Reisverslag rondje Andalusië 2012

De fietstocht vorig jaar naar Andalusië was zo ontzettend mooi dat we dit jaar een rondje in Andalusië willen gaan fietsen, met als hoogtepunt de Sierra Nevada wat ook wel het dak van Europa wordt genoemd met een hoogte van 3400 meter.

Dag 1 Maandag 7 mei 2012

Bestemming :El Chorro
Vertrektijd :4:40
Aankomst tijd :18:30
Gereden tijd :4:01
Afgelegde afstand :73,7
Gemiddelde snelheid :18,2
Maximale snelheid :57
Stijgings percentage :8%
Totaal aantal km :73,7
Weer:32

Eindelijk is het zover, de afgelopen 2 weken waren nogal hectisch ( bijv. een werkweek van 83 uur in Taiwan, mijn dochter verhuizen naar een kamer op de zolder en ook nog haar verjaardag vieren) waardoor de voorpret van de vakantie helaas een beetje verloren is gegaan. Een beetje vermoeid begin ik aan de vakantie, maar daar is een vakantie voor om even lekker tot rust te komen. Dan kom je na 1500km fietsen in 2 weken weer heerlijk uitgerust thuis en kan je er de komende tijd voorlopig weer tegen aan haha.
Vanmorgen ging om 04:00 uur de wekker af en dat was even schrikken, dat is toch wel heel erg vroeg. Om 4:40 uur was Rob E. bij me en zijn we vertrokken richting vliegveld Zestienoven. De vlucht is om 7:10 uur,  we waren om 5;15 uur op het vliegveld dus tijd genoeg om de pedalen van de fiets te halen en het stuur dwars te draaien zodat ze in de fietsdozen passen, die we zondagavond al naar het vliegveld hadden gebracht. Het ging allemaal voorspoedig en om 06:00 uur waren we klaar met inpakken en 06:30 uur waren we ingecheckt.
Rond 10:00 uur zijn we geland in Malaga daar ging het ook voorspoedig  de fietsen uitgepakt alles weer gemonteerd en om 11:15 uur stonden we buiten. Ondertussen een sms’je gestuurd naar Arie & Dini die de fietsdozen komen ophalen en bij hun thuis stallen zodat we ze weer kunnen gebruiken op de terugreis.Om 12:30 uur  hebben we afscheid genomen van Dini & Arie en zijn we vertrokken. Het was even lastig om vanaf het vliegveld de juiste weg te vinden naar de route van Paul Benjaminse, maar met behulp van de TomTom zaten we toch al vrij snel op de juiste route. In begin ging het over een vrij drukke weg maar later toen we de route gevonden hadden ging de weg over mooie rustige weggetjes door mooi natuurschoon zoals we van Paul gewend zijn. Het was warm en zonnig wat ook al vrij snel te zien bij Rob E die was al lekker rood geworden. De route was mooi met een paar pittige klimmetjes wat toch weer even wennen is in 32 graden. Om 18:30 waren we in El Chorro waar we al vrij snel een mooi hotel hadden gevonden compleet met zwembad. WWW.LAGARGANTA.COM
De groep heeft namelijk helaas in meerderheid besloten om dit jaar niet meer te gaan kamperen met de smoes dat er onderweg weinig campings zijn. Ik wil hierbij wel vermelden dat bij de eerste stop een mooie camping aanwezig was, gemiste kans. Ik denk zelf dat het een smoes is en dat het gewoon te zwaar wordt voor die ouwe knarren.

Stukje van Frank:

De hel van het zuiden.

Vanmorgen vertrokken op de fiets naar het vliegveld. Mijn handen vroren er af van de koude en dat in mei 2012. Aangekomen op de plaats van bestemming was het lekker weer en de overgang was goed te doen al werd het voelbaar warmer tijdens het fietsen. Vanavond toch nog maar even het weer online gecheckt .  Het  zag er niet goed uit met in de loop van de week, graden tot boven de 36 gaf de betrouwbare site aan. Heb ik in dat koude kikkerlandje nog nooit meegemaakt.  Maar helden die wij zijn hebben daar geen moeite mee. Die uitdaging gaan wij aan. Wie snel is kan de filmrechten kopen. Uiteraard voor een warm prijsje.

 

Dag 2 Dinsdag 8 mei 2012

Bestemming : Lucena
Vertrektijd : 10:15
Aankomst tijd : 20:00
Gereden tijd : 6:22
Afgelegde afstand : 113,2
Gemiddelde snelheid : 17,7
Maximale snelheid : 65
Stijgings percentage : 11%
Totaal aantal km : 186,9
Weer: 28

Nadat we lekker gegeten hadden in het restaurant zijn we gelijk naar de kamer gegaan om te slapen we waren allemaal behoorlijk moe, het is een lange dag geweest. We hebben heerlijk geslapen en ik werd bruut gewekt door de wekker om 7:30. We konden pas om 9:00 ontbijten in het hotel hierdoor zaten we vrij laat op de fiets.
Het was vandaag gelukkig minder warm als gisteren. De route was weer lekker bergzaam alleen halverwege de route hebben we een stuk van 20 km redelijk vlak gehad waar we lekker konden opschieten. Na 90 km zaten we er eigenlijk doorheen en kwamen langs een bar restaurant en hadden gehoopt daar te kunnen overnachten. Helaas dat was niet mogelijk en moesten verder naar Lucena wat nog 12 km was. Die 12 km werd op het tandvlees gereden en Ben kwam dan ook de man met de hamer tegen en beet zich door de laatste km heen. Hij heeft het ook wel een beetje over zich zelf afgeroepen door voor dit bord te gaan poseren.Eenmaal in het hotel hadden we eigenlijk nergens meer puf voor, maar nadat we gedoucht waren en gegeten hadden in het restaurant van het hotel kwamen de praatjes weer terug, ook Ben was weer helemaal het ventje. We zijn duidelijk nog niet gewend aan de hoge temperaturen en we hadden vandaag ook te weinig gegeten en gedronken. Dat moeten we morgen anders doen. Mijn achterwerk heeft ook een beetje ruzie met het nieuwe zadel, die twee zijn op elkaar uitgekeken waardoor ik regelmatig uit het zadel moest om op zoek te gaan naar een nieuw stukje vlees die meer vrede heeft met het zadel.

Stukje van Frank:

Bandana

De Bandana is een hoofddoek die wordt gedragen onder een fietshelm en is bedoelt om het zweet te absorberen.  Althans dat is de oorspronkelijke bedoeling ervan maar tegenwoordig (maar volgens mij geraakt het alweer uit de mode) wordt de doek gedragen zonder helm en staat het lekker stoer.
Ik zit op spinnen en daar kwam laatst ook zo’n nieuwe gozer in de groep met een Bandana.  Mijn broertje en ik moesten daar al om lachen.  Eens kijken wat hij er van zou bakken. Helemaal niks natuurlijk. Hij gaf het zelfs een keer op tijdens de les.  Sta je dan te kotsen met je Bandana. Wij dragen op deze vakantie geen Bandana, eenvoudigweg omdat wij goed getraind zijn en dan zweet je niet. Recht hebben wij er natuurlijk  wel op omdat wij weer een zeer goede prestatie neerzetten deze vakantie. De Bandana van die loser op de sportschool verbrand ik de volgende keer tijdens de les. Hij gaat eerst maar eens leren spinnen op een spinningsfiets met zijwieltjes. Daarna praten we wel verder.

Dag 3 Woensdag 9 mei 2012

Bestemming :Cordoba
Vertrektijd :10:00
Aankomst tijd :19:30
Gereden tijd :5:39
Afgelegde afstand :98
Gemiddelde snelheid :17,3
Maximale snelheid :65
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km :284,9
Weer: 36Bloedheet

Het was vandaag HEET!!! en hierdoor heel erg zwaar. We gingen door een open en leeg landschap met weinig begroeiing waardoor er nagenoeg geen schaduwplekken te vinden waren.We zijn ook weinig dorpjes tegen gekomen. Het was heuvelachtig met korte beklimmingen maar wel erg stijl en dit ging maar op en neer.
Met Ben gaat het al iets beter maar heeft nog veel last van de warmte. We hadden gisteren ook wat te weinig gegeten en gedronken, dat hebben we vandaag anders gedaan we hebben zeker 4 liter vocht ingenomen en hebben tussen de middag een supermarkt leeg gekocht met eten. Dit hebben we op een bankje in schaduw opgegeten. Eenmaal aangekomen in Cordoba (wat een hele mooie stad is) hebben we het boekje van Frank geraadpleegd voor een slaapplaats. Dit hebben we ingetikt in de TomTom en die gaf ons een mooie rondrit door het centrum  richting het hotel. Dat was gelegen midden in het centrum, het was een heel leuk hotel in Moorse stijl. Er was nog maar één kamer vrij maar wel een 4 persoonskamer dus hebben we gezellig met zijn vieren op een kamer gelegen. Nadat we onder de douche al het zout van ons af hadden gespoeld hebben we op een terrasje heerlijk gegeten en het is onvoorstelbaar wat een honger je hebt na zo’n inspannende dag.
Ik had vandaag ook de eerste lekke band van deze reis. En mijn kontje heeft nog geen vrede gesloten met het zadel.

Stukje van Frank:

Zon

Ik hoor van mijn vrouw dat het in Nederland herfst is. Hier is het andere koek met de echte zon. Het regent hier ook wel maar dat is dan je zweet wat verdampt  en vervolgens weer neerkomt als regen. Het kan ook je urine zijn als je staat te plassen want dat haalt de grond niet eens. Dit zijn ware voorbeelden zodat u een idee krijgt hoe warm het hier is. O ja, wij willen serieus ruilen met het Nederlandse weer op die voorwaarde dat wij ’s avonds wel op het terras een biertje kunnen drinken in onze zomerkleding. Dat dan weer wel.

Dag 4 Donderdag 10 mei 2012

Bestemming :Lora del Rio
Vertrektijd :9:30
Aankomst tijd :19:00
Gereden tijd :5:32
Afgelegde afstand :100,2
Gemiddelde snelheid :18
Maximale snelheid :55
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km :385,1
Weer:40

Het was vandaag nog HETER!!
We hebben heerlijk geslapen, ik denk wel dat de buren wat last hebben gehad van 4 snurkende mannen op één kamer, maar goed ik heb het niet gehoord.
We konden niet ontbijten in het hotel maar vlakbij het hotel zat een supermarkt waar we ons ontbijt, lunch en drank hebben ingekocht. Nadat we lekker ontbeten hadden zijn we eerst nog het oude centrum van Cordoba gaan bezichtigen en hebben daar veel oude troep gezien. De eerste 20km ging over een oud treinspoor dat heeft als voordeel dat de beklimmingen heel geleidelijk gaan, het was alleen wel slecht berijdbaar op sommige stukken. Het begon wel steeds warmer te worden en in de middag gaf de thermometer zelfs 41 graden aan. Die temperatuur is wel slopend mede doordat er weinig schaduwplekken zijn. De route was vandaag vrij vlak maar door de warmte toch weer heel zwaar. Het is een eentonig landbouwschap met veel kale velden en af en toe een boompje. Ben is trouwens weer helemaal het mannetje en heeft zelfs vandaag heel wat kopwerk verricht. Rond 19:00 reden we Lora del Rio binnen en hadden al vrij snel een hotel gevonden. Snel douchen de site bijwerken en eten was de afspraak. Ik had de laptop aangesloten op het stopcontact en merkte dat de laptop onder spanning stond, maar als ik alleen de toetsen aanraakte had ik er geen last van. Nu wilde we ook foto’s uploaden vanaf de nieuwe fotocamera van Frank, terwijl hij zijn camera vast houdt stopt ik het snoertje in de usb poort en hoor ik opeens Frank stuiteren en schreeuwen hé stop die camera staat onder stroom haal die stekker eruit snel, maar doordat ik moest lachen kreeg ik die stekker er niet zo snel uit, nou geloof me dat werd niet in dank afgenomen. Hij had in het restaurant waar we later zijn gaan eten best wel veel bekijks met zijn nieuwe krullen. Het heeft waarschijnlijk aan het stopcontact gelegen in het hotel want we hebben er geen last meer van gehad in de andere plekken.
Stukje van Frank:

Schaduw.

De schaduw is van levensbelang hier en laat die er nou net niet zijn. Echte bomen staan er haast niet in dit bouwlandschap. Pak je schaduw is dan ook ons motto geworden deze vakantie.  Het maakt niet uit hoe maar ga in de schaduw staan als je stopt met fietsen. Dat kan je eigen schaduw zijn maar dat kan ook de schaduw van een ander zijn. De figuurlijke variant is hier goed. Als je maar in de schaduw staat want anders ga je er aan.

Dag 5 Vrijdag 11 mei 2012

Bestemming :Los Palacios y Villafranca
Vertrektijd :9:30
Aankomst tijd :18:15
Gereden tijd :5:05
Afgelegde afstand :98,7
Gemiddelde snelheid :19,3
Maximale snelheid :40,5
Stijgings percentage :6%
Totaal aantal km :483,8
Weer: 39

We hadden de wekker een half uurtje vroeger gezet want we wilde wat vroeger vertrekken i.v.m. de warmte. We stonden dan ook al om 8:00 klaar om te vertrekken. We moesten ook nog wat drank en eten inslaan bij de plaatselijke supermarkt want we zouden waarschijnlijk onderweg weer niet veel tegen komen om wat te kopen. Helaas ging de supermarkt pas om 9:15 open. Dus zijn we eerst maar naar de bakker gefietst en hebben daar wat zoete taartjes gegeten en aan de overkant bij een bar een bak koffie gedronken. Daar ging ons voornemen om vroeg te vertrekken. Ondertussen was de supermarkt ook open, nadat we inkopen hadden gedaan zaten we eindelijk om 9:30 op de fiets. De route ging over een drukke weg met veel verkeer. We hadden de wind in de rug waardoor we lekker opschoten en snelheden haalden van 34km. We reden om 12:30  Sevilla binnen. Daar hebben we eerst in een parkje in de schaduw geluncht en daarna hebben we de stad verkend. Sevilla is een hele mooie stad waar je zomaar een paar dagen kan vertoeven. Maar helaas die tijd hebben we niet. Rond 15:00 uur zijn we via een fietspad dat door de hele stad loopt weer verder gegaan. Net buiten de stad zijn we ergens verkeerd gereden en konden de rustige weg volgens het boekje niet vinden en hebben we de weg vervolgd over een drukke weg met veel vrachtverkeer, hier hebben we ongeveer 20km over gefietst voordat we in het stadje aankwamen waar we overnacht hebben. We hadden al vrij snel een hotel met restaurant gevonden. Waar we echt heerlijk hebben gegeten met een super toetje.

Stukje van Frank:

Koud douchen

Zoals u al begrepen zult hebben zijn de temperaturen hier ver bovengemiddeld en dan met name die van boven nul. Nog voordat wij beginnen snakken wij al naar de finish van die dag. Even lekker op je hotelkamer bijkomen met een heerlijke koude douche. Die gedachte sleep je er gedurende de dag doorheen.  Aan warm water mag je niet denken want dan breek je. Alleen maar koud koud douchen. Op de kamer aangekomen mengen we het koude water toch met warm water want anders is het te koud. We zijn tenslotte ook maar mensen.

Dag 6 Zaterdag 12 mei 2012

Bestemming :Algodonales
Vertrektijd :9:30
Aankomst tijd :19:00
Gereden tijd :5:13
Afgelegde afstand :84,6
Gemiddelde snelheid :16,1
Maximale snelheid :52,5
Stijgings percentage :10%
Totaal aantal km :568,4
Weer:40

We hadden de wekker om 7:00 gezet, maar om 6:00 moest Frank plassen en doet het grote licht in de kamer aan om de weg te vinden naar het toilet. Nou ik was dus gelijk klaar wakker, en ben maar achter de laptop gaan zitten om de site bij te werken, bedankt Frank. We hebben in het hotel ontbeten daarna hebben we drank ingekocht en zaten we om 9:30 op de fiets. De eerste 20km ging weer over een drukke rijweg, daarna zijn we verder gegaan over rustige landweggetjes door een glooiend landschap. Het is nog steeds een open kaal landschap met hier en daar een boompje. Na 60 km zijn we afgeweken van de route van Paul en zijn we de route gaan volgen die Rob E heeft uitgestippeld. Nadat we waren afgeslagen werd het landschap al vrij snel groener met meer begroeiing en ook bergzamer. Het werd zelfs enorm bergzaam en kregen een pittige klim van 20 km voor onze kiezen, hier zaten ook af en toe kleine afdalingen bij. Maar het landschap was schitterend om doorheen te fietsen. Rob E had vandaag een slechte dag en heeft kotsend de finish gehaald. Rond 19:00 zagen we net voor het dorpje Algodonalis een hotel waar het heel druk was op terras er werd een commune gevierd en al de vrouwen liepen in traditionele klederdracht. We dachten er zal wel geen kamer meer vrij zijn maar we waren behoorlijk versleten en hadden geen zin om verder te fietsen, dus hebben we de gok maar gewaagd. We hadden geluk er was nog 1 driepersoonskamer vrij waar nog net een vierde bed bij kon. Nadat we gedouched waren was het feest inmiddels ten einde en hebben we heerlijk rustig kunnen slapen.

Stukje van Frank:

Spullen meegenomen

Deze vakantie hebben wij alleen de achtertassen met spullen meegenomen. De voortassen en de toptas met campingspullen hebben wij thuisgelaten. Wij hebben zojuist geïnventariseerd wat wij teveel hebben meegenomen uitgaande van het weer dat boven de 35 graden is. Dit leverde op: regenjassen en broeken, handschoenen voor de bijtende kou,  ijsmutsen (echt waar), en brillen met dubbel glas.  Ja, ik heb zelf met lange mouwen gefietst vandaag om te voorkomen dat ik zou verbranden.  Van de week naar de 2500 meter,  gekker moet het niet worden.

Dag 7 Zondag 13 mei 2012

Bestemming :Ubrique
Vertrektijd :9:30
Aankomst tijd :17:00
Gereden tijd :3:46
Afgelegde afstand :55,1
Gemiddelde snelheid :14,5
Maximale snelheid :57,5
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km :623,5
Weer:40

We stonden vanmorgen om 8:30 klaar om te vertrekken maar helaas er was niemand te bekennen bij het hotel om af te rekenen. Om 8:45 kwam er iemand aanrijden die bij het hotel hoorde. Nadat we afgerekend hadden hebben we aan de overkant bij een bar een ontbijtje genuttigd. We moesten alweer gelijk op de pedalen naar boven richting een stuwmeer, daar zagen we in de verte een streep over de berg heen lopen dit bleek achteraf de weg over de pas te zijn waar we over heen moesten. Het was een hele mooie weg er naar toe maar wel lood zwaar en genadeloos stijgend met stijgingspercentages tussen de 5 en 11%. Er bleek maar geen einde aan te komen na iedere bocht kwam er weer een stijgende weg te voorschijn en dit ging maar door 15 km lang. We vertrokken met een temperatuur van 25 graden maar de temperatuur ging heel snel omhoog en stond al vrij snel op 40 graden wat deze beklimming enorm zwaar en uitputtend maakte. Daarna kwam er een afdaling dat was lekker maar helaas wat we afgedaald waren moesten we ook weer omhoog. Het was zo zwaar dat sommige van ons zwalkend over de weg gingen, waarop we hebben besloten om onze doelstelling van 100 km per dag te laten varen en naar beneden bij te stellen. We zijn dan ook na 55km gestopt en hebben een hotel gezocht.

Stukje van Frank:

Fata Morgana

Dingen zien die er niet zijn gaan wij in de middag zien als de koperen ploert op zijn hoogst staat. Als je door de hitte langzaam van de wereld begint de geraken ga je schaduwplekken in de verte op de weg zien.  Je leeft op en denkt daar ga ik stoppen om even te schuilen voor de straling van de vuurbal.  Zo’n schaduwplek is al snel een paar graden koeler. Eenmaal gekomen bij de plek blijkt het een nieuw stuk ingelegd asfalt te zijn, zwart van kleur. Je ziet dan ook dat er niets staat dat die schaduwplek veroorzaakt zou kunnen  hebben.  Toch fiets je weer snel naar de volgende plek met schaduw. Een mens blijft nu eenmaal hopen.

Dag 8 Maandag 14 mei 2012

Bestemming :Jimena de la Frontera
Vertrektijd :9;30
Aankomst tijd :16:00
Gereden tijd :3:24
Afgelegde afstand :57,3
Gemiddelde snelheid :16,7
Maximale snelheid :59
Stijgings percentage :10%
Totaal aantal km :680,8
Weer:37

We hebben na die inspannende dag van gisteren heel diep geslapen en hadden moeite om wakker te worden. Maar desondanks  stonden we om 9:00 buiten klaar om te vertrekken, we hebben gewacht tot de supermarkt open ging en nadat we inkopen hadden gedaan zaten we om 9:30 op de fiets. Zie hieronder onze drank voorraad voor 1 dag. We konden weer gelijk verder met klimmen en moesten weer over een mooie pas. Deze klim duurde 15km daarna bleven we op de aangekomen hoogte dalen en stijgen en gingen zo door een mooie bergpas. Het was weer een hele mooie route met heel veel begroeiing, we kwamen langs veel kurkbomen en naaldbomen. De temperatuur was een stuk aangenamer vandaag en ook de wetenschap dat we maar 60km zouden fietsen, bracht het vakantie gevoel weer helemaal terug  we hebben enorm genoten vandaag van de mooie route.

Stukje van Frank:

Telefoon

Ik heb met mijn vrouw contact via mijn mobiele telefoon. Dit bestaat uit sms contact. Mijn mobiele telefoon is een oud model uit de tijd van de Green Point. Op zich geen ramp maar met sms contact zeer onhandig. Ik moet vijftienduizend keer de toetsen indrukken om een beetje tekst naar mijn liefje te versturen. Mijn vingers zijn momenteel beter getraind dan mijn kuiten. Morgen klim ik met mijn vingers omhoog dat gaat sneller. Volgend jaar ga ik zeker weten modern worden.

Dag 9 Dinsdag 15 mei 2012

Bestemming :Ronda
Vertrektijd :9:15
Aankomst tijd :17:15
Gereden tijd :4:12
Afgelegde afstand :59,6
Gemiddelde snelheid :14,1
Maximale snelheid :62,5
Stijgings percentage :9%
Totaal aantal km :743,3
Weer:39

Het was vandaag een mooie maar zware etape naar Ronda. We hebben alleen maar in de bergen gefietst met mooie afdalingen en stijle beklimmingen.
Tegenover het hotel  was een klein winkeltje waar we alleen drank hebben ingeslagen er was weinig eten voor onderweg te vinden. Halverwege de rit kwamen we langs een restaurant waar we geluncht hebben. Vervolgens hebben wij onze weg vervolgd naar Ronda. Het was een en al klimmen onder de zon. Vlak voor Ronda raakten wij Frank nog even kwijt. Bleek achteraf dat hij al in het centrum van Ronda zat. Tijdens het vragen naar een kamer in een cafe werden wij meegenomen door een oude vrouw naar een drie sterren hotel. Het hotel zat vol maar ze hadden nog een appartement in het oude centrum van Ronda alwaar wij overnacht hebben. Ronda is een mooie oude stad op een klif die in de middel eeuwen onneembaar was. ’s Avond hebben wij ons volgepropt bij de Italiaan. Het appartement was voorzien van een wasmachine dus de kleding ruikt weer fris.

Stukje van Frank:

60 Kilometer

Gisteren zaten wij in het gezelschap van Engelsen een cola te drinken!  Wij vertelden dat wij vandaag naar Ronda zouden reizen.  Nadat zij waren uitgelachen vertelden die Britisch ons dat het naar Ronda 60 km klimmen was en trouwens Spanje kent geen afdalingen voegden zij er nog even aan toe. Dat laatste klopt en het eerste ook zijn wij vandaag achter gekomen.  Klimmen kent ook zijn voordelen. Ik klim niet snel dus kijk en ruik ik veel om mij heen. De lente is hier in volle hevigheid losgebarsten. De geur van seringen, dennenbomen hangt in de lucht. Verder zijn er vele mooie bloemen te zien. De witte dorpjes zijn schitterend gelegen in het berglandschap. Die 60 km klimmen was vandaag voor mij een groot feest.

Dag 10 Woensdag 16 mei 2012

Bestemming :El Chorro
Vertrektijd :9:15
Aankomst tijd :17:00
Gereden tijd :3:54
Afgelegde afstand :62,3
Gemiddelde snelheid :15,9
Maximale snelheid :58
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km :805,6
Weer:34

We hebben gisteravond bij de super nog inkopen gedaan voor de volgende dag. In het appartement was ook een keuken aanwezig waar we vanmorgen een uitgebreid ontbijt hebben gemaakt. De gebakken eieren smaakte prima. We moesten door het nieuwe gedeelte van Ronda om onze route te vervolgen. Na de eerste klim van betekenis kwamen wij op de top vier Nederlanders tegen die ook de route reden. Alleen zij reden in tegenover gestelde richting. Na informatie uitgewisseld te hebben is ieder weer zijn weg gegaan.
Na een mooie route door de bergen waarbij behoorlijk wind tegen hadden kwamen wij in El Choro aan waar wij al eerder hadden geslapen. Overigens was de route door de bergen grotendeels een afdaling. El Choro is ook bekend vanwege een kloof in de bergen. In 1910  is de aanleg in deze kloof begonnen van een kanaal. Hiervoor heeft men op grote hoogte een pad moeten bouwen om het kanaal te kunnen aanleggen. Dit pad hangt als het ware aan de kloof. Momenteel is het pad in zeer slechte staat en het is nu gesloten.Dit pad kwam weer in de aandacht toen een aantal waaghalzen over het pad liepen en dit op internet hadden geplaatst.
Bij het hotel is een zwembad aanwezig waar wij gretig gebruik van hebben gemaakt. Vervolgens nog de was gedaan en inkopen bij een kleine supermarkt gedaan voor het ontbijt van morgen. Even voor de beeldvorming El Choro ligt hoog in de bergen vlak bij de kloof, bestaat uit drie huizen en uit een treinstation welke is gelegen tussen twee treintunnels. Net de efteling dus.

Stukje van Frank:

Costa del Sol

Dit is voor de tweede keer dat ik Spanje op de fiets bezoek. Ik ben er achter gekomen dat Spanje een heel mooi land is en dan bedoel ik het binnenland.  Ik dacht altijd dat het  binnenland van Spanje droog en kaal was. Zeg maar dat de tactiek van de verschroeide aarde daar was toegepast.  Nu weet ik beter. De natuur en zeker ook de cultuur is daar nog in al zijn eenvoud te vinden. Dus voor hen aan de stranden ga ook eens het binnenland in en leer het andere Spanje kennen. De zon schijnt daar ook en de friet van Piet haal je dan maar als je weer terug bent in Nederland.

 

Dag 11 Donderdag 17 mei 2012

Bestemming :Periana
Vertrektijd :9:15
Aankomst tijd :18:15
Gereden tijd :5,57
Afgelegde afstand :85,9
Gemiddelde snelheid :14,4
Maximale snelheid :74
Stijgings percentage :18%
Totaal aantal km :891,5
Weer:35

 

Ook vandaag de dag weer begonnen met een zelfgemaakt ontbijt. Het is in ieder geval heel wat beter dan het Spaanse waar je met café solo en een cakeje al een spekkoper bent. O ja, bij de zelf gebakken eieren zat ook spek.
Direct na de start een loeizware klim met uitschieters tot 18%. De spieren waren dus gelijk warm. De weg golfde daarna op en neer waarbij we een sterke (tegen) wind hadden. De volgende berg van betekenis ging ook recht omhoog met percentages tot 14%. Op een aantal van die stukken was de wind ook nog eens tegen. Dus reken maar uit wat wij daar geleden hebben. Koud was het overigens niet. Het was vandaag zo’n 27 graden gemiddeld. In de afdaling van de laatste berg namen we de verkeerde afslag. Later bleek dat gunstig uit te vallen want we sneden zo een stukje af. Al met al was het een zware dag zeker omdat we veel geklommen hebben.
We logeren weer bij dezelfde B&B van vorig jaar. Het eten was goed namelijk een aardappel omelet, sla en fruit en koffie toe. Nog voor het eten de planning voor de komende dagen doorgesproken. We willen een berg gaan beklimmen van grote hoogte 3415m in de Siërra Nevada. We zaten een beetje in tijdsgebrek. Dit hebben we opgelost door weer 80 km per dag te gaan fietsen zodat we dinsdag in Malaga kunnen aankomen. Ook proberen we een hotel te boeken aan de voet van de berg. Zij die de berg te zwaar vinden kunnen dan terugkeren naar het hotel.

Stukje van Frank:

1 Meter

Vandaag geklommen met percentages tot 18%.  Dat is andere koek dan de Brienoordbrug een keer op te fietsen.  Bij het zien van het te beklimmen gedeelte schrik je en denk je “ik ga afstappen en lopend naar boven.” Maar afstappen is geen optie dus pas ik een  tactiek toe die ik van het spinnen heb afgekeken. Gewoon maar 1 meter voor je kijken. Je ziet het asfalt wel maar je ziet niet dat het stijl omhoog loopt.  Het klimmen wordt dan van zelf ineens heel gemakkelijk en heb je niet in de gaten dat je aan het klimmen bent.  Ja, je voelt op den duur wel iets in je benen maar dat negeer je gewoon want afstappen is geen optie.

Dag 12 Vrijdag 18 mei 2012

Bestemming :Padul
Vertrektijd :10:00
Aankomst tijd :19:45
Gereden tijd :6:24
Afgelegde afstand :102,5
Gemiddelde snelheid :15,9
Maximale snelheid :67,5
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km :994
Weer:34

 

Vandaag een lange rit naar de Pico Veleta. Een berg van 3400 meter hoog in de Siërra Nevada nabij Grenada. Op deze berg ligt nog sneeuw en stond op ons lijstje om te beklimmen. Uiteindelijk bleek aan het eind van de warme dag dat we meer dan honderd kilometer hadden verreden.
Na een goed verzorgd ontbijt zijn wij vertrokken van het ons inmiddels al bekende logeeradres. Een gedeelte van de route naar de Pico Veleta hadden wij vorig jaar ook gereden maar dan in tegenover gestelde richting. Om verveling te voorkomen had Rob E. de route aangepast zodat we nieuwe wegen zouden befietsen. Het bleek een mooie route.
Aan het begin van de rit gelijk een behoorlijke beklimming waar wij meer dan een uur over gedaan hebben. Het was een mooie beklimming. Daarna door olijfgaarden verder. Onderweg zagen we de Pico in de verte al liggen. De beklimming van de zoveelste olijfgaardenheuvel pakte anders uit dan we hadden verwacht. Aan deze heuvel kwam namelijk geen eind en in de hitte bleven we maar stijgen. We stegen naar 1300 meter hoogte. Het werd een psychische strijd tegen de hoogte meters. Tijdens de afdaling lag ineens de Pico rechts naast ons in al zijn pracht en sneeuw. Wij beseften dat het nog een zware klus zou worden om deze berg te beklimmen. De afdeling was nagenoeg één rechte weg naar beneden zodat hoge snelheden werden behaald. In dorp aan de voet van de Siërra Nevada een hotel gevonden waar we van onze verdiende nachtrust hebben genoten. Morgen op de naar de Pico Veleta.

Dag 13 Zaterdag 19 mei 2012

Bestemming :Monachill
Vertrektijd :9:15
Aankomst tijd :20:45
Gereden tijd :7:03
Afgelegde afstand :97
Gemiddelde snelheid :13,7
Maximale snelheid :58,5
Stijgings percentage :21%
Totaal aantal km :1091
Weer:3-32

 

Het stadje waar we sliepen was geen goede uitvalbasis om de Pico Veleta te gaan beklimmen. Dit kwam omdat er simpelweg geen weg liep naar de top van de berg vanuit het stadje. Dus eerst in de ochtend naar een dorpje gereden waar wel een weg liep naar de top van de berg en daar een hotel betrokken. In eerste instantie hadden we er voor gekozen om de berg pas morgen te gaan beklimmen. Maar bij raadpleging van de Spaanse buienradar zou het dan mogelijk gaan sneeuwen op de berg. Dus onze tassen in het hotel gedumpt en aan de klim begonnen. Rob E. en Ben B. gingen niet mee. Dus met zijn tweeën naar boven. Het zou uiteindelijk een zware en prachtige beklimming worden van 30 km lang. We vertrokken om 13:30 uur. Vanuit het dorpje direct loeistijl omhoog. Dit eerste gedeelte van de beklimming was het gemiddelde stijgingspercentage 13 %  tot 21%. Na dit begin een colaatje gedronken in een klein restaurantje langs de route en vervolgens weer verder. De weg werd minder stijl maar altijd nog tussen de 5 en 8 procent. We vorderen gestaag en om 17:00 uur bereikten we het ski dorp op de berg. Dit dorp was op 2100 meter hoogte gelegen. Van tevoren was het voor ons onbekend hoe hoog we zouden kunnen komen voordat we in ademsnood zouden geraken door de ijle lucht. Inmiddels reden we al op sneeuw hoogte maar er deed zich geen gelegenheid voor om met de sneeuw vereeuwigd te worden. Na ook in het skioord een colaatje en een koffie (Rob J.) te hebben gedronken weer verder geklommen. Op een gegeven moment was de weg afgesloten door een slagboom. Daar we nog steeds geen foto hadden kunnen nemen in de nabijheid van de sneeuw onder de slagboom door gegaan en verder gefietst. Het betrof het hoogste geasfalteerde pad van Europa. Het pad was al wel in verregaande staat van ontbinding en dus in slechte staat. De wind nam ook toe en het werd steeds kouder en kouder. De boomgrens waren wij allang gepasseerd en reden over de kale kam van de berg geheel alleen omhoog. De 2500 meter waren we inmiddels ook gepasseerd. Eindelijk zagen we sneeuw liggen waar we mooie foto’s konden maken. Daarna rechtsomkeer en terug. Nee, toch nog even een stukje verder want dan zouden we op een hoogte geraken van de 2700 meter. Het gelukte ons om deze hoogte om kwart voor zeven te bereiken. Na nog wat plaatjes genomen te hebben warm aangekleed en naar beneden. De afdaling was steenkoud en lang. Dan besef je ook pas hoe lang de klim was. Om 20:30 uur waren we terug in het hotel en was het einde avontuur. Onderweg natuurlijk nog wel een opwarmertje gedronken in een restaurant op de berg. Beneden werden we verwelkomd door Rob E. en Ben B.
Een lange, mooie, koude (afdaling) en geslaagde tocht waar we 2000 hoogte meters hadden gemaakt en de 2700 meter hadden bereikt. (Op de 2700 meter hadden we nog geen last van de ijle lucht maar zijn toch omgekeerd omdat we anders in het donker zouden moeten afdalen.)
Na een lekkere douche gegeten in een sjiek hotel en vervolgens naar bed. Het hotel was overigens een goed hotel met ontbijt. Het straalde Himaliaanse sferen uit met de geur van wierook.

Stukje van Frank:

Ongehoorzaamheid

Eigenlijk ben ik een heel lief jongetje die zich aan de regels houdt. Vandaag  ben ik ongehoorzaam geweest. Tijdens de beklimming van de Pico Veleta ben ik op grote hoogte een slagboom onderdoor gekropen. Deze slagboom gaf duidelijk aan dat wij niet verder mochten maar we deden het toch. Net een spannend jongensboek. Er is natuurlijk geen agent te vinden op zo’n hoogte die dat controleert maar die slagboom was niet voor niets dicht. Na het passeren van de slagboom beleefde ik  het avontuur intenser.  Het kind in mij kwam weer naar boven al zeggen sommigen dat het nooit is weggeweest.

Dag 14 Zondag 20 mei 2012

Bestemming :Alhama de Granada
Vertrektijd :9:15
Aankomst tijd :17:00
Gereden tijd :4:15
Afgelegde afstand :62,8
Gemiddelde snelheid :14,7
Maximale snelheid :58,5
Stijgings percentage :12%
Totaal aantal km :1153,8
Weer:15

Na een voortreffelijk ontbijt (inbegrepen bij de prijs) de terugreis naar Malaga begonnen. Daar hebben we drie dagen voor uitgetrokken zodat we dinsdag in de middag aankomen bij Dini en Arie.
Voor deze eerste dag van de drie hebben we zo’n zestig kilometer uitgetrokken. Het weer is slecht en vandaag een gemiddelde temperatuur van 12 graden Celsius. Onderweg een paar buitjes gehad en natuurlijk als de regenkleding werd aangetrokken dan werd het droog. Het voordeel na een regenbui is wel dat de zon dan gaat schijnen. De lunch genoten in een bushokje. Dat was maar goed ook want de regenbui ging over in een hagelbui. Ook de tegenwind speelde een grote rol in de rit vandaan. Echt Hollands weer dus. Eerst een hittegolf en nu dit. Dus ook nog even op zijn Hollands geklaagd over het onberekenbare Spaanse weer.
Het hotel voor vanavond is eenvoudig maar goed. 45 Euro voor twee kamers is geen geld. Helemaal geen geld was de maaltijd die we er genoten hebben. Alles er op en er aan voor 44 euro (voor 4 man). Echt iets voor ons Hollanders dus. Zo meteen nog een ijsje halen in het dorp en dan naar bed.

Dag 15 Maandag 21 mei 2012

Bestemming :Colmenar
Vertrektijd :9:30
Aankomst tijd :16:30
Gereden tijd :3:52
Afgelegde afstand :61,1
Gemiddelde snelheid :15,7
Maximale snelheid :58
Stijgings percentage :15%
Totaal aantal km :1214,9
Weer:18

 

De hotel eigenaar schotelde ons vanmorgen een voortreffelijk ontbijt voor. Thee, jus de orange en brood met jam.  De start op de fiets was koud maar droog.  Het was twaalf graden Celsius en dat voor het zuiden van Spanje in mei. We hadden onze jassen dus aan.  In het dorp kregen we gelijk een flinke heling voor onze kiezen die werd overgenomen door de berg waar het dorp tegenaan lag.  Het was een mooie ochtend.  De wolken hingen om de bergen en de temperatuur begon steeds beter te worden.  Uiteraard een bakkie koffie na de eerste afdaling.  Deze afdeling werd een lange afdaling. Uiteindelijk zakten we van 1100 meter naar 175 meter. Maar op die laatste hoogte bleven we helaas niet.  Het dorp waar we nu overnachten ligt op 637 meter.  Dus ook nog aardig wat geklommen vandaag. In de loop van de dag kroop de temperatuur naar de 22 graden. Heerlijk fietsweer.
Morgen onze laatste rit naar Malaga. Arie heeft al geïnformeerd of de dame die onze benen komt masseren ook ouder mag zijn 25 jaar.

Stukje van Frank:

Douchen 2

Nu we niet met de tent reizen verblijven we in hotels. Op zich zijn dit goede hotels maar hoe meet je dat nou. Ik beoordeel de hotels aan de hand van de douche. Is de douche warm,  geen gespetter in de badkamer naast de douche en hoe is de douchekop afgesteld. Ja en dan is het slecht gesteld met de douchen in Spanje.  Warm water en het gespetter vielen wel mee maar er was niet één douchekop die goed bleef hangen of af te stellen was. Kennelijk is dat toch heel moeilijk om zo iets goed op te hangen. De gevolgen zijn desastreus. De douchekop spuit de hele badkamer onder door de kracht van het water,  de douchekop valt met houder en de daarbij behorende schroeven in bad, enz. enz. Nee, ik ben geen zeikerd want na een lange dag fietsen wil je gewoon even lekker ongestoord douchen ipv loodgieter spelen.

Dag 16 Dinsdag 22 mei 2012

Bestemming :Malaga
Vertrektijd :10:00
Aankomst tijd :15:00
Gereden tijd :3:07
Afgelegde afstand :51,5
Gemiddelde snelheid :16,4
Maximale snelheid :62
Stijgings percentage :11%
Totaal aantal km :1266,4
Weer:28

Na lekker geslapen te hebben opgestaan en het ontbijt genuttigd. Vandaag stond de laatste klim op het programma naar 900 meter hoogte.  De afdeling is vervolgens helemaal naar Malaga op zeeniveau. Het was even zoeken in het centrum van Malaga maar we konden hem vinden, Mac Donald. Een lekkere vette hamburger besteld met friet en mayo. Smullen maar en uiteraard een ijsje toe.  Het viel op dat in Malaga door diverse groepen jongeren werd geprotesteerd. Waarom en waar tegen dat weten we nog steeds niet maar het zal wel met de Spaanse crisis te maken hebben.
Vorig jaar moesten we een gedeelte over de snelweg om Arie en Dini te bereiken in Torremolinos.  Vandaag wilden we proberen om dit via de kust te doen maar dat lukte niet helemaal zodat wij toch nog een klein stukje via de snelweg moesten.
In Torremolinos werden we verwelkomd door Dini en Arie met een heerlijk biertje. Nog bedankt voor de borrel , Arie en Dini. Vorig jaar hebben wij bij hen geslapen maar dit jaar hadden wij geen slaapmatjes mee zodat zij een hotel voor ons geregeld hadden. Een mooi kamer met zee- en zwembadzicht.  Na gezwommen te hebben in het zwembad en nog even in te de zon te hebben gelegen was het tijd voor het eten. Paella zal het waarschijnlijk worden in een tentje aan het stand.