die eenvoudig is met wederom geen internet. We waren behoorlijk bezweet en het was nog steeds heet toen we de tenten gingen opzetten. Toen we hiermee klaar waren hebben we heerlijk gedoucht en onze bezwete kleren uitgewassen. We hadden wederom geen zin om te koken het was al laat en we waren moe. Op de camping was geen mogelijkheid om iets te eten, dus zijn we maar naar het centrum gaan wandelen en hebben we op het terras van een pizzeria heerlijk gegeten. Ben kreeg tijdens het eten een kramp aanval in zijn bovenbeen en had daar behoorlijk last van. Morgen maar kijken hoe dat gaat met fietsen.
Het was ondertussen al vrij laat geworden voordat we richting camping gingen daar aangekomen bleek het hek al dicht te zijn dus als kwajongens over het hek geklommen. Ja, dat ging vroeger toch soepeler.
Dag 4 Zondag 14 juni 2009
Bestemming : Maure de Touraine
Vertrektijd : 9:00
Aankomst tijd : 16:30
Gereden tijd : 4:48
Afgelegde afstand : 84
Gemiddelde snelheid : 17.3
Maximale snelheid : 48.5
Stijgings percentage : 10%
Totaal aantal km : 309
Weer : 22°-25°
Toen we vanmorgen om 7:00 uit onze tentjes kropen zagen we dat er behoorlijk wat douw was neergevallen. Alles was drijfnat ook de was die we aan de waslijn hadden laten hangen. De natte tentjes opgeruimd en de natte kleren moeten maar achter op de fiets om te drogen in de wind. Het ging wel wat sneller als gisteren we zaten om 9:00 al op de fiets. Alleen hadden we nog niet ontbeten, we zaten nog vol van gisteravond. Onderweg bij een boulangerie ons ontbijt gekocht heerlijke zoete broodjes.
Het was vandaag een bewolkte dag met af en toe een druppeltje. We kwamen ook nog 3 fietsers uit Spijkenisse tegen die ook onderweg zijn naar Santiago. Het is pas de tweede keer dat we fietsers tegen zijn gekomen, en pas één keer hebben we een groep wandelaars gezien. We hadden het eigenlijk drukker verwacht. Ben was enorm teleurgesteld dat er 10000 km voor zijn ogen vervaagde en zijn km teller weer gewoon op 0 begon.
De benen van Rob E en Ben wilde vandaag niet zo, Ben had nog last van die krampaanval van gisteren. We hebben hierdoor besloten om vandaag wat minder te fietsen waardoor we vroeger op de camping zijn en de benen tot rust kunnen komen. We waren rond 16:30 op de camping wat wederom een kleine simpele camping is en ook geen internet heeft. Het was ondertussen wel lekker zonnig geworden. We hebben eerst de tent laten drogen en de natte kleding weer op de waslijn gehangen, deze waren snel droog in het zonnetje.
Nu we vroeg op de camping waren en er ook geen gelegenheid was om te eten heeft Rob E een heerlijke macaroni schotel voor ons gemaakt. Daarna hebben we lekker met een volle buik in de ondergaande zitten uitbuiken. Om 22:00 zijn we gaan slapen.
Dag 5 Maandag 15 juni 2009
Bestemming : Château – Garnier
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd : 20:00
Gereden tijd : 7:29
Afgelegde afstand : 136
Gemiddelde snelheid : 18.1
Maximale snelheid : 42
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 445
Weer :18° – 22°
We hadden vanmorgen een nieuw record, voor 8:30 zaten we al op de fiets. We hadden lekker geslapen en waren goed uitgerust. Na 25 km zijn we gestopt om te ontbijten, we hebben alleen maar lekkere zoete broodjes en taartjes gekocht bij de boulangerie en heerlijk ontbeten.
We waren nog maar net vetrokken na het ontbijt en we horen “mijn band is lek” en ja hoor Ben had een lekke achterband er zat een scherp steentje in. Nou alle tassen eraf, wiel eruit en een nieuwe binnenband er in. 20 minuten later zaten we weer op de fiets. Het was ondertussen ook weer gaan regen. Toch maar na een aantal km gestopt om de regenkleding aan te doen. Het heeft gelukkig niet lang geregend en konden alweer vrij snel de regenkleding uittrekken.
We hadden vandaag goede benen waardoor we lekker opschoten. Ben heeft geen last meer van de kramp die hij heeft gehad. De schoenen van Rob E zijn ondanks de modificaties nog niet optimaal hij heeft last van tintelende tenen.
We kwamen vandaag nog een wandelaar uit Nederland tegen die ook onderweg is naar Santiago, hij is al 50 dagen onderweg . Hij heeft hier 6 maanden voor uit getrokken.
We hadden vandaag de keuze uit een camping op 85 km of op 125 km. De benen voelden goed aan dus gingen wij voor de 125km. Op zoek naar de camping zijn we deze voorbij gereden in de gedachte dit is een parkeerplaats achteraf bleek dit wel de camping te zijn die in het boekje vermeld stond. Toen we beter in het boekje keken stond er ook vermeld dat het een zeer eenvoudige camping is zonder sanitaire gelegenheid. Via de TomTom hebben we een Chambres d Hotes gevonden op 4km afstand, die konden er ook nog wel bij. Daar aangekomen werden we vriendelijk eerst door de hond en daarna door de baas ontvangen, die ook nog een kleine maaltijd voor ons heef gemaakt die we buiten in de tuin hebben opgegeten. Rond 22:00 gingen we naar binnen ik zag dat er ook een computer stond gevraagd of ik op internet mocht, Ja hoor. Ik heb de site voor 2 dagen bijgewerkt daarna ben ik gaan slapen, die andere 2 lagen al lekker te knorren.
Dag 6 Dinsdag 16 juni 2009
Bestemming : Lémerie
Vertrektijd :9:00
Aankomst tijd : 19:30
Gereden tijd : 6:17
Afgelegde afstand :122
Gemiddelde snelheid : 18,8
Maximale snelheid : 57
Stijgings percentage : 9%
Totaal aantal km : 567
Weer :18° – 22°
We hebben alle 3 onrustig geslapen, waarschijnlijk zijn we lekkere bedden niet meer gewend. De gastvrouw had een eenvoudig maar wel lekker ontbijtje voor ons gemaakt. Voor 9:00 zaten we weer op de fiets. De route was zwaar vandaag, het ging heuveltje op, en weer naar beneden en weer omhoog enz. Het waren klimmetjes van gemiddeld 4 tot 6%.
Onderweg reden we bijna een hert omver, deze sprong vlak voor onze wielen naar de andere kant van de weg. We gaan nog steeds door de graanschuur van Frankrijk hierbij passeren we diverse kleine dorpjes waar je nagenoeg geen supermarkt tegen komt. We hebben namelijk groente en fruit nodig voor onze avond maaltijd. Er zijn ook weinig voorzieningen om te overnachten. Hierdoor waren we vandaag verplicht om een wat langere afstand af te leggen. Toen we aankwamen in de plaats waar volgens het boekje een eenvoudige camping zou moeten zijn konden wij deze niet vinden. Er stond ook geen adres vermeld in het boekje. We hebben het aan diverse mensen gevraagd maar niemand kon ons de weg vertellen. Dan nog maar iets doorfietsen na 5 km over heuvels kwamen we aan bij een kruising waar we op de borden zagen dat de volgend stad 10km verder is. Wat nu doorgaan of weer terug, we hadden er al 120 km op zitten en we waren al aardig moe. Dan moeten we maar gaan wild kamperen zeiden we tegen elkaar. We zaten een beetje vertwijfeld op de stoeprand te bladeren in het boekje en daar zagen we een 06 nummer staan van de camping, dit nummer met het landnummer van Frankrijk gebeld maar kregen geen verbinding toen maar direct het 06 nummer gebeld en ja hoor we kregen een Nederlander aan de lijn die de eigenaar is van camping plaats. De man zelf was in Nederland maar hij zei tegen ons je kan gewoon de woning binnen gaan er staat eten wat je kan pakken en gooi maar wat geld in het potje. Hij heeft ons de route uitgelegd en het was vlak bij vanwaar we nu stonden het was 2km verderop. Wij waren in ieder geval opgelucht na dit telefoontje. Daar aangekomen troffen we ook nog een Nederlands echtpaar die ook via de telefoon hier waren gekomen. Het was een eenvoudig onderkomen waar je ook nog kon douchen en koken. We hebben een maaltijd klaar gemaakt en heerlijk gegeten. We hebben de tent niet opgezet en zijn op de grond gaan slapen in de woning.
Dag 7 Woensdag 17 juni 2009
Bestemming : Sint Emilion
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd : 20:00
Gereden tijd : 7:29
Afgelegde afstand : 136
Gemiddelde snelheid : 18.1
Maximale snelheid : 42
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 445
Weer :28° – 34°
We hebben redelijk geslapen met zijn drietjes naast elkaar. We hoefden weinig in te pakken hierdoor zaten we alweer vroeg op de fiets.
Het was vandaag wederom een mooie route over stille weggetjes ook weer heuvelachtig maar minder als de vorige dagen. Het was vandaag meer de hitte die ons opbrak het was in de middag zelfs 34 graden. Het asfalt was op sommige plaatsen zelfs zacht en plakte aan je banden vast. Rond de middag reden we de Dordogne binnen en zagen we de omgeving veranderen van graanschuur naar een meer bosrijk gebied. Later zagen we alleen maar wijnranken van alle verschillende wijnboeren.
We hadden 85 km gefietst en kwamen langs een hele mooie camping met zwembad erbij die heel verleidelijk naar ons lonkte. We twijfelde want we hadden ons dag gemiddelde van 100km nog niet gehaald, maar ja de verleiding was te groot en er is ook Wi-Fi aanwezig zodat ik de weblog kan bijwerken. Dan morgen maar wat meer fietsen. Toen we naar ons plekje gingen waar we tent mochten opzetten zagen we ook weer hetzelfde echtpaar Kees en Corrie van gisteravond, die hadden aardig door getrapt. We hebben eerst de vuile was van al die dagen in de wasmachine gestopt. Heerlijk gedoucht met warm water ik had namelijk gisteren geen warm water meer toen ik ging douchen. Daarna zijn we naar het restaurant gegaan en heb ik onder het eten door de weblog bij gewerkt, dat was nodig want we liepen 6 dagen achter.
Rob E en Ben hebben het wat moeilijk en moeten wat aangemoedigd worden door de achterban, dus mensen plaats een paar leuke reacties voor de boys.
Dag 8 Donderdag 18 juni 2009
Bestemming : La Bouheyre
Vertrektijd : 8:45
Aankomst tijd :18:00
Gereden tijd : 6,23
Afgelegde afstand :133
Gemiddelde snelheid : 20,7
Maximale snelheid :44,5
Stijgings percentage : 8%
Totaal aantal km : 788
Weer : 28° – 32°
Vandaag een verslag van Ben.
We zijn om 06.30 uur opgestaan om de eventuele warmte en van wat we gisteren hebben ingeleverd aan kilometers weer goed maken. Deze dag ging door dorpjes en bossen met gelukkig niet zoveel klimmetjes. Het landschap is zeer afwisselend met vele lange rechte wegen. Onze eerste pauze hebben we genomen in het stadje Cadillac waar het zeer gezellig druk was. De koffie is daar prima! Ook hebben we daar onze 5de stempel weten te bemachtigen. Onderweg zijn er vele Mirages overgevlogen, wat maken die dingen een pokke herrie! Doordat de route beschrijving niet altijd duidelijk is (ligt echt niet aan de kaart lezers) zijn we ook helaas een keer verkeerd gereden. Kost je zomaar minimaal een half uur, jammer maar dit hoort erbij. De camping die we gepland hebben was een natuur camping, niet te verwarren met een naturisten camping, daar komen weer andere mensen naar toe. Eenmaal daar aangekomen, we waren best moe, was het enige wat daar aanwezig waren, was een grasveld, eigenlijk een grote molshoop met wat gras er tussen. Er waren toiletten en douches. Verder was er niks, nada, noppes! Zelfs geen WIFI ! Besloten werd dat Rob en Rob op de fiets eventjes inkopen gingen doen voor het avond diner. Ben ging ondertussen de tenten uitpakken die vanmorgen vochtig de zakken zijn ingegaan. Het is inmiddels 19.15 uur en de Robben zijn nog niet terug. Terwijl ik dit schrijf komen zij bepakt terug. Het is een hele vracht allemaal voor een avond maaltijd. Het plan is om Chinees te maken (lees de Robben). Hoewel dit een pelgrimstocht is willen we toch goed en zeer lekker eten. Het is inmiddels 21.00 uur geworden als we gaan eten, een voortreffelijk 3 gangen menu. Heerlijk! Een chateau uit St. Emillion ((we zijn door deze streek gereden) uit een kroes smaakte bijzonder goed! Proost. Ben heeft daarna alles afgewassen en we gingen om 11.00 uur voldaan slapen.
Dag 9 Vrijdag 19 juni 2009
Bestemming :Peyrehorade
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd : 17:30
Gereden tijd : 5,38
Afgelegde afstand :113
Gemiddelde snelheid : 20
Maximale snelheid : 50
Stijgings percentage : 7%
Totaal aantal km : 901
Weer : 19° – 25°
Half negen zaten we op de fiets. Kees en Corry waren alweer lang onderweg zoals iedere dag, We reden weg met zwaar bewolkt weer donkere wolken trokken zich samen, maar ondanks het sombere vooruitzicht zijn er maar een paar druppels gevallen. We hebben in het dorp bij de boulangerie ons ontbijt gehaald.
We rijden nu al meer dan 100 km door een bos waar een enorme storm overheen heeft gewaaid, duizenden bomen zijn afgeknakt als luciferhoutjes.
Rond 13:00 kwamen we Kees en Corry weer tegen, die hadden er ook een goede vaart in. Volgens mij heet die dochter van Corry Leontien.
In het stadje Dax hebben we bij Mac Donald de weblog bijgewerkt onder het genot van een Big Mac.
De route ging vandaag weer door de bossen met enorme lange vlakke wegen waardoor we lekker opschoten.
Rond 16:30 kwamen we aan bij de camping die we hadden uitgezocht, helaas de camping was gesloten. In het boekje stond gelukkig nog een andere camping 5 km er vandaan. Het bleek een boerencamping te zijn waar kiwi’s worden verbouwd. Dat zijn boompjes van ongeveer 2 meter hoog en waarvan de takken langs gespannen draden worden geleid.
We hadden helaas niks ingekocht om ons avondmaal te maken dus zat er nik anders op om op de fiets te stappen en naar het centrum te gaan, om daar wat te eten. Helaas waren er nagenoeg geen restaurantjes of ze waren gesloten. Bij de afhaal Pizza 3 pizza’s en een fles wijn gehaald en op de camping opgegeten.
Rob E en Ben zitten de kaart maar te bestuderen om te kijken hoe ver het nog is naar Santiago en of ze de Col du Somport kunnen vermijden, dit is een klim die 56 km duurt met een stijgingspercentage tussen 7 en 12 % . Helaas, de angst wordt alleen maar groter.
Dag 10 Zaterdag 20 juni 2009
Bestemming :Lurbe – St. Christian
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :18:30
Gereden tijd : 5,21
Afgelegde afstand :95
Gemiddelde snelheid :17,6
Maximale snelheid : 49,5
Stijgings percentage :12%
Totaal aantal km : 996
Weer : 20° – 25°
Hier weer een verslag van Ben
We vertrokken voor onze laatste volledige rit in Frankrijk. We hebben ook afscheid genomen van Kees en Corry, zei gingen een andere route volgen om over de Pyreneeën te komen.
Nadat we gestart waren gingen we direct op zoek naar een patisserie, om te zorgen voor een ontbijt en de dag voorraad. Bij de eerste bakker was de keus niet erg groot maar voldoende voor dit moment. Bij het volgende dorp hadden we meer succes. Lekkere abrikozen vlaaitjes en chocolade broodjes. Hier hoorde eigenlijk een lekker bakkie bij! Toevallig naast deze bakker was een café of iets dergelijks. Toch maar doen besloten we. Rob J ging naar binnen om de koffie te bestellen. Hij kwam naar buiten met een bedenkelijk gezicht van “als dat maar goed gaat”. Melk had de baas niet, of we moesten dan maar ergens anders naar toe gaan! Hadden we deze raad maar opgevolgd. De oude man, met zo’n bloedblaar op zijn hoofd, kwam naar buiten gesjokt met een dienblad in zijn handen, Lieve mensen, wat we geserveerd kregen tart elke beschrijving. Zoals het baasje was, was ook de bruine drap die in de kopjes geschonken waren, Deze waren sinds pelgrim Jacob langs gekomen was niet meer schoongemaakt! Details besparen we u. We keken elkaar aan en pakte heel, heel voorzichtig de kopjes vast en flikkerde de inhoud zo het plantsoen in. Rob J ging afrekenen, het was maar een eurotje per vies kopje. Wegwezen hier!
Of het aan het mannetje lag we weten het niet, maar we misten een afslag. Daar kwamen we pas achter toen we in het verkeerde stadje stonden. Om deze toch wel gevoelige tik te boven te komen gingen we echte koffie drinken bij een terrasje. De koffie was perfect! Besloten werd om terug te fietsen waar het verkeerd ging, inclusief de klimmetjes die eerst afdalingen waren. Om 11.00 uur zaten we weer op de route. Jammer, het koste ons veel tijd. Maar deze gebeurtenissen horen er helaas bij!
Het landschap was mooi met af en toe toch wat gemene klimmetjes. Onderweg reden we langs een supermarkt waar we inkopen hebben gedaan. Rob E, onze R&D man, nam een houten kistje mee vanuit de winkel en stapelde deze, gevuld met boodschappen, bovenop zijn bagage. En het werkte nog ook! Was trouwens te verwachten als je Rob een beetje kent. De volgende mutatie zou een kunststof uitvoering worden, een kleine wasmand zeg maar. We houden u op de hoogte.
Rond 14.00 uur hebben we geluncht. Een uur later doemden de Pyreneeën op als een hoge muur. Alleen Rob J begon te grijnzen, hij is de klimgeit van ons drieën. Zo rond 17.00 uur bereikte we Oloron-Ste. Marie, een leuke en gezellige plaats aan het begin van het Aspedal. Het vertrekpunt voor de klim over de Col de Somport door de Pyreneeën naar het Spaanse Jaca. In dit plaatsje ligt geen enkele weg horizontaal en naar mijn inzien ging alles alleen omhoog met uitschieters van 12% . Ongeveer 10 kilometer verder was een camping in het gehucht Lurbe-St.Christian. De slager en bakker waren warempel nog open en dat op dit tijdstip. Mazzel hoort er ook bij! Kunnen we nog lekker ons eigen potje koken. De camping was klein met een prima veldje alleen de voorzieningen waren wat karig, maar voor 3 euro per tentje (zonder bonnetje) mag je dan ook niet klagen. Het gebruikelijke ritueel van tent opzetten/douchen en eten koken kent u zo langzamerhand wel. Ook hier weer geen WIFI! Na een lekkere zelfgemaakte maaltijd met als afsluiting een bak koffie met wat erbij. Wat zeg ik, een hele lekkere aardbeien taart (prijs is niet belangrijk), het favoriete menu van de reisleider, werd voor de helft genuttigd. Morgenochtend gaat de rest eraan, gaat er altijd in als starter! Zelfs voor Ben, die gooit alles naar binnen wat hij maar kan verbranden, thuis gaat er de rem weer op! Een mooie manier om de dag af te sluiten. Welterusten!
Dag 11 Zondag 21 juni 2009
Bestemming : Jaco (Spanje)
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :18:00
Gereden tijd :5,17
Afgelegde afstand :84
Gemiddelde snelheid :15,7
Maximale snelheid : 77,5
Stijgings percentage :12%
Totaal aantal km : 1080
Weer :15° – 22°
Nadat we de spullen weer hadden opgeruimd en de rest van het aardbeientaartje hadden genuttigd zaten we om 8uur30 weer op de fiets. Vandaag gaan we over de hoogste col van deze reis namelijk de Col de Somport wat tevens de grensovergang is naar Spanje. We moesten er wel wat voor doen namelijk 56 km klimmen. De eerste 20km ging geleidelijk omhoog maar daarna ging het continue omhoog zonder enig rustpunt. Het was een behoorlijke inspanning om boven te komen en uit elke porie kwamen zweetdruppels, het gutste van ons af. We bereikten de bomengrens op 1400 meter en we stijgen verder door een kaal landschap en zagen nog sneeuw op de toppen van de bergen liggen. Op 1640 meter bereikten we de grensovergang waar de groep weer compleet werd. We feliciteerden elkaar en waren opgelucht dat deze col genomen was. We hebben boven in het restaurant een cappuccino gedronken, daarna zijn we begonnen aan de afdaling, we moesten wel onze jassen aantrekken want het was behoorlijk koud. Wat kan afdalen toch heerlijk zijn we hebben 35 km afgedaald naar het stadje Jaca hierbij werden snelheden bereikt van wel 77km. In Jaco aangekomen reden we langs een pelgrimscafé, we werden aan getrokken door de naam en zijn daar wat gaan eten want we waren uitgehongerd van deze zware etappe. Hierna zijn we de camping gaan zoeken deze bleek aan een druk bereden hoofdweg te liggen dat belooft wat voor vannacht. We hebben de tentjes opgezet zijn nog wat gaan drinken op het terras van de kantine. Daar het dagboek bijgewerkt maar halverwege gestopt omdat we het koud en slaap hadden. Tandjes poetsen en de lekkere warme slaapzak in, welterusten
Dag 12 Maandag 22 juni 2009
Bestemming : Tiermas
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :16:00
Gereden tijd : 3,35
Afgelegde afstand :65
Gemiddelde snelheid :18
Maximale snelheid : 55,5
Stijgings percentage : 12%
Totaal aantal km : 1145
Weer : 25° – 30°
Hier weer een verslag van Ben
07.00 uur schrokken we wakker, we hadden heerlijk geslapen. De lucht was strak blauw en het zonnetje werd ook wakker. Het wordt een mooie dag. We zijn naar het centrum van Jaca gereden om te interneppen om onze trouwe fans van informatie te voorzien. Helaas hadden we hierin geen succes. Zelfs in een hotel konden we geen verbinding maken. Helaas! Toen hebben we maar een ontbijtje genomen in een café. Hier hebben we twee broodjes ei/spek gegeten met een heerlijke bak koffie. Om al deze redenen zijn we dus erg verlaat. Het was inmiddels al 11.00 uur geworden. We hebben in onderling overleg besloten om de route iets te verleggen en een stukje in te korten om het tijdverlies goed te maken. We hopen dat u ons dit kunt vergeven.
We rijden alleen op N-wegen met veel verkeer. Oppassen dus! Ook hier weer de onvermijdelijke stijgingen (pffff) en dalingen (favoriet). Het werd ook steeds warmer en we hadden aardige tegenwind. Onderweg hebben we bij een pompstation een ijsje genomen. Je kon beter een liter benzine drinken (euro 1,01) dan een ijsje eten (euro 2.00), maar ja het is vakantie! Na 58 kilometer reden we het plaatsje Berdun binnen. Deze ligt midden in het dal schilderachtig op de top van een heuvel. Het was er uitgestorven, er was niets te koop! Met de middelen die we hadden hebben we geluncht. Op de route lag ook een stuwmeer die we als snel te zien kregen. Deze was erg uitgestrekt en langs dit stuwmeer kwamen we ook een camping tegen. Het was pas 16.00 uur en er waren twee mannen moe dus u raad al wat er gedaan werd. Stoppen! Hierbij kwam ook een zeer groot mazzel, we hadden hier toegang tot het internet. Alle tijd ging hierin zitten om u van het laatste nieuws, compleet met foto’s, te voorzien. Voor sommige onder u, is deze honger naar nieuws niet te stoppen. We hebben op deze kleine maar goede camping goed gegeten. Slavonisch koelt het voelbaar af, zodat de warmere kleding aan moest. Ook de wind nam behoorlijk in kracht toe. Nadat we in onze tent gekropen zijn en de wind om ons tentje hoorde waaien zijn we heerlijk in slaap gevallen. Morgen weer een nieuwe dag!
Dag 13 Dinsdag 23 juni 2009
Bestemming : Puenta la Reina
Vertrektijd :8:30
Aankomst tijd : 18:00
Gereden tijd :5,22
Afgelegde afstand :91
Gemiddelde snelheid : 16,8
Maximale snelheid : 62,5
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km : 1236
Weer : 15° – 28°
Vandaag weer hetzelfde ritueel als voorgaande dagen, tentje afbreken douchen en een ontbijtje zien te scoren, dat laatste viel niet mee vandaag, we moesten 10km fietsen voordat we bij het volgende dorp waren. We wilden vandaag een lekker omeletje hebben maar helaas de restaurants serveerde geen ontbijt. Bij de plaatselijke kruidenier een paar stokbroden gehaald en op een bankje in het dorpspark een karig ontbijtje genuttigd. Wat ons ook de afgelopen dagen regelmatig ophoud is dat Rob E achter de struikjes duikt met een wc rol in zijn hand. De route van vandaag was heuvelachtig maar door de stevige tegen wind werd het toch weer een zware dag. We gingen door een pikdonker tunneltje, na enkele meters werd de uitgang zichtbaar en kwamen we in een imposante kloof met een razende waterstroom waar vale gieren de lucht domineerde. De route ging verder over rustige landwegen langs kleine dorpjes waaronder dat van de bekende Tour de France winnaar Indurain. Het landschap varieerde van graanvelden tot wijnranken. We krijgen ondertussen ook de balen van al die kerken die geen pastoor meer kunnen betalen, want al de kerken die we passeren zijn wel open maar er is geen pastoor te bekennen om ons een stempel te geven in onze pelgrimspas.
Rond 17:00 reden we Puente la Reina binnen waar ook de camping is en na enig zoeken stonden we voor een 17% omhoog gaande grindweg waarboven de camping zou zijn. Nadat we de fietsen omhoog geduwd hadden en bezweet boven kwamen zagen we en mooie nieuwe camping. Deze was helemaal opgezet voor Compostella gasten. Je kon er ook eten ze hadden een dagmenu waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. Het was gezien de inspanningen een karige maaltijd. We konden best wat meer wegwerken! Even voor tienen ging Rob E naar zijn tentje, hij had het wel gezien, Ben en Rob J hebben het dagboek bijgewerkt. Wij gingen een halfuur later onze tent opzoeken. Het waaide wederom stevig. We vielen weldra in een diepe slaap!
Dag 14 Woensdag 24 juni 2009
Bestemming : Logrono
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :16:15
Gereden tijd :4,31
Afgelegde afstand : 78
Gemiddelde snelheid : 17,2
Maximale snelheid :53
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km : 1314
Weer : 15° – 33°
Hier weer een verslag van Ben
We hebben op de camping wederom een karig ontbijt genomen, je kreeg gewoon niet meer, maar het was wel met het resultaat dat we erg vroeg vertrokken. Wegrijdend vanaf de camping kregen we zomaar een pittige klim van 2.5 kilometer. Ik kan me betere manieren voorstellen om op gang te komen. Onderweg gaan we toch veel wandelaars zien. Petje af voor deze wandelaars die door de open velden wandelen in de warmte met toch een flinke rugzak op, u raad het al, op hun rug. We hebben een aantal dorpjes doorgereden (beetje erg stil) om bij de wat grotere plaats Estella (op 20km) een kop koffie te gaan drinken. We waren niet de eerste want er ging net een Nederlands echtpaar weg. Bij ons tweede kopje kwam er een ander Nederlands echtpaar binnen die onze fietsen buiten hadden zien staan. Er zijn over het algemeen alleen maar Nederlanders die deze route fietsen. Het was erg gezellig, maar ja, zo komen we er niet! Dus, op de pedalen. Over het algemeen kan worden gezegd dat het een pittige route is vanaf Spanje.
Bij Los Arcos (op 46km) het centrum ingereden om daar wat te eten. Op een gezellig schaduwrijk pleintje streken we neer. Er was zat te zien, een klein 8-hoekige kapel, een juweeltje! De koepel ervan kent een heel bijzondere architectuur met Moorse invloeden, geïnspireerd door de moskee van Cordoba, maar dat is een ander verhaal! Zo ziet u dus maar dat het niet alleen fietsen is, er wordt ook wat cultuur opgesnoven. Op deze toren trouwens huisde een ooievaars gezin, met jongen die naar het liet aanzien het nest voor het eerst zouden gaan verlaten. Ik zou persoonlijk het liefst naar mijn eigen nest gaan, maar daar zitten jullie niet op te wachten om dit te horen. We vervolgen onze weg met een gestage klim en daarna blijft het landschap zeer afwisselend en heuvelachtig (bergachtig is beter op zijn plaats) met prachtige uitzichten. Het stadje Viana (op 57km) was een belangrijk vestingstadje. In het centrum vonden we een plein met bomen en een koele fontein. Heerlijk! Er staat ook een bijzondere, fraai uitgevoerde kerk Santa Maria van rond 1500. Daar hebben we ook nog even een colaatje gedronken.
Op 66 kilometer ligt de grotere plaats Logrono en is de drukke hoofdstad van de streek Rioja. We reden de stad in over een uit de 12de eeuw daterende stenen brug over de rivier de Ebro (let op! Goed te gebruiken voor al uw kruiswoordpuzzels, maar dat terzijde). Omdat het erg warm weer was hebben we onze bivak opgeslagen op de camping La Playa (73km). Het is een goede camping, alleen, en dit is niet de eerste keer, krijgen we een veldje ter beschikking waarop we kunnen gaan staan maar we mogen wel voor elke tent apart betalen! Kassa! Daar zou de vakantieman eens achter aan moeten gaan.
Besloten werd om zelf eten te koken, de laatste maaltijden waren niet van dien aard om daar mee door te gaan. De motor moet wel de juiste hoeveelheid goede brandstof krijgen. We zijn naar het centrum gereden op de fiets, zonder bagage o zo licht, en daar hebben we de halve supermercado leeg geplunderd. Inmiddels was het 20.00 uur geworden en we hebben heerlijk gegeten met een prima Rioja wijn. Jullie hebt weer lekker gekookt Robben! Omdat er nog geen afwasautomaat aanwezig is moeten we het geheel handmatig schoonmaken. Het werd dus weer een latertje. Tevreden en voldaan ging een ieder zijn eigen tent opzoeken om van zijn welverdiende rust te gaan genieten. Slaap lekker!
P.s. U leest vaak dat er “besloten wordt”. Dit geeft aan dat de groep van drie zeer hecht en eensgezind is in haar besluiten.
Dag 15 Donderdag 25 juni 2009
Bestemming :Belorado
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :18:00
Gereden tijd : 6,01
Afgelegde afstand : 94
Gemiddelde snelheid :15,6
Maximale snelheid : 50
Stijgings percentage : 12%
Totaal aantal km : 1408
Weer : 25° – 30°
Weer het zelfde ritueel tentje afbreken en spullen inpakken, wat is het leven toch mooi. Voor half negen zaten we alweer op de fiets op weg naar de supermarkt daar aangekomen waren we te vroeg, hij ging pas om negen uur open. Dan maar ondertussen even rond kijken of we ergens internet kunnen krijgen, helaas alles was nog dicht, dan maar even in een café een bakkie koffie drinken tot de supermarkt open gaat.
We hadden vandaag wederom een heuvelachtige route met gemiddelde klimmetjes van 6 tot 7% en een uitschieter tot 12%. De stevige tegenwind gooide daar voor ons gevoel nog een paar percentages boven op. We hadden vandaag een paar leuke afdalingen maar de wind zorgde ervoor dat je tijdens de afdalingen gewoon moest blijven trappen om niet stil te vallen. Het genot van de afdalingen wordt dan ook getemperd mede ook door de gedachte dat je erna weer omhoog moet.
De vermoeidheid slaat nu ook toe waardoor we moeite hebben om ons daggemiddelde van 100km te halen. We hadden ong. 70km gefietst toen we een camping tegen kwamen waar we het liefst waren gestopt, maar om aan ons gemiddelde te komen hebben we toch maar besloten om naar de volgende stad te fietsen die 28 km verder is. We hadden op de kaart gekeken en zagen dat dit laatste stuk licht heuvelachtig was en dachten lekker te kunnen opschieten maar de zware tegenwind en de vermoeidheid verstoorde dit. We wisten dat er geen camping was in het volgende stadje, dus daar aangekomen moesten we op zoek naar een slaapplaats. We zagen al vrij snel hotel Jacobeo en hadden geen fut meer om verder te zoeken. Het hotel dateerde uit 1885 maar daar binnen gekomen bleek het een modern en smaakvol ingericht hotel te zijn. Er was een kamer beschikbaar waar we met zijn drieën op konden. Het was wel even geduld hebben als je naar het toilet moest en als je wilden douchen moest je een knijper op je neus zetten. We lagen ook bijna lepeltje lepeltje en je moest af en toe een por uitdelen als er een lag te snurken maar al met al hebben we toch lekker geslapen.
Dag 16 Vrijdag 26 juni 2009
Bestemming :Cavia
Vertrektijd : 8:30
Aankomst tijd :16:30
Gereden tijd : 4,40
Afgelegde afstand : 82
Gemiddelde snelheid :17,4
Maximale snelheid : 56
Stijgings percentage : 12%
Totaal aantal km : 1490
Weer : 15° – 26°
Nadat we lekker ontbeten hadden in het hotel zaten we om 8:30 op de fiets. We hoefde niet naar de supermarkt want we hadden goed ontbeten en hadden nog genoeg proviand. De route begon met een lichte klim van 7% en bleef heuvelachtig tot aan Burgos waar we rond 14:00 aan kwamen. Dit is een kleine stad waar de Rio Arlanzón doorheen stroomt. Langs die rivier is ook een leuke wandelpromenade met leuke terrasjes, overschaduwd door platanen die met geleide takken als een soort dak er boven hangen. Deze promenade leidt je naar het centrum van de stad waar ook weer een grote kathedraal is. Ergens op een terrasje hebben we geluncht, 2x een pizza en een spaghetti, nou daar hadden we spijt van want het was niet te eten bah vies. Nu begrepen we ook waarom we de enige waren op het terras. Na Burgos kwamen we na enkele hellingen op een glooiende hoogvlakte, en het landschap veranderde sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlaktes tot aan de horizon waar we de wind zwaar tegen hadden. Rond 16:00 kwamen we aan in het dorp Cavia waar ook een Camping zou zijn, helaas stond er nergens een bordje met de aanduiding camping. Na wat rond zoeken en vragen konden we een boer op een tractor volgen die ons naar de camping bracht, die we anders volgens mij nooit gevonden zouden hebben. Het was een camping langs de snelweg naar Portugal. We hebben s Avonds in het restaurant van de camping gegeten die iets weg had van een wegrestaurant.
Dag 17 Zaterdag 27 juni 2009
Bestemming :Sahagun
Vertrektijd : 8:15
Aankomst tijd :19:00
Gereden tijd : 7,09
Afgelegde afstand :132
Gemiddelde snelheid :18,4
Maximale snelheid :61
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km : 1622
Weer : 11° – 29°
Het was een koude nacht en ben extra diep in mijn slaapzak gekropen. De snelweg zorgde ook voor veel herrie van vrachtwagens waardoor we onrustig geslapen hebben. Om half 7 ging de wekker af, slaperig kropen we uit onze tentjes. Brrr wat is het koud snel wassen en aankleden dan worden we wel warm, jammer die vlieger ging niet op het bleef koud. Ben heeft zelfs zijn beenwarmers aangedaan. We konden op de camping niet ontbijten dus dan maar onderweg. Rond 8:00 reden we koud en bibberig van de camping. De eerste 5km ging over een steenslag pad langs de snelweg daarna gingen we over de snelweg en kwamen langs een benzinepomp waar we een bak koffie met een croissant als ontbijt genomen hebben. Daarna kregen we onze eerste klim van 6km lang tot 6%stijging , nadat we afgedaald waren deden we het nog eens dunnetjes over met een klim van 5km en 4% stijging en dat op zaterdagochtend. We hadden het ondertussen ook niet meer koud. In Fromista hebben we onze lunch gekocht en opgepeuzeld. Na Fromista volgde een vlakke route met uitgestrekte velden tot aan de horizon, dorpjes tekenen zich van verre af. Er waren stukken bij van 40km voordat we weer in een dorpje kwamen. En natuurlijk de wind, tegenwind en niet te zuinig ook. We wilden vandaag tot aan Sahagun komen wat dan ook de langste etappe zou zijn tot nu toe, maar het zou moeten kunnen met deze vlakke route. We kwamen rond 19:00 moe door de tegenwind maar voldaan aan op de camping in Sahagun. Het is een vrij grote familiecamping met voornamelijk Spaanse gezinnen. We hadden al inkopen gedaan voor onze avond maaltijd waarvan we een lekkere bonenschotel met rijst en salade gemaakt hebben. Onder het genot van een Spaans wijntje hebben we heerlijk gegeten. Het was ondertussen bijna 23:00 en het was nog steeds druk op de camping met veel spelende kinderen. Wij zijn ondanks de herrie toch maar de tentjes in gegaan om te slapen want we hebben morgen weer een lange etappe voor de boeg.
Dag 18 Zondag 28 juni 2009
Bestemming :Hospital de Orbigo
Vertrektijd : 8,30
Aankomst tijd : 18,30
Gereden tijd : 6,49
Afgelegde afstand :113
Gemiddelde snelheid :16,5
Maximale snelheid :39,5
Stijgings percentage :7%
Totaal aantal km : 1735
Weer : 15° – 25°
We zijn ondanks de herrie op de camping van uitgelaten Spanjaarden toch vrij snel in slaap gevallen. De 2 robben zijn rond 03:00 wakker geworden van jongelui die thuis kwamen, Ben heeft niks gehoord die lag in blijkbaar in coma. We zijn om 7:00 opgestaan en toen was het heerlijk rustig op de camping de feestgangers liggen hun roes uit te slapen. We reden rond 8:30 van de camping. In het dorp bij een kleine supermarkt die open was op zondag wat drank en eten voor onderweg ingeslagen, en bij de banketbakker er tegen over ons ontbijt genuttigd, lekkere broodjes en taartjes met café con leche.
We gingen op weg naar Leon dat is een vrij grote stad. We hadden 2 alternatieven één door de stad en één er om heen. We hadden besloten om door de stad te gaan ondanks dat het veel tijd kost maar het is toch wel leuk om zo’n stad te bekijken. We hadden een zware zijwind die voelde als wind tegen. De laatste 20 km naar Leon hadden we windje in de rug en dat was wel lekker. Rond 13:30 kwamen we aan in Leon, daar wat rond gekeken en de kathedraal bezocht. Toen moesten we de stad weer uit zien te komen en de juiste route weer zien op te pakken. Na wat verkeerd rijden en veel vragen zaten we weer op de juiste route. De route was nu licht heuvelachtig, met een zware tegenwind dit is zo gebleven tot aan de camping. We hebben onderweg als lunch de inmiddels harde stokbroden gegeten. Die stokbroden zijn ook een aanslag op je lippen en de binnenzijde van je mond. Het wordt allemaal een beetje schraal. De laatste 15 km ging over onverharde wegen met enorme kiezels je stuiterde zowat van je fiets af. Het is trouwens ongelofelijk dat we hier niet lek hebben gereden. De kiezelweg leidde ons naar de beroemde brug over de Rio Orbigo. Deze Romeinse brug is uniek vanwege zijn lengte met 18 stenen bogen. Via deze brug reden we Hospital de Orbigo binnen waar ook de camping is deze ligt niet ver van het centrum. Op de camping aangekomen tentjes opgezet heerlijk gedouched en naar het centrum gewandeld om te gaan eten. Het restaurant zag er aan de buitenkant nog middeleeuws uit en van binnen was het modern ingericht. Het zijn wel kleine porties die ze serveren na zo’n lange fietsdag, we hebben tot 3x toe extra friet besteld om onze honger te stillen. In het restaurant bleek ook dat de laptop het niet meer doet.
Dag 19 Maandag 29 juni 2009
Bestemming :Vilela
Vertrektijd :8:15
Aankomst tijd : 19:30
Gereden tijd :6,32
Afgelegde afstand :108
Gemiddelde snelheid :16,5
Maximale snelheid : 63,5
Stijgings percentage :12%
Totaal aantal km : 1843
Weer : 15° – 25°
In mijn tentje nog geprobeerd de laptop te repareren maar om 0:30 de moed opgegeven, het toetsenbord is volgens mij kapot.
Vanmorgen weer het vaste ritueel zoals iedere dag en nee hoor het gaat nog niet vervelen. Om 8:15 reden we de camping af. In het dorp hebben we in een restaurant ontbeten en om 9:15 gingen we op pad. De eerste 25km tot Astorga was vrij vlak en hadden weinig tegenwind waardoor we lekker opschoten. In Astorga hebben we een bakkie gedaan. Na Astorga begon het klimwerk naar de top van Montes de Leon met een pashoogte van 1500 meter. Het was een ruig maar bijzonder mooi traject met enorme vergezichten. Het was een lange klim die 25 km duurde en pittig omhoog ging op sommige stukken zelfs tot 12%. Maar doordat er weinig wind stond en niet zo warm ging het klimmen lekker. Op het hoogste punt staat de Cruz de Ferro, dat is een simpel ijzeren kruis boven op een boomstam. De traditie is dat de pelgrim daar een deel van zijn last afwerp door het werpen van een steen op de grote hoop. De huidige pelgrim houdt het gebruik in ere door thuis speciaal voorbereide stenen met tekst of gedichten daar neer te leggen. Het was best wel emotioneel om sommige teksten te lezen.
Toen begon de heerlijke afdaling van ruim 20 km met waanzinnig mooie vergezichten. Beneden aan gekomen in Molina hebben we in een restaurant heerlijk geluncht, we hadden een pelgrims menu voor 9 euro daar zat ook nog een fles wijn bij. Met volle buik gingen we verder, helaas viel dat tegen want de laatste 30 km naar de camping waar we wilde overnachten ging weer pittig omhoog. Dat viel niet mee na een flesje wijn. In Vilela, het plaatsje waar de camping zou moeten zijn, konden we niks vinden. Er stond niks aangeven op borden maar na een aantal keren vragen zijn we toch op de camping aan gekomen. We hadden geen hoge verwachting van de camping gezien het feit dat het totaal niet aangeven stond en ook de lokale mensen niet op de hoogte waren waar de camping was. Maar daar aangekomen viel dat reuze mee ze hadden zelfs een bar waar we eerst een heerlijk koud biertje gedronken hebben. Daarna hebben we de tentjes opgezet en heeft Rob E nog 3 uitsmijters gebakken. Ik heb ondertussen het dagboek bijgewerkt. Ben ging om 22:00 moe naar zijn mandje. De beide robben hebben nog een biertje gedronken aan de bar en gingen om 23:00 slapen.
Dag 20 Dinsdag 30 juni 2009
Bestemming :Samos
Vertrektijd :9:00
Aankomst tijd :18:30
Gereden tijd :4,33
Afgelegde afstand :74
Gemiddelde snelheid :16
Maximale snelheid :62
Stijgings percentage :10%
Totaal aantal km :1917
Weer : 18° – 28°
We waren bijna de enige gasten op de camping waardoor het er zeer stil was, hierdoor hebben we als een blok geslapen (of door het bier). Ik had de wekker ook een half uurtje later gezet om de jongens toch het gevoel van vakantie te geven. 7:00 i.p.v. 6:30.
We reden de camping af en konden gelijk aan een klim beginnen naar het dorp waar we op een terrasje een ontbijtje hebben gegeten. De etappe van vandaag was een lange klim van 45km naar Cebreiro op een hoogte van 1335 meter met stijgings percentages tot 10%. We moesten stevig in de pedalen. We zagen op een gegeven moment de snelweg tegen de bergen boven ons en dachten wauw dat is hoog, maar onze route ging gestaag omhoog zo hoog zelfs dat we op een geven moment hoger zaten dan de snelweg wauw. We hadden enorme mooie vergezichten over de Pyreneeën met zijn diepe groen dalen. Eenmaal aangekomen in Cebreiro waar we in een 10e eeuws restaurant hebben geluncht. Hierna konden we gaan beginnen aan de afdaling naar Samos. De afdaling was helaas niet zo spectaculair door de hoge tegenwind om een nieuw snelheids record neer te zetten. In Samos aangekomen zijn we op zoek gegaan naar de camping die er volgens het boekje wel zou moeten zijn, maar wij konden hem niet vinden dus hebben we maar een hotel genomen waar we ook gegeten hebben. Rob E mocht heerlijk rustig alleen op een kamer, Ben en ik hebben samen een kamer gedeeld of was het toch het bed, nou ja wat maakt het uit.
Dag 21 Woensdag 1 juli 2009
Bestemming : Arzua
Vertrektijd : 9:00
Aankomst tijd :18:45
Gereden tijd : 5,15
Afgelegde afstand :92
Gemiddelde snelheid :17,4
Maximale snelheid : 65,5
Stijgings percentage :10%
Totaal aantal km : 2009
Weer : 18° – 28°
Het was bloedheet op de kamer waardoor we niet zo lekker hebben geslapen. We zijn om 7:30 gaan ontbijten wat een karig ontbijt was met keiharde geroosterde broodjes.
We stapten om 9:00 weer heerlijk fris op de fiets, helaas was hier na 8 minuten niks meer van te merken, zweten zweten en zweten uit ieder gaatje. Het was gelijk weer klimmen.
Het landschap is ook veranderd sinds we de afdaling hebben gemaakt het is groener en er is meer veeteelt, wat helaas ook betekent dat er meer vliegen zijn, die eigenwijs met je bezwete lichaam meevliegen als je aan het fietsen bent.
We hadden vandaag in een refugio willen slapen, dit is een slaapplaats echt voor de pelgrimgangers. Je slaapt met zijn allen in een ruimte op stapelbedden. We wilden dat ook wel een keertje meemaken. Aangekomen in het stadje Melide, de refugio opgezocht, daar kregen we te horen dat de wandelaars voor gaan op fietsers, en dat we tot 19:00 moesten wachten om te horen of er nog plek voor ons is. Hier wilden wij niet op wachten en besloten door te fietsen naar de volgende stad Arzua waar een camping zou zijn. Dit is ongeveer 17km verder, nou dat hebben we geweten en gezwete dat we hebben. De weg ging op en neer met pittige klimmetjes. Eenmaal aangekomen in Arzua konden we weer de camping niet vinden aan verschillende mensen gevraagd maar niemand kon ons vertellen waar een camping is. Die zou volgens het boekje iets voor het stadje zijn dus hebben we nog een stukje terug gefietst maar konden niks vinden. We waren redelijk vermoeid en hadden geen zin meer om verder te zoeken. Het was best een redelijk stadje dus dan maar op zoek naar een hotel of zo iets. We hebben tenslotte een pension gevonden voor 45 euro, dat is geen geld dat hebben we ook voor sommige campings betaald. Het was een mooie kamer met drie bedden en een badkamer. Er was ook nog internet waar ik de weblog heb bijgewerkt. Er was ook nog een wasmachine, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt om onze bezwete kleding weer een fris luchtje te geven.
Dag 22 Donderdag 2 juli 2009
Bestemming : Santiago de Compostela
Vertrektijd :9:00
Aankomst tijd :14:00
Gereden tijd : 3,16
Afgelegde afstand :52
Gemiddelde snelheid :17
Maximale snelheid : 56
Stijgings percentage :10%
Totaal aantal km : 2065
Weer : 19° – 30°
In het pension konden we niet ontbijten, dus hebben we in het centrum in een soort café ontbeten. We zaten om 10:00 op de fiets voor de laatste km naar Santiago. De route was wederom heuvelachtig met af en toe zelfs een pittige klim erbij. Dat is zo gebleven tot aan het centrum van Santiago waar de kathedraal staat. Het was nog even zoeken om daar te komen, maar rond 14:00 reden we het plein voor de kathedraal op. Daar hebben we elkaar gefeliciteerd met deze prestatie en op de foto vast gelegd. Daarna hebben we in het drukke centrum een terrasje opgezocht om het te vieren met een heerlijk koud biertje. A 4 euro per glas. Het is een drukke stad met een mengelmoes van culturen die de stad binnenwandelen of fietsen. Er is ook enorm veel verkeer met dito stank, dat waren we de afgelopen 3 weken niet meer gewend. 3 weken frisse lucht wordt hier zomaar te niet gedaan. Op het terras hebben we gekeken waar de campings zijn deze zitten een aantal km buiten de stad. Dit vonden we niet prettig omdat we de fietsen in het centrum bij firma Soetens moeten afleveren die ze weer voor ons thuis zou brengen. En we willen morgen ook nog de stad bekijken, hierdoor besloten we om een slaapplaats in de stad te zoeken. We liepen langs een pelgrims informatie bureau en dachten daar wel een adres te kunnen krijgen voor een slaapplaats. Achteraf bleek dit het bureau te zijn waar je de compostolaat kan halen als je de pelgrimstocht hebt voltooid, nou dit dan ook maar gelijk in orde gemaakt, en zijn nu gediplomeerde pelgrimgangers. Ze hadden gelukkig ook adressen voor slaapplaatsen. We hadden een aantal adressen meegekregen, toen we bij de eerste aankwamen bleek het een redelijk pension te zijn waar we ook de fietsen in de kelder konden stallen, dus we hoefden niet verder te zoeken. s Avonds de binnenstad bekeken waar het gezellig druk was, er stonden ook allemaal stalletjes met hapjes en prullen. We hebben Paella gegeten in achteraf best een duur restaurant, daar hebben we tijdens de reis wel 3 keer voor kunnen eten.
Dag 23 Vrijdag 3 juli 2009
Bestemming : Santiago de Compostela
Vertrektijd :
Aankomst tijd :
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage :
Totaal aantal km : 2065
Weer : 19° – 30°
We hebben eerst de fietsen ingeleverd bij transportbedrijf Soetens die de fietsen terug naar Nederland brengt. Dit is trouwens niet goedkoop het is 4x zo duur als vorig jaar met het vliegtuig. Daarna zijn we stad gaan bekijken, de Kathedraal van binnen bekeken die groot is en vol staat met prul en praal. Nadat we geluncht hadden hebben we volgens Spaanse traditie een siësta gehouden en dat was best lekker.
Dag 24 Zaterdag 4 juli 2009
Bestemming : Santiago de Compostela
Vertrektijd :
Aankomst tijd :
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage :
Totaal aantal km : 2065
Weer : 19° – 30°
Vandaag zijn we met de bus naar Finestera geweest, waar we eigenlijk met de fiets nog naar toe hadden willen gaan. Maar doordat we te laat zijn aangekomen in Santiago konden we dit niet meer op de fiets doen. Het is ruim 100km naar Finestera dat aan de kust ligt en waar de vroegere pelgrimgangers dachten dat het de einde van de wereld was. Nu als je daar op het verste punt van de rots gaat staan lijkt dat ook zo, je ziet alleen maar de oceaan om je heen. Het was een mooie bergzame route daar naar toe wat we achteraf toch wel graag op de fiets hadden gedaan.
Dag 25 Zondag 5 juli 2009
Bestemming : Rotterdam
Vertrektijd :
Aankomst tijd :
Gereden tijd :
Afgelegde afstand :
Gemiddelde snelheid :
Maximale snelheid :
Stijgings percentage :
Totaal aantal km : 2065
Weer : 19° – 30°
Vandaag zijn we terug naar huis gevlogen. We zijn met Ryan air van Santiago naar Londen en met Easyjet van Londen naar Amsterdam gevlogen. Op Schiphol werden we opgewacht door mijn vader die ons kwam ophalen.
49 reacties
Naar het reactie formulier
Hoi Rob
Ik heb op Google Earth gekeken en het is van uit Zevenkamp 1993 KM en dit is waarschijnlijk een auto route dus aardig wat km om te trappen dus maak je borst maar nat ( dat ga van zelf denk ik )
hoi rob
je krijgt er ook nooit genoeg van he
groetjes
andre
Te gek joh. Zo’n topsport-verrassing tijdens de werklunch. Geweldig. Wat ’n stelletje taaie kerels zijn jullie zeg! Je zat helemaal te stralen en bruisen van de plannen, geweldig!
Herkenbaar, want mijn man en ik ontmoetten elkaar 28 jaar geleden op een 2 weekse kanotrektocht over de Dordogne. Daarnaast deden mijn man en ik gletsjerklimmen, meerdaagse bergtrektochten Frankrijk, Pyreneeen, Noorwegen. Daar gingen haal wat maanden training vooraf inzitten met rugzakken vol rijst en aardappels (lekker zwaar) hier vlakbij door de duinen en zand sjouwen. Op mijn 22e scheurde ik ’n keer voor de lol een telefoonboek doormidden op ’t werk en haalden vanaf die dag alle mannen vol respect koffie voor me daar.
Nu worden toch ook de spieren en gewrichten middelbaar, maar we hebben onze kids besmet met het kano- en berggeitenvirus, dus je snapt ’t al. Als zo’n tocht dan nadert begint het bloed steeds harder te bruisen.
Als ik jouw foto’s zie en alles lees, is de sfeer zeer herkenbaar.
Ik wens jullie dat het weer een fijne, gezellige en geslaagde tocht wordt.
Rob en vrienden van Rob: veel succes alvast met dit nieuwe avontuur.
We komen jullie dit jaar niet opzoeken. Mocht het op het laatste moment
toch gebeuren, dan bellen we ipv sms.
Nogmaals veel succes
Tiek en Edwin
Hallo Rob ,
Het aftellen is begonnen. Eindelijk weer op de fiets gesprongen. Beginnend aan een derde avontuur. Mocht iemand hiervan zijn doordrongen. Want goede raad is altijd duur.
Maar als je hierover na gaat denken. Waarom begin ik hier weer aan ? Het is een verhaal om iets te schenken. Om zomaar weer naar Compostella te gaan.
Het is geen boetedoening moet je weten.
Maar een werk vakantie dacht ik zo.
Plezier voorop moet te meten.
Daarom is het Go, Go, Go.
Have fun, Hilda
Haai kanjers. De laatste keer dat ik jullie zo schreef was 20 juli 2008. Wat hebben jullie toen een regen gehad. Uhh hoewel op dit moment is mijn uitzicht een regenboog met grijze luchten en natte straten. En dat terwijl jullie aan de vooravond staan van een Pelgrimstocht. Dat wordt een hoop kaarsjes branden om de weergoden gunstig te stemmen. Toppie van die Japio om jullie al zo ver te brengen he. Dat graafwerk bij hem thuis zijn jullie natuurlijk allang vergeten al was dat natuurlijk wel een zware klus. Over zware klus gesproken: wat denk je van het thuisfront, drie en een halve week zonder echtgenoot. Ga d’r maar aan staan. Dat wordt improviseren. Ik begin meteen dit weekend. Hoe de avond(t)uurtjes doorgebracht worden horen jullie uitgebreid een maandag. We hopen hierbij ook mooi weer te krijgen maar de stemming zit er goed in en dat is al het halve werk. Als dat bij jullie ook het geval is gaat de rest van zelf. Maar ook als ervaren fietsers telt: wordt niet overmoedig en let op je veiligheid. Verder hoop ik dat jullie veel plezier zullen hebben. En denk maar zo: lach en vergeet, zorgen en leed. Doei tot de volgende mail. Magda.
Jongens veel succes en maak er een mooie tocht van.
En Rob.J denk alleen aan leuke dingen.
Groetjes Rene Nijssen
Rob: jullie zijn weer op weg: veel plezier en mooi weer gewenst
sterkte
Jongens ik MOET jullie even vertellen over mijn weekend. De jongeren afdeling van het Rode Kruis afd. Waterweg Noord had een weekend georganiseerd voor leeftijd genoten die visueel gehandicapt zijn. Ik was meegevraagd als begeleidster van een gast. Ben leg het jullie verder wel uit. Wat hebben wij een TOP weekend gehad. Mijn kaken doen nog pijn van het lachen. We hadden prachtig weer en de sfeer was ZO geweldig! Op de terugreis borrelden al heel veel ideen op over hoe en wat voor volgend jaar. Dan zal de groep nog veel groter zijn want na zo’n ervaring willen er straks nog veel meer mee. Er was zelfs 1 blindengeleidenhond mee. Dus wij hebben nu allemaal mee kunnen maken HOE bijzonder zo’n dier is. IK heb in 2 dagen wel 100 foto’s gemaakt. Kortom het was geweldig. Bij het afscheid nemen zijn er aardig wat tranen gevallen we hadden in die twee dagen al zo’n band met elkaar. Ik heb groot respect wat jongeren voor elkaar hebben gedaan. Kwam dit nu ook maar eens op het journaal of in de kranten. Wist ik maar een mogelijkheid te verzinnen om sponsors te vinden. Iedereen betaald nu immers alles zelf. O ja, hoe gaat het met jullie? vreselijk dat Ben zo’n kramp heb gehad. Rob weet uit ervaring hoe pijnlijk dat is en hoe lang zoiets kan duren. Ik heb begrepen dat het weer een hele mooie route is die jullie fietsen. Nou groetjes tot de volgende mail. Magda
Rob, Rob en Ben,
Ik ben echt stinkend jaloers op jullie. Wat zou ik er graag weer bij zijn. Maar 3 weken valt gewoon lastig in te plannen en ik heb tussendoor natuurlijk ook nog een klappertje gemaakt. Dus het was geeneens mogelijk geweest. Maar ik heb al tegen Rob gezegd dat ik volgend jaar echt weer mee wil. Ik zag dat jullie de eerste fietsdag al aardig wat km’s hebben weggetrapt. Het gemiddelde viel alleen een beetje tegen. Dat kan toch echt beter. Probeer ook dit jaar weer maximaal te genieten. Ik weet denk ik als geen ander hoe heerlijk het is om de hele dag alleen maar bezig te zijn met het fietsen, de mooie natuur, de rust, de pijn in de bovenbenen en het gevoel van overwinning als je na een zware dag je tentje dichtritst en je ogen sluit (om ze hopelijk de volgende morgen weer open te doen). Succes.
Hoi Rob,Rob en Ben.Ik heb begrepen dat jullie zware en lange dagen maken. Wat is dat nou voor route. Ondanks die hele aangeschafte encyclopedie, geen camping te vinden wat is het toch een ka-u-te land dat Frankrijk. Hebben alleen alle voorzieningen bij de middelandse zee zitten, voor de rest hier en daar een kruidenier en een druivenrank. Niks voor mijn hoor!! Flikker op met die natuur, winkels en hotels moet je zien van Vlaardingen tot Santiago en zo niet, dan volgende keer rechtstreeks met het vliegtuig. Die dingen zijn tenslotte niet voor niets uitgevonden. Ik heb begrepen dat Chris thuis zit te huilen, dat hij dit jaar over heb moeten slaan. Moet die niet doen, als Chris zo graag in een tent wil slapen zet die hem toch lekker in z’n tuin op. Scheelt een hoop fiets werk. Jongens toy,toy,toy ik leef met jullie mee terwijl ik op de bank televisie lig te kijken. N.B. Wij hebben trouwens vannacht hetzelde weer gehad als jullie gisteren op de dag.
namelijk zwaar onweer. een warme omhelsing van Magda.
He hoe gaat het oude fietsers ? Ik zou zeggen fietse er maar weer in en de de boys de groeten van mij. Je hebt nu zelfs van internationale vrienden bekijks.
Sterkte met de lange reis. Ik volg het wel.
Groeten
Danny
Bonjour Rob,Ben en Rob. Gisteren was ik een beetje boos op die Fransen. Dat komt zo, als ik wat zit te lezen over jullie route is het de 11e eeuw dit en de twaalfde eeuw dat. Ik kreeg daarvan zo de kriebels omdat nu blijkt dat, sinds die pelgrims de benen hebben genomen al die herbergen ook maar opgeheven zijn. En nu hebben mijn fietsmannen dus een probleem want waar moet je dan overnachten, eten kopen enz. Er is natuurlijk geen Fransoos die in dat gebied nog wil wonen of de kost kan verdienen. Volgende keer lekker met de auto over de tolwegen scheuren daar vind je alles wat je nodig hebt op weg naar je bestemming. Ik wens jullie mooi weer. Enne…mocht je vandaag nog een pelgrim tegenkomen vraag dan ”Connaissez-vous quelqu’un qui pourrait nous heberger pour la nuit?”dan komt het helemaal goed. Au revoir. Magda.
Hoi mietjes,
Wat zie ik nu, hebben jullie zondag maar 84 km gefietst met een gemiddelde snelheid van 17,3 km. Dat is toch wel heel slecht. Er kwamen zeker allemaal oude vrouwtjes voorbij fietsen. Ik neem aan dat er nog een goede verklaring volgt voor deze dramatisch slechte prestatie. Jullie moesten zeker weer de hele tijd boven op de berg wachten op Rob J. Gelukkig hebben jullie jezelf maandag een beetje herstelt en er 136 km uit geperst. De verslagen zijn trouwens wel erg kort. Dat moet ook echt beter. Ik wil sappige details horen, over bloed zweet en tranen, onverwachtte bezoeken aan huizen van lichte zeden en meer van dat soort belevenissen. Zo, ik hoop dat jullie na dit berichtje flink pissig zijn en dat jullie denken : wij zullen die thuisblijvende homo is een poepje laten ruiken en persen er morgen een gemiddelde van 20 km uit en een afstand van zeker 120 km. Zo niet …….
Mannen, hier nog even een rechtstreeks bericht. Fijn dat jullie mijn aanwijzigingen ter harte hebben genomen en nu op een goeie camping staan. Het is ook zo makkelijk dat ik een aardig woordje Frans spreekt. Nu kan Rob ook eindelijk eens aan de slag want ik mis verschrikkelijk het leesvoer. De omgeving waar jullie nu zitten is natuurlijk top! Tussen Bordeaux – Cognac – Montignac en Bergerac. Daar is Ben allemaal fan van. Ga vanavond eens lekker uit eten want wie weet hoe lang jullie daar op moeten teren.Een aanbeveling is natuurlijk coquilles St-Jacques oftewel de Jacobs schelpen. Wat je beslist NIET moet eten dat is: Tripes a la mode de Caen, dat is namelijk pens. Ja, de Franse keuken is heel bijzonder. Een smakelijke omhelsing van Magda.
Comment allez vous? Ben Rob en Rob,Ja het leven kan hard zijn jullie moesten die mooie camping na 1 nacht alweer verlaten. En huppete op de fiets.Gweldig gebied waar jullie nu rijden. Rijk aan de beruchte Cicades en de Middeleeuwse dit en me dat. Hoe rijd dat nou over die Franse klinkertjes? Het enige dat de nieuwsgierigheid kan wekken zijn de Wallen. Helaas zijn ze allemaal van hout en stammen uit de 14e eeuw.Zal me niks verbazen als je in dat gebied nog Asterix en Obelix tegen zou komen.
Begrijpen jullie nu waarom ik niet mee wilde fietsen? De conditie heb ik natuurlijk wel maar die ouwe griebes hoef ik gewoon niet te zien. Maandag ga ik heerlijk een week varen en laat me verwennen met 5 of 6 gangen dinner’s en ’s avonds natuurlijk entertainment aan boord. Ben kan jullie er alles over vertellen. Maar ja, hij wilde liever met jullie mee. Nou Ben ik ga even bijkomen want ik heb net op jullie reis zitten klinken bij An M. daar moet je trouwens stevig de groeten van hebben. Nog even een aanrader voor jullie:In Mousey zit een schattig restaurantje van een Nederlands echtpaar en Hostens schijnt erg gezellig te zijn. Heel veel sterkte toegewenst met een meelevende echtgenote
Hoi jongens, even jullie verslag gelezen. Ziet er leuk uit.Veel plezier de komende dagen en hou vol!!
hoi bikkels,
ik weer met mijn grote bek. Ik heb nog even terug zitten kijken in het reisverslag van de reis naar Toulon, en wat blijkt, de derde fietsdag zaten we ook op een gemiddelde van 17,3 km. Zo’n derde dag is gewoon de zwaarste dag. Daarna wordt het alleen maar makkelijker. Na een week hard werken ga ik nu weer het weekend in. Ik moet zeggen dat ik toch liever met jullie op de fiets zit dan een week in zo’n duf kantoor. Jullie zijn toch maar geluksvogels. Bedenk dat maar als je weer aan de voet staat van een klim van 8 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 10%.
hoi kanjers, Jullie zitten nu al aardig richting Dax dan komen de Pyreneeen ook in zicht. Dus jullie hebben nog wat voor de boeg. Neem dan wel nu nog even een goeie camping! In Dax zijn zwavelbaden, goed voor jullie overbelaste delen dus neem daar een duik in. Ook sta Dax bekent om de stieren die door de straten rennen dus kijk een beetje uit. Het is wel te merken dat Chris er niet bij is zeg. Wat krijgen we weinig te lezen van jullie. Het viel Chris trouwens ook al op: wat is die achterban zwak. Ik zit m’n vingers blauw te tikken om jullie die bergen over te krijgen en anderen lekker meelezen maar schrijven ho maar.Hoe moet dat nou komende week als ik het zeegat uit gaat? Lekker enthousiast publiek zeg, van je vrinden moet je het maar hebben. Kijk ik weet wat het is als de snot uit alle hoeken en gaten kom na een etappe van 130 km in de tropenzon en dertig kilo bagage, maar ja wie kan zich dat verder voorstellen? Nu jullie langzamerhand Spanje naderen begint het nu ook wat drukker te worden? Of is het nog steeds een hut hier en daar.
Ik krijg het nog druk dit weekend. Haring en Bierfeest in de stad dus moet er geproeft worden en Japio Schw. is jarig dus ook daar even happen en toosten. Ik wens jullie ook een gezellig weekend maar ik schrijf jullie natuurlijk morgen weer. Jullie trouwste fan Magda.
P.S. Ben heeft 5 kilometer te hard gereden op de snelweg en dat is verboden, dus er lig een bekeuring van 20,= eurie’s
Hallo collega’s
Wij kunnen jullie nu ook volgen, Leo heeft namelijk vrij internet in zijn hotel. We zien dat jullie behoorlijk lange afstanden hebben gemaakt in de eerste week. Zijn jullie de sores van de zaak al een beetje vergeten? Of knaagt het nog een beetje? Wij zitten momenteel bij Schwartauer Werke, en proberen na het werk, iedere dag ook een mooie afstand te fietsen, we hebben al maximaal 22km op 1 dag gehaald. Toch ook niet slecht. Wij hopen dit weekend een echte toer te gaan maken van ca 100km. Hier is het ook erg mooi om te fietsen. Wij vinden het leuk dat we nu ook de mogelijkheid hebben jullie te volgen. Wij wensen jullie verder nog een fantastisch mooie reis toe. ( tussen de 2 haakjes, Franck is geslaagd!!!)Groeten van Jaap en Leo
Geachte Fietser,
Allereerst mijn complimenten voor de schrijver. Het leest makkelijk weg als een jongensboek en je zou er zo in willen stappen en meefietsen. Wie weet, misschien volgend jaar.
Rob J., ik las dat je pijn in je tenen had door je schoenen. Ben je al een keer geblokkeerd daardoor?
Ik zie dat de daggemiddelden hoog zijn en dat in een heuvelachtig landschap, knap hoor. Maak je borst maar nat want volgens mij is er geen vlak stukje in Frankrijk. Ja, in de Pyreneeën als je over de toppen rijdt (hahaha). Heb je mazel want dat komt er nog aan. En volgens Rob J. is het daarna één lange afdaling naar De Santiago Komklaarstella.
Ik wens jullie toch veel fietsplezier toe zonder al te veel pech onderweg. Besef dat je weer met een mooi avontuur bezig ben. Ik hoop ook dat het werk niet meer besproken wordt zoals in de bus op de heenweg. Tot de volgende mail.
Frank ☺
Zo hoe gaat die mannen? Alleerst bedankt voor de post, mooie kaarten van een mooie omgeving. Beetje veel kerken. Maar daar kunnen jullie altijd nog aankloppen voor onderdak. Jullie zitten trouwens volop in een geschiedenis rijke omgeving. DAAR zijn nu de verhalen ontstaan van de 3 Musketiers-de Graaf van Monte Christo-Floris -Ivanhoe en de hele mikmak. Kunnen jullie je daar nu een beetje inleven? In Laas zit trouwens het Mais museum, altijd al willen zien, lijkt me super interessant.Het haring en bierfeest was trouwens een groot succes. De haring is van super kwaliteit(het bier ook). Nou, mijn koffers zijn inmiddels ook gepakt. Ik heb trouwens nog wat creaties aangeschaft, je kunt op een schip ook niet iedere keer in dezelfde outfit verschijnen. Het oog van een kapitein wil tenslotte ook wat.Dus ik ben er nu helemaal klaar voor. Morgen nog even een tuinfeest in Hoek van Holland. Maandag zal de familie me uitzwaaien vanaf de Pier. Ik heb nog even hulptroepen ingezet want er MOET veel meer geschreven worden. Jullie staan immers aan de vooravond van een zware klus. Pyreneeen. Dat wordt misschien wel fietsen door de sneeuw. Trouwens toen ik Rob aan de telefoon had zei hij dat jullie op kaart 36 waren. En aan het volgende boekje begonnen. Maar boekje 2 gaat tot kaart 61. Dus nou geloof ik verder ook geen reet meer van z’n verhaal over jullie goede conditie. Of had hij een beetje last van hoogte invloeden? Moet het thuisfront zich zorgen maken, of hoe zit dat.Hoe gaat het trouwens met andere Rob z’n schoenen, gebruik hij ze nog of liggen ze in het ravijn? Ik heb inmiddels heus wel door dat zo’n Pelgrims route niet over rozen gaat. Mannen ik zou zeggen lekker slapen en morgen gezond weer op. Een rustgevende omhelsing van Magda.
Hallo Ben, Rob en Rob. Wat een klim hebben jullie gehad vandaag, dit was echt erg. Ik vind het een beetje lijken op de Trollstigen in Noorwegen. Die hebben Ben en ik ook gereden dus ik weet wat het is.Maar in Noorwegen kennen ze de luxe van tunnels en dat is op jullie route nergens te vinden. Pergrims he. Bikkel hard. Wij hebben hier in Nederland verrukkelijk fiets weer, zo’n 19 graden. Zouden graag met jullie willen ruilen. Wij kunnen hier wel wat zon gebruiken. Ik heb trouwens weer het volledig vertrouwen hervonden in jullie tourleider. Ik ben weer helemaal bij wat jullie route betreft, ik was wat in de war geraakt met die boekjes toestand. Ik heb vandaag een super klein en lief nieuw nichtje in de armen gehad ook dat is heel bijzonder. Ik hoop dat jullie van de week nog nieuwe reactie’s krijgen. En wij moeten maar denken: geen bericht is goed bericht. Tot over een week, veel plezier en mooie tochten toegewenst van Magda.
Ik las dat Rob E en Ben er een beetje doorheen zitten. Dat komt natuurlijk weer omdat Rob J als een dolle hond de bergen opsprint en Rob E en Ben dan toch in de verleiding komen om aan te haken. Maar ik weet ondertussen vrij zeker dat Rob J grote hoeveelheden Epo gebruikt. Hij zal dat nu waarschijnlijk in alle toonaarden ontkennen. Maar ja, wie gelooft dat nog. Al die profwielrenners ontkennen ook altijd dat ze Epo gebruiken. Pas wanneer ze gestopt zijn met hun wielercarriere komen ze uit de kast en vertellen ze eindelijk eerlijk dat ze zich jaren lang hebben volgestopt met verboden middelen. Dus Rob J zal het voorlopig nog niet toegeven, maar dat geeft niets, ik weet wel beter. Mijn advies: laat die gekke Rob maar gewoon gaan en fiets gewoon je eigen tempo. En als er na 80 of 90 km een mooie camping met zwembad langs de route verschijnt, stop dan gewoon, en ga lekker met een biertje bij het zwembad liggen. IK weet trouwens niet wat er aan de hand is,maar er wordt veel te weinig door jullie geschreven. Als er morgen geen nieuwe verslagen op de weblog staan ga ik jullie boycotten. Dan moeten jullie het verder maar zonder mijn slappe gehouwehoer zien te redden. Sterkte met de zware fietsdagen door de bergen!
Hoi Ben en de robben
Teneerste bedankt voor de sms met jaap zijn verjaardag en verder nemen wij ons petje af voor jullie prestatie
Wij hopen dat de voorzieningen in spanje iets luxer en beter zijn dan in frankrijk want een fijne camping s’avonds na zo’n rit is toch wel prettig. Wij hebben vandaag jullie verslag gelezen want wij zijn in vlaardingen
dus zijn we weer op de hoogte van jullie vorderingen. Nou jongens zet hem op en laat je niet kisten door die pyreneen. Veel fiets plezier en geniet ervan.
Hartelijke groeten van Jaap en Jopie
Hoi mannen,
Volgens mij hebben jullie het nu zwaar. Dat is in ieder geval duidelijk te zien aan de dagafstanden. Maar met klimmetjes van 12% kan je dat natuurlijk verwachten. Ik zag ook een max snelheid van 77 km/uur. Dat is bijna laag vliegen. Rob E heeft zeker al wat spoilertjes ontworpen om te zorgen voor voldoende grip op het wegdek bij dit soort snelheden. Hier in Nederland beginnen de temperaturen ook behoorlijk op te lopen. Maar zo lang je niet met een fiets met bepakking een berg hoeft te beklimmen is dat best goed uit te houden.
Hallo jongens het gaat super lees ik petje af hoor en Rob J leef je eigen maar lekker uit in die bergen en jongens zet hem op he veel succes.
groetjes Rob Schouten
Ha ECHTE mannen,
Want tsjaa daar komt het toch wel op neer.
In alle eerlijkheid moet ik bekennen pas vandaag voor het eerst de site bekeken te hebben. Wat is mijn excuus….? Het zou kunnen zijn dat ik zo vergeetachtig ben geworden dat ik me helemaal niet realiseerde dat het al 11 juni was. Maar het zou ook kunnen zijn dat ik, nu het de 4e tocht is, er inmiddels geen enkele twijfel meer over heb dat jullie het gaan redden. Die 1e keer naar Barcelona was natuurlijk bloedstollend spannend: “zou ie het redden?’, “wat komt ie allemaal tegen onderweg?”, “zou ie veel fietspech/lekke banden hebben?” etc. etc.. Bij de 2e tocht naar Rome kwamen er weer andere vragen op zoals “het is weer een stuk verder, zou het niet net te veel worden?”, “zou dat goed gaan met z’n vieren, straks wil de 1 naar links, de ander naar rechts, de 3e rechtdoor en de 4e achteruit”, etc. etc.. Bij de 3e tocht naar Toulon waren er weer andere zorgen immers weer met z’n vieren maar nu met een héééle eigenwijse Chris (de afvaller) erbij; zal ook niet meegevallen zijn. Enfin nu, 3 immense tochten later, is ons vertrouwen in jullie eindeloos; geen enkele twijfel, jullie doorstaan alles!!!
Een ander excuus van mij -en van al die anderen die te weinig/geen berichten achterlaten- zou kunnen zijn dat we te druk zijn met onze eigen interessante en uitdagende dagbesteding van deze 3 weken. Vergeet niet dat wij ook elke dag op moeten staan, bed op moeten maken, moeten ontbijten, tas in moeten pakken, om 8.00 uur in de auto moeten stappen, tussen de middag moeten eten, ’s avonds een potje moeten koken, ’s avonds weer een slaapplaats moeten zoeken, de was moeten doen etc. etc.. Jullie denken dat jullie het zwaar hebben maar dat is dus niet zo. Jullie voordeel is dat jullie nog rogge, tarwe, bossen en druivenranken zien. Heb je hier niet hoor, wij zien alleen maar asfalt. Moraal van dit verhaal? Jullie staan er veel beter op dan wij dus niet zeuren en doortrappen!!!!
Als Magda ooit niets meer te doen heeft kan ze volgens mij haar eigen vvv’tje beginnen; wat een lokale kennis over allerlei franse steden bij die dame!! Chapeau! Of heeft ze gewoon de bibliotheek leeggerausd?
Nou ECHTE mannen ik wens jullie héél veel plezier, héél weinig pech en een behouden aankomst. En nogmaals …niet zeuren….vergeleken bij de thuisblijvers is jullie leven momenteel vele malen leuker.
Groetjes mede namens Ed
Tiek
Beste mannen,
Respect, respect, wat een afstand al afgelegd. Ik denk dat velen jullie niet nadoen. en dan ook nog al die ontberingen. Kunnen jullie niet een wat meer toeristische route volgen? met campings met zwembaden en echt lekkere koffie. Had toch gedacht dat ze die pelgrimroute economischer hadden uitgebuit. Maar goed, ik vind de verhalen prachtig om te lezen en leef op afstand met jullie mee en vooral natuurlijk met mijn broer Rob E. Zet hem op. noord-spanje is prachtig. – gezien vanuit de auto-. Wel veel bergen dus ik hoop dat jullie spierkracht ondertussen aardig is opbouwd. Ik hoop dat jullie nog een prachtige en gezellige tocht verder zullen hebben. Toy,toy toy
Allemachtig zeg, wat ’n kilometers leggen jullie af per dag en dan die stijgingspercentages. RESPECT, 10x RESPECT!
Komisch al die verhalen over alle primitiviteiten in zo’n ontwikkeld land, zeer herkenbaar met wat wij in Tsjechie met de kanotochten beleven. Juist dát maakt het zo bijzonder en onvergetelijk, juist die stomme dingen als die vieze koffie etc. hi hi hi
Hebben jullie tóch de Col de Somport genomen? Heerlijk in Jaca feestvieren hé. Je kunt daar van die leren wijnzakken kopen, het water blijft daarin heerlijk koel.
Boven de boomgrens geweest, die ijle lucht is daar pittig hé. Nog sneeuw gezien?
Zijn jullie vanuit Jaca richting Pamplona langs dat meer gekomen Embalse de Yesa? Daar heb je twee campings.
Die vlakte rond Pamplona daar zal het wel heet zijn, dat is afzien, denk ik.
Hou vol hé, taaie kerels!!!!
Groetjes van Leonie
Hoi Rob,
Wat een mooie tocht weer, super om te lezen, boelveel succes met klimmen! Met al die heerlijke vlaaitjes en meestal!! hahaha gatverdegatver, lekkere koffie moet dat lukken, jullie kunnen het! Ciao, Saskia
Hoi,
Hoe gaat het daar in de bergen. Goed neem ik aan of is de ijle lucht met jullie aan de haal gegaan.
Na regen komt zonneschijn en na de bergen komt de afdaling. Kan je zo naar beneden fietsen tot Santiago de Wanneerkomtstella. Nog veel fietsplezier en tot de volgende mail.
Frank O.
Hallo collega’s fietsfanaten,
Als ik de verhalen lees over jullie avonturen, herken ik veel dingen die wij naar Rome ook hebben meegemaakt. Het is eigenlijk jammer dat je er niet van uit kunt gaan dat je s’avonds op een redelijke tijd aankomt, dat je verzekert bent van een lekkere maaltijd, dat je een mooie camping vindt, dat je lekker kunt douchen, dat je lekker kunt slapen, eigenlijk vraag ik me af: “Hoe komt het toch dat al die ontberingen ons er niet van weerhouden die avonturen telkens weer aan te gaan?” Op een of andere manier geeft het toch weer die kick om deze reizen te maken.
Ik hoop dat jullie nog een prachtige reis verder mogen maken met leuke belevenissen en dat jullie bovenal veilig en gezond de plaats van bestemming mogen bereiken. Inmiddels zijn Leo en ik weer terug uit Bad Schwartau, we hebben daar mooi weer gehad en mooie toeristische fietsroutes kunnen fietsen.
Dag Ben, Rob en Robert. Groeten van Jaap van der Sluis
Hallo KANJERS
Jullie hebben het goed naar jullie zin met al die heuvels wat zal dat tegen vallen als jullie weer thuis zijn hier heb je enkel maar wind en die warmte is beter dan kou en regen hier blijven de spieren lekker soepel door alleen de billen gaan een beetje branden maar daar heb je broeken vet voor
P/S
Je moet maar denken ( Pijn is Fijn )
Veel sterkte Marja en Rob
Hallo Mannen,
Ik lees dat het goed met jullie gaat het gemiddelde is prima en het weer valt ook niet tegen alleen die rottige heuveltjes daar kan je op ten duur wel ziek van worden maar als je er weer een paar gehad hebt op een dag geeft dat ook weer een voldoening soepel blijven draaien dat is de truc.Wij hebben deze week op terschelling ook gefietst ons week gemiddelde was jullie dag afstand maar wij hebben een goed excuus er waren teveel terrasjes.
Mannen veel sterkte en goede benen
Rob
He Mannen daar ben ik weer, terug van weggeweest. Nou het was me het weekje wel zeg. Wat een zonnige zeereis was dat. Nu staat m’n koffer nog in de gang maar ik dacht: eerst even de site bekijken. Wat viel er veel te lezen zeg. Hartstikke leuk. En bedankt voor de foto’s!!Jullie zijn dus door Jaca gereden, de hoofdstad van de bisschop van Aragon juist die kennen jullie wel En wat vonden jullie van Javier? Daar komt onze eigen Charl de Bourbon van Parma vandaan. Juist de ex van…Vonden jullie het niet verdacht dat er zoveel gieren op jullie route waren. Ik bedoel zo vlak voor het einddoel, zullen er toch heel wat langs de kant liggen die het toch wel wat ver vonden.Ik heb trouwens gelezen dat jullie zo moeilijk aan die stempels kunnen komen. Zit er op die route dan niet een hele dag zo’n stempelmonnink aan een tafeltje? want dat moet toch minstens een full-time baan zijn! Ik wil nog even reageren aan Tiek en Ed. Ik heb zo,n 20 jaar geleden ook die route gefietst. Maar al heb je hem in de 11e eeuw gefietst die omgeving is nog precies hetzelfde. Kerken-kloosters-burchten en heel veel bergen en die zijn hoog hoor.Tijdens dit schrijven kreeg ik Ben nog aan de telefoon. De Gieren zijn inmiddels ingeruild voor grote groepen Ooievaars. Klinkt toch iets vriendelijker. Maar 1 advies Ben, fietst die dingen maar hard voorbij want voor je het weet geven ze hun lading mee. Jullie gaan vanavond uit eten: specialiteit van die omgeving is Mantecade. Dat zijn boterkoekjes is Ben dol op. In Fancebadon staat het Magdalenakerkje, steek daar een kaarsje aan. Want drieeneenhalve week is toch wel erg lang. Het kan mij nu niet snel genoeg zondag worden. ”Rij voorzichtig denk aan mij”. Fijne voortzetting van de reis en tot de volgende mail. Magda
Hoi fietsvrienden,
Ik lees tusen de regels door dat jullie het best zwaar hebben, maar gelukkig liggen jullie nog steeds aardig op koers. En het einddoel komt al weer in zicht. Wat ik me nog herinner van verleden jaar is dat het in deze fase van de trip nog steeds heel zwaar is als je weer zo’n vette klim voor je kiezen krijgt, maar je herstelt steeds sneller. En eenmaal aangekomen bij de overnachtingsplaats ben je de ontberingen van de dag al weer snel vergeten als je in het avondzonnetje zit te genieten van een koud glas bier of een lekker wijntje. En bedenk goed dat half Nederland ontzettend jaloers op jullie is dat jullie dit allemaal weer mee mogen maken en de andere helft weet gewoon domweg niet wat ze missen.
Spijt! Dat ik zo laat reageer. Spijt! Dat ik alleen maar met mijn eigen bezige leventje begaan ben. Spijt! Alleen maar spijt. Maar jullie hebben weer een fantastisch avontuur op jullie buiken kunnen schrijven en dat doe ik U niet na. Nog veel plezier en geniet er lekker van.
Erik
Vandaag weer ’s jullie belevenissen van de de col du somport, Jaca, Yesa en de prachtige Pyreneeen en verder gelezen. Dat is zeer herkenbaar. Dat stuwmeer ken ik op mijn duimpje, 8 jaar daar gecampeerd (mijn vader had speedboot, waterskies en surfplank).
Als jullie bij ’n barretje of café “Churros con Chocolate” zien staan, moet je dat voor ontbijt of in de ochtend eens bestellen: Echt heel lekker. Het is ’n soort baskische variant op de hollandse poffertjes, zo iets dergelijks. Het zijn gefrituurde zoete, krokante langwerpige dingen (net zo moeilijk als poffertjes uitleggen aan iemand die dat nooit gegeten heeft, maar qua smaak zit het in die categorie ergens) met een chocoladesaus, waar je die churros in moet dopen. Het is echt lekker en vult goed. “Churros con Chocolate” dus.
En ik wens jullie prima fietsweer, veel afdalingen (je gaat toch richting zee) geen lekke banden, supergoede campings en heerlijk eten op jullie verdere reis.
Kanjers. Wat heb ik nou gehoord? Rampspoed, jullie kunnen niet meer mailen! Gelukkig is de ouderwetse telefoon er nog.Eigelijk zit ik nu dus een beetje in mezelf te tokken.Want antwoorden noch het lezen kunnen jullie niet meer. Het gaat lekker opschieten zeg. Bij helder weer kunnen jullie die Satiago al zien. Nou wij zijn klaar voor jullie thuiskomst hoor. Het huis blinkt – de auto ook, er zal een lekkere pot eten klaar staan en een heerlijk bad en bed. Ik heb begrepen dat de reis best zwaar is geweest (geen enkele rustdag) maar dat jullie ook prachtige dingen hebben gezien. Natuur dat je vanuit een auto nooit zal zien. Toch heel bijzonder. Omdat jullie deze mail nu toch niet kunnen lezen, sluit ik maar af.Ik hoop dat jullie een mooie aankomst zullen hebben in Santiago en daar nog even lekker kunnen uitrusten. En daarna een goede thuisreis zullen hebben. Ik weet het, de laatste loodjes wegen het zwaarst, maar de bergen worden alweer wat normaler en de afstanden zijn nu te overzien. Jongens, nogmaals geniet nog even van die laatste dagen. Petje af voor jullie hoor. Zo’n prestatie.
En tegen de thuisblijvers zeg ik: Ik heb natuurlijk een hoop onzin geschreven, ik ben bijvoorbeeld nooit het zeegat uit gevaren voor een cruise. Maar heb keihard gewerkt op de Rode Kruis boot. Maar het schreef zo lekker en zo hield ik iedereen nieuwsgierig. En de fietsers…die wisten wel van de hoed en de rand. Doei.
Hallo mannen,
Het is weer gelukt wat een overwinning en volgende week komt pas de voldoening van deze trip als jullie weer thuis zijn gefeliciteerd !
Ik zie jullie volgens afspraak op Schiphol.
Gr Rob
Hallo collega’s,
Een beetje late reactie, want jullie komen vandaag op jullie bestemming aan, als het goed is. Dus nog even de laatste loodjes voor jullie.
Wederom een knappe prestatie die ik niet nadoe (hoewel ik elke dag met 30 kg op de fiets zit, maar dat terzijde). Ook de verslagen waren weer leuk om te lezen. Zelfs culturele informatie ontbrak niet bij het reisverslag.
Groetjes en rust lekker uit!
Elsbeth
Hallo collega’s,
Een beetje late reactie, want jullie komen vandaag op jullie bestemming aan, als het goed is. Dus nog even de laatste loodjes voor jullie.
Wederom een knappe prestatie die ik niet nadoe (hoewel ik elke dag met 30 kg op de fiets zit, maar dat terzijde). Ook de verslagen waren weer leuk om te lezen. Zelfs culturele informatie ontbrak niet bij het reisverslag.
Groetjes en rust lekker uit!
Elsbeth
Ben en de Robben, van harte gefeliciteerd met jullie prestatie. Dit is de derde reis die jullie met elkaar gemaakt hebben en daar heb ik een enorme bewondering voor. Wat een moed en wat een kracht. Maar ik zal blij zijn als ik jullie zondag weer gezond in Rotjeknor zal zien. Een stevige omhelsing van jullie fan Magda.
Sorry mannen,
Ik ben een beetje laat met de felicitaties, maar ze zijn daarom niet minder gemeend. Ik ben trots op jullie. Volgens mij was dit zeker niet 1 van de makkelijkste trips, maar jullie hebben het toch maar weer gehaald. Jullie zijn mijn helden. Mag ik volgens jaar weer mee?
He Robbie, Nog even een laatste berichtje hoor. Ja, ik moet ook afkikken. Ik ben nu zo gewend aan jullie te schrijven dat ik nog even moet wennen dat ik weer gewoon tegen Ben in huis kan praten. Wat was dat een top aankomst gisteren he in Rotterdam. Ik was zo blij m’n mannen weer te zien. Jammer dat jullie Rob E. onderweg al verloren waren. Ook hem had ik graag willen zien. Wat me direct op viel was dat jij zo’n smal smoeltje had. Volgens mij ben je toch aardig wat kilo’s afgevallen. Ik heb van Ben begrepen dat dit ook echt de zwaarste reis is geweest. Die Pyreneeen vielen toch zwaar tegen. En koek happen hebben die Spanjolen ook nooit van gehoord. Het was de koffie met niks erbij. Dus fietsen op een hard stukkie stokbrood met een olijf. Als jullie weer neigingen krijgen om te gaan fietsen eerst maar eens kijken wat een land verder te bieden heeft dan kerken en kastelen. Enne Rob doe de groeten aan je vader. Een top kerel om jullie van Schiphol af te halen. Het wachten is nog op de fietsen en de bagage. Ben heel benieuwd hoe die eruit zal zien ( en ruiken) want daar zit ook het wasgoed in. Ik heb begrepen dat dit over 14 dagen aan zal komen dus alles zal prima geabsorbeerd zijn. He Rob heel veel dank voor je goede zorgen over die handenbinders van je. Je heb ze toch maar weer over die bergen gekregen. En weer was de sfeer top! Een stevige groet van Magda.
Hartelijk gefeliciteerd met deze geweldig knappe prestatie.
Jongens, nogmaals gefeliciteerd. Zeer knappe prestatie. Ook Rob Jans heeft het zwaar gehad. Probeer hem te bellen om 21.30 uur ligt mijnheer al op bed. Nou Rog rust maar lekker uit spreek je nog wel.
Hallo Rob,
Hier dan eindelijk een berichtje van ons! Leuk om jouw verslag te lezen! We waren op dezelfde tijd in Santiago de C. We zijn woensgag 1 juli aangekomen en hebben onze terugvlucht vervroegd naar vrijdag 3 juli. Twee gesloten campings in Santiago! Toen hebben we een kamer gehuurd in het centrum. Heel erg leuk! De Belgen Michel en Dirk vertelden ons dat ze jullie gesproken hadden!
We hebben erg genoten van de tocht (was een eitje, ha ha )! Leuk dat we jullie ontmoet hebben!
Ik moet mijn verslag nog maken en de foto’s nog afdrukken. We hebben het erg druk gehad omdat we thuis Cees z’n 60e verjaardag groots gevierd hebben! Hartelijke groeten, ook aan Rob en Ben en we hopen nog wat van jullie te horen!
Cees en Corry